Ik wil mijn vleugels spreiden en vliegen op de wind. Ik droom ervan om vrij te zijn. Geen verdriet, geen pijn. Geen woede en geen haat. Ik verlang naar mijn gevleugelde droom. Weg te vliegen, op te lossen in de lucht Geen rijkdom of macht zou mij meer vrijheid kunnen schenken. Ik zou vliegen zo hoog als een vogel maar kon. Het verenkleed…

Ik geef je duizend zoenen ik droom je in de nacht mijn wereld stopt met draaien als jij maar naar me lacht je omarming geeft me vleugels je strooit wolken in mijn hoofd het regent alsmaar woorden ontvlamd en toch verdoofd dat ik alsmaar schrijven kan dat ik dit zo mag ervaren betoverd door je blik, je geur, je lijf, je haren…

het schijnt dat er in de 'dichtersbuurt' in Hengelo (O) geen enkele dichter blijkt te wonen of dat rijmt valt nog te bezien Lejo…

Helblauwe milde wijze hemelen waar sterren lonken en pronken Nacht trekt haar gouden glitterende gewaad waardig uit en begint guitig te lonken. Meditatie en dankbaar gebed uitnodigend kersverse pure dag wijs te begroeten Keer bij mijn eigenste zelve wensend erg veel moois te mogen ontmoeten. Ochtendgloren zo vervuld van verwondering, verbijstering…

het waaide erg hard ik pakte mijn problemen en hing ze buiten…

God gleed vederlicht en stil langszij en stilte hield haar adem eventjes in Donder van ver kwam loom naderbij was dit van ‘t eind dan wel ‘t begin? Een onheilspellend stil lag in ‘t land angstig kropen dieren in ‘t veilig hol ‘t Vagevuur bleek echter niet coulant alle aardbewoners betaalden hun tol Toen brak het grauwe gedonder los…

't Was hard labeur en heftig om beleven Maar Machten en Krachten werden me gegeven. Tranen vloeiden rijkelijk dag, nacht ach steeds Geschoeid op mijn eigenste leest. Tranendal en gesloten enge kooi, eenzaam luguber geklooi Louteringen lonen en onrecht wacht op herstel, 't werd uiteindelijk...mooi. Kaarsje gebrand en gebed prevelend; Maria…

Een welvaartszoeker meldt zich in Ter Apel Doel van zijn onderneming: Asiel en gezinshereniging Nederland is humaan Op kosten van de staat laten wij die persoon terug naar huis toe gaan Heel het gezin, opa’s, oma’s ooms, tantes, aangetrouwden, het halve dorp eigenlijk ja, allen die om je rouwden stralen van geluk, vieren feest eindelijk…

De prikkels worden mij teveel Emotie's vliegen naar mijn keel Ik kan de vele indrukken niet meer verwerken Dat laat mijn zenuwstelsel mij dan ook zeer goed merken Het eist nu zijn hoognodige rust Ik ben mij daar dan ook zeer van bewust Als ik verkeer in deze staat En weet dat dit niet zomaar over gaat Er zware hersenmist ontstaat Ik me haast…

knakkende bomen ingedeukte of geplette blikken dromen ongevraagd bezoek via een dakkapel straten overstromen zaken die je zomaar overkomen een voorproefje van de hel? Die zich dus niet alleen in vurigheid kan uiten maar ook kan besluiten ons te verwaaien en te laten verzuipen wordt dit de toekomstige norm zal het straks steeds vaker…

Mag je zitten zonder eten Zonder drinken of sigaret? Mag je rusten zonder krukken Zonder bagage of gesprek? Mag je zijn zonder een afspraak Zonder doel of tijdslimiet? En mag je grote dingen denken Zonder dat iemand hier dat ziet?…

ooit ergens gelezen dat als je bij wijze van spreken landen en mensen uitbuit hun levensrivieren vol olie en ander afval spuit dan Shell het zo wezen dat men kan vrezen dat als wat ik ooit las het nu eenmaal zo is bepaald dat als je daarvoor niets teruggeeft het wordt opgehaald vandaar ...…

Storm raast over stad en land - boom in water. Arme oude eik geveld door de storm brak als een lucifer.…

't Is een erg spannend duel, daar komt de finalevraag voor Ramses : Hoeveel atleten startten er dit jaar in de marathon van Los Angeles ? Zijn antwoord "8022" blijkt helemaal juist, maar Melodica schrikt zich een steenpuist bij haar opdracht : Geef van elke loper de volledige naam plus adres !…

nog zie ik pa de koe handmatig melken en mezelf met een bladertakje de muggen weg jagen het lijken nu misschien wel romantische dagen die zoals alle oude tijden ooit verwelken ook toen al wist het milieu ons net als nu te plagen en is het melken nog steeds een heel gedoe…

zie de eenzame boom dansend op haar stam ze volgt het ritme van de straffe wind in haar bewegingen zwaaiend zwierend ongecontroleerd als een klein kind meegaand in de vreugde van de natuur die bij haar naar boven kwam waar ze zich heel even doldwaas in bevindt en vol uitbundig plezier mee laat voeren door het lied van de wind West…

Je geeft je woord zonder na te denken. Door het gevoel dat de ander je geeft. Je houdt je woord zolang die ander leeft. Waar blijft je woord als die ander er niet meer is. Laat je iemand anders in je leven toe? Je vraagt naar het waarom en hoe. Leg je woord eens op de weegschaal van het leven. Hoeveel weegt het nog, misschien nog iets.…

terugkijkend op al die voorbije jaren vraag ik me af waarom hun zo deden en waarom ik er zo op reageerde waarom hebben we gedaan wat we deden had het anders gekund of zelfs gemoeten hadden we het een of ander mogelijk kunnen beïnvloeden of zijn we zo uit het ei van ons verleden gekropen zoals moest en is alles volgens het script…

Gebroken Liefde, Het voelt eerst als de hemel maar dan als de hel Telkens als ze hem vertelt Hoeveel ze van hem houdt Reageert hij hard en koud Hoe hard ze ook naar hem smacht Hij heeft de macht Ze wacht en ze wacht tot hij nog eens naar haar lacht Maar hij is zoals een koude en donkere nacht Ze wilt hem niet kwijt en terwijl ze er om lijdt…

ze is uitgevloerd liep haar benen uit haar lijf op zoek naar koopjes…