Lange, rechte weg Noordkaap komt maar niet in zicht Weggekaapt door 't weer…

alleen lopend door het bos voelt nu vreemd zo verlaten niemand meer om tegen te fluisteren of te praten als antwoord op blikken die mij soms hoopvol vragen wat waren wij toch onafscheidelijke maten een blik was vaak genoeg om elkaar te verstaan helaas ik moest je laten gaan weet je afscheid nemen doet zo zeer geeft zoveel pijn toen…

Wat is verdriet echt Is dat een gevecht Tegen mezelf Soms ben ik verdrietig En anderen zien dat niet Toch....zou dat best mogen Heeft verdriet me bedrogen En....zie ik dat nu pas door mijn eigen ogen…

een kindje kan niet slapen het ligt te dromen in de nacht ziet sterren door de ramen een ronde maan in volle pracht maanlicht schijnt in alle hoeken laat de kamer spookachtig zijn wat komt het licht hier zoeken de angsten van een kindje klein sluit maar dicht de gordijnen of de knuffels worden nog bang als Klaas Vaak gaat verschijnen…

Schrijven, slecht of goed is een daad van helden- en heldinnenmoed die een mens beklijven doet zodat je als je voor je afgrond staat niet met heel je hebben en je houden gaat tot stof, tot taal maar niet totaal vergaat.…

mij mankeert van alles wat daar word je echt niet vrolijk van maar als je naar hem kijkt dan zie je dat het nog slechter kan en zij rijdt met een zuurstoftank in een elektrische rolstoel wat ik dan denk zeur niet – houd je smoel toch het gas raakt wel op en we steken onze kop heel diep in het zand in wat voor tijd zijn we beland maar…

Vier voetjes en twintig nageltjes giechelen erg stilletjes Potjes vol intieme en lol zo vol geneugten, ik word haast dol; iets van boordevol Ik lik je neusje lief en schattig, voel me ergens een verwend klein prettig doetje en geniet te volle, fijner hoeft haast niet Ooit samen erg zwarte sneeuw gezien, priemend in onze halzen, foei ook oei…

Zij leed al maanden aan ondraaglijke pijnen toen plots haar laatste oordeel werd geveld nog enkele luttele dagen waren haar geteld waarin zij nog het ergste zou moeten lijden het verdriet om van dierbaren te scheiden tussen vier muren in eenzaamheid gekneld zij leed al maanden aan ondraaglijke pijnen toen plots haar laatste oordeel werd geveld…

Je doet niet aan-delen maar handelt er wel in Vooral voor eigen gewin ten koste van velen.…

Ze wenkt en wekt mijn lust ik loer met grote ogen. Het liefdesgal eenmaal gespogen de natte dromen droog gesust het brandend bos, mijn beest geblust vind ik een ogenblik gelogen rust wat weeë druppels troost na digitale tantalust.…

De duurste kaarten zijn zelfs uitverkocht Alle plaatsen zullen dan ook bezet worden voor Die eenmalige jaarlijkse opvoering van de Troonrede Deze krijgt eindelijk de plek die het verdient in De Hollandse Schouwburg, op het Toneel Een stuk met één akte, op- en afgang Maar zonder applaus, wel een driewerf hoera Met in de hoofd- en bijrollen…

Hij zoekt naar zijn ziel en vindt daar dan ook zichzelf vol met energie.…

Zij Elisabeth van Dam had zich voorgenomen De hele dag te kijken vanaf 11.00 uur Naar de uitvaart van Koningin Elisabeth II op TV Neen ze was geen bekende van die Koningin Ze was 1 van de miljoenen, die haar kenden Ze ging zitten, koffie met cake, keek en dacht toen: Ik ben niet echt Koningsgezind Ik ben niet gelovig, ook niet goed Ik wil…

Ik zou mijn hoofd nog eens tegen jouw schouder willen leggen. Jou voelen ademen in mijn arm. Nog één keer die lieve woorden kunnen zeggen. Had jij het koud, je werd dan warm. Met jou vliegen op roze wolken. Met jou huilen, indien pijn. Maar mijn wensen zijn als scherpe dolken. Daarom hou ik ze maar heel klein. Blijf in mijn gedachten. Blijf…

Mijn liefde voor jou springt moeiteloos over de dood heen om je gesloten oogleden als je gaat slapen een kusje te geven en je een zachte nacht te wensen Mijjn liefde voor jou is sterker dan de dood wrijft over je rug om je te troosten weet je altijd geborgen Als je me mist, was ik er al zonder dat je me hoeft te roepen Mijn liefde voor…

Groet God van mij en vraag aan Hem ongelogen Die mij adem gaf en het blauw in mijn ogen Waar is't land waarvan'k door profeten heb gehoord waar dood door wat leven is verslonden wordt Is er een gids, de Zoon van David met zijn kiezelsteen en waar Hij wegen wijst, dan ga ik er heen In mijn land heeft wat boos is macht en wat zij zocht Zij…

op ons liefdesplekje waar zo veel zoete herinneringen geboren werden spreid ik jouw liefdeskleedje voor je uit Ik streel je door je manen van riet Uit liefde nestelen wij sluiten wij saampjes de deur En de dood nog even buiten…

Ik sta vast op dit station Ik wil verder reizen Mee met die wagon!…

Gisteren Werd je naar binnen gebracht waar je je mag gaan innestelen veilig en liefdevol…

In een zak gedwee geloken zaten ze getwee te stoken zodat hij bijna alle dagen bij vlagen ook de nachten wreed en zonder vragen boos en achteloos verkrachtte beet en mateloos bereed. Nu tomateloos en mat op de voorhand hen al zat en nooit meer op de doos bijt hij dof en van de lust bevrijd alleen nog in het duffe stof.…