Uit uw hemel zonder grenzen komt Gij tastend aan het licht met een naam en een gezicht even weerloos als wij mensen. Als een kind zijt Gij gekomen als een schaduw die verblindt onnaspeurbaar als de wind die voorbijgaat in de bomen. Als een vuur zijt Gij verschenen als een ster gaat Gij ons voor in den vreemde wijst uw spoor in de dood…

dit is een offer aan de god gijs die zich verstopte in de centrale verwarming in de keuken rondslingert over de kranen bij het bad wij zijn overtuigd van unalienable rights van goden zich her en der door dreven te bewegen zich te nestelen in de kasten of zich te vermenigvuldigen in de engte achter de haard en daarom brengen wij eerbiedig…

Keer deze tempel de rug niet toe hier strijken talrijke goden neer van ademende waarheden is deze tempel vergeven hier bespreekt het brein het brein bezingt wonder wonder en tegenwonder hier wordt de beul bestudeerd en de bij er staan heelallen op de planken droefenis stelpende alfabetten de letters der ketters vliegen klapwiekend op de rede…

Niet god is god maar ik ben god. ik ben de schepper van god. Ik heb hem gemaakt van wat ik ben. Ik heb hem gemaakt van mijn taal toen ik taal werd. Hij is het weten van mij. Zo is god van mij.…

Zuster Immaculata die al vier en dertig jaar verlamde oude mensen wast, in bed verschoont, en eten voert, zal nooit haar naam vermeld zien. Maar elke ongewassen aap die met een bord: dat hij vóór dit, of tegen dat is, het verkeer verspert, ziet 's avonds reeds zijn smoel op de tee vee. Toch goed dat er een God is.…

In de nachtwind, als ik niet slapen kan, hoor ik de toorn en het lijden van God. Maar boven de storm uit hoor ik de stemmen van miljoenen zielen, voor eeuwig verloren, die roepen om gerechtigheid. Wat hopen zij? Wat denken zij? Wat denken zij van Hem? Wat denkt Hij van Zichzelf?…

Als alles buiten donker is, mijn vrienden mij niet verstaan, dan wend ik mij van hen tot U, vind liefde in uw ogen. Als alles binnen donker is, en ik mijn ziel veracht, dan wend ik mij van mij tot U, vind liefde in uw ogen. Als uw gelaat zo donker is, uw toorn mij bedreigt, dan wend ik mij van U tot U, vind liefde in uw ogen.…

Onder de boom van verlichting zat Siddhãrta, toen de schande ontsluierd was van ouderdom, van ziekte, en van dood. Ãtman zag hij, elk mens voorbij; het Licht ging schemeren in een ledig vergezicht, een glimlach lichaamloos achter het Rad. Maar daar zij licht, daar weze hemel, zee, licht dag, nacht duister, aarde, spruitend gras, bomen met…

Wij sloegen hem aan 't kruis. Zijn vingers grepen Wild om de spijker toen 'k de hamer hief - Maar hij zei zacht mijn naam en: 'Heb mij lief -' En 't groot geheim had ik voorgoed begrepen. Ik wrong een lach weg dat mijn tanden knarsten, En werd een gek die bloed van liefde vroeg: Ik had hem lief - en sloeg en sloeg en sloeg De spijker door…

Een pasgewassen ochtend hangt te drogen aan de hemel. Mijn hand verkent je lichaam als een slang. Er is geen appel te bekennen, geen vijgenblad ligt in de weg. Maar bij elke aanraking wijk je van me vandaan, je bent een lichaam van mist. Ik wil je bevriezen maar er is vannacht teveel zomer in mijn slaap zodat je als regen op me neerklettert…

Wat moet ik op dit eiland met het woord 'woestijn'? Op een zandplaat ligt het voor de hand maar hier in deze duinpan waarin ik Jesaja lees? Ah, het welig bloeien van de narcis! Jaloezie steekt de kop op want ik ben dor land. Hier klinkt de belofte dat het gloeiende zand een waterplas wordt en ik veranderen zal in een bron van inspiratie…

vroeg voorjaar breekt zich het hoofd over de torens duiven staren zich wezenloos op de stigmata ze schijten op het kruis in het hoge voorportaal ruikt het naar gecastreerde heiligen nu verbind me neem me mee nu vleugels raken de deuren als je opstaat ------------------------------------------- Dit gedicht van Albertina Soepboer…

Moest ik mijn land verlaten: ik zou blijven. Stond mijn stad in brand: ik draaide om. Moest ik mijn kind offeren: ik weigerde. Zolang jij je niet laat kennen houd ik benen op de grond, armen om het kind. Mij scheep je bij geen bramenstruik af met ‘ik ben die ik ben’, een kleine vlam, een donderstem. Mozes was iemand van zijn tijd: dankbaar voor…

Ik sta op de rand der wereld en roep: 'Waar zijt Gij?' De echo antwoordt: ' Zijt gij? Gij?' --------------------------------- uit: Verzamelde Gedichten, 1986…

De macht tot liefde is ons niet gegeven, En ook die andre macht niet tot de haat; Het Lot geeft aan de wil zijn kleur naar 't leven, Gelijk een blos of bleekheid tot het gelaat. Waar twee ter wereld, van elkaar gescheiden, Hun zuchten zenden over land en zee, Daar zet de god van 't Lot zich tussen beiden En vangt de vooglen van hun ach en…

Toen ik nog geen boeken had hadden wij één boek. Het boek der boeken heette dat, het was geen pocketboek. Het was een heel dik boek, dat in een zwarte omslag als een baksteen op de hoek van de schoorsteenmantel lag. Het bindwerk was versleten, de rug van leesgenot gekromd, de bladen vet van 't vette eten. Het las daar als een dam,…

Sommige voorvaderen, weten we, hebben God gedroomd en daaruit is voortgekomen onze wereld van eindige dingen. Zij waren het die ooit een kind offerden aan iets almachtigs en onzichtbaars. Wij weten ook dat sommige honden - dat sommige mensen gaan lijken op hun huisdier na verloop van tijd. Soms een grotesk gezicht, meestal blijft het onopgemerkt…

Schitterend licht uit duizend bewegingen water wind over water prevelend aanstormend opspattend water zoals ik ziende de zon op het water het eeuwige licht denk zo, mijn ogen verdwalend in waterlichtverte, denk ik dat gij bestaat die over donkere afgrond licht heeft geroepen - schittergedachte schitterlichtverteverhaal. --------…

Dat alle woning mij is als een tent in de wind; dat ik iedere nacht tot de plaats van mijn rust moet klimmen als tegen een berg op; dat ik mijn ogen moet smeken zich eens een uur in het donker te sluiten - is omdat ik nergens uw plaats heb gevonden op aarde. Niet in de tent: niet in de wind. ------------------------------- uit: 'De psalmen…

Hij is niet uit de lucht komen vallen daar in Bethlehem al klonk er de boodschap en het lied van engelen maar heeft moeten groeien vanuit een vormeloos begin – er was alleen maar een woord dat mocht worden geloofd en dat zijn moeder ontvankelijk maakte Ook de vrede zal niet uit de lucht komen vallen als een warm zacht kleed over ons heen…