toen je trein kwam kwam hij ineens ineens uit het niets niets aan te doen het is goed zo je laatste woorden de woorden die ik niet hoorde ik was er niet toen ik kwam was je trein weg hiervandaan alleen een gedachte en lege harten hij kwam te snel te snel reed hij wachten deed hij te kort te kort voor een vaarwel…

Mijn leven gaat verkeerd, ik voel mezelf langzaam verdwijnen. Ik ben niet dood, mijn vader is dood daarom ben ik ook dood. Een stukje van mij vergaan, een stukje van mij naar de hemel. Ik weet dat je er komt, ik weet alleen niet wanneer. Ik zal je ontmoeten op een dag, die dag kijk ik naar uit. Ik heb je laten gaan, ik heb het geaccepteerd…

Ik weet nog hoe alles toen mooi begon, in elkaars armen, reikend tot de horizon, liefde met passie in zeldzame overvloed, herwonnen onvermoeide levensmoed. Maar we wisten beidden, er komt een tijd, moeilijk en zwaar, een harde tweestrijd, vlinders stierven langzaam in mijn buik, ik verloor al mijn zorgenloos kleurgebruik. Het is tijd voor…

Ik moet je enkele weken missen, zaken, weet je wel De poes merkt dat als eerste, ligt te gluren , wat onwel. De koffers en bagage, een wederkerend ritueel Verstrooid, strijk ik wat hemden, niet erg passioneel. Sommige zaken wennen gewoon nooit, toch zijn ze wenselijk Bevend bemerk ik enkele tranen op je strijk. Afwezig roep ik je: liefje…

Handen, eens zo krachtig, ineen verstrengeld, glijden nu machteloos... uit elkaar. Tranen lopen, in stilte, alvast hun eigen weg wanneer ik mijn hoofd nog een keer tegen jouw zo vertrouwde lichaam aan leg.…

piepende remmen krassende ruitenwissers gevaar op de weg grote draaicirkel deuken in de motorkap onhandig vervoer scheve koplampen een loshangende bumper lekkende uitlaat een oude roestbak mompelend monteur strippend de trots van mijn pa verplicht de brug op onderdelen vervangen afkeurenswaardig loodvrije brandstof zilveren…

De laatste noten zijn gespeeld Op het podium nu twee, eenzame mensen Alle harmonieën hebben ze laten horen Alle klanken hebben ze gedeeld Het podium verlaten valt niet mee Voorzichtig dalen ze af Verstild is de achtergelaten ruimte Nu nog ogenschijnlijk met z'n twee Een schreeuwend hart hoor je niet Ze lopen maar waar naar toe Navigeren…

Waar is de vriendelijkheid gebleven? Waar de rust? Wie ontvoerde de onschuld? De maagdelijkheid van de jonge jaren is verstreken Geldingsdrang kwam er voor terug Iedereen raast maar door Op de hielen gezeten door een onzichtbaar spook Dat in vele gedaantes optreedt Geld, macht, bezit Uiterlijk vertoon versus introspectie Met het…

Als ik aan je denk mijn kind als is het nog zo kort en gauw voorbij, ik zal nooit vergeten hoeveel ik van je hou als ik droom over jou spelend in het gras kan ik alleen maar denken ik wou dat jij nog bij mij was als ik verder probeer te gaan voorbij al mijn verdriet word ik toch herinnerd aan dat je mij verliet als ik denk, ga nu…

Morgen vier ik jouw 22ste jaarfeest alsof je er altijd bij ben geweest. Al mocht je hier maar even op aarde zijn je woont in mijn hart al mijn hele leven dat te voelen verzacht de intense pijn creeërt tussen jou en mij een speciale lijn. Morgen zal de zon door jou schijnen en zullen de tranen om jou verdwijnen als de engelen je zieltje…

De welvende rondingen zijn nu holtes van pijn Onrecht, je vroege verkwijn. Donker dansende lokken herleid tot een rattennest Je fijne geur ruikt naar ... koeienmest. Staren en erg zwaar ademhalen, verder niets Je heldere gelach, zomaar lol om een prettig iets. Rijk schepsel, ik kan er even niet bij Waarom nou jij? Vaal, kleurloos en…

als ik je in de windstilte in de luwte zo stil vergeet lijkt het alsof na al die tijd tijd niet was terwijl gevoel beklijft als zij zachtjes roept herinner ik en vergeet…

wat als niemand hoort tranen verdwijnen in de ruimte alsof ze niet zijn geweest wat als niemand luistert tere sterren fluistert in je oor wat als tranen verder gaan dan de pijn verder dan de zeeën als liefde stilte rust ooit de waarheid zijn…

Eigenlijk zeg je nooit, voorgoed vaarwel Eigenlijk zeg je nooit voorgoed adieu Eigenlijk zeg je nooit, tot nooit Eigenlijk zeg je nooit, tot nooit meer ziens Want al verruil je het tijdelijke voor het eeuwige We zien elkaar toch echt wel weer Dus zeg ik eigenlijk, tot snel, kortom: Tot de volgende keer! Dus zeg maar niet, voorgoed vaarwel…

Tweedracht in je hart, iets wat ik veracht Keuzes maken, een mes dat me verkracht. Moedig toch proberen of eenvoudig totaal opgeven De twijfels vreten aan me en blijven me verteren. Blijven of gaan, ik bemin je nog, Tergen, pesten, stop het toch! Zeker heb ik die pijnen niet verdiend, Hoop intens dat je tijdig bezint. Jouw parel verliezen…

een droom als het einde de dag voorbij voel ik gister in mij dromend zonder einde zijn wij de schaduw voorbij hou mij hou mij vast voor ik voor altijd val…

liever op de stoep iemand roept een naam daar ga je altijd in de tijd gegaan de zon houdt van de maan een naam daar ga je niets liep op rozen vaarwel verhaal in mij een naam daar ga je dan daar ga je dan dan ga jij een naam zomaar rozen op een graf daar ga je…

is het tijd als dreigend het licht in de avond schijnt als in stilte iedereen zich verschuilt ramen sluit is het tijd als in eeuwigheid liefde verschijnt nu hier voor altijd is het tijd als ik mij bevrijd bliksem het donker verlicht is het tijd als ik afscheid neem ons liefde de pijn ontneem ach lief tijd…

Denk eens aan mij wanneer ik niet meer op deze aarde ben denk aan mij met een glimlach op een mooie dag als de zon dan eens schijnt en pas laat achter de horizon verdwijnt denk aan mij op die dagen wanneer de regen tegen de ramen tikt en de bloemen verkwikt denk aan mij in die mooie nachten als de maan en de sterren lachen denk…

Soms voelt het alsof je aan de kant gezet wordt, soms alsof je een pluisje stof bent dat er eigenlijk niet toedoet.. zo makkelijk, hoe je wordt aangepakt,.. zo makkelijk aan de kant,... Weet je,...als je dieper van binnen kijkt, zie je dat sommige mensen eigenlijk niet zijn wie ze zijn,.. Je ziet dat er iets is wat jouw gevoelens dan breekt…