Duizend wegen naar bewustzijn, welke weg heeft een hart? Duizend dagen, duizend nachten voor één dag met een hart. Zo'n dag dat ik mijn zang hervind in de morgenhymne van de planten, de rotsen, de bomen en de wind. Ruisend als uit een schelp, later met spontaan vibrato. Gedragen als een onschuldige roos in een bed van bloeiende klanken…

De ster zoals die aan het firmament staat, vind je ook in je hart. Volg die ster, laat hem je pad verlichten, en je kunt niet misgaan. Als een ieder zijn ster zou volgen, zou er eenheid op deze aarde zijn, dan zou een ieder vol geluk zijn en tot volledige bloei kunnen komen. Volg daarom je ster, en wees wie je bent.…

wie is die vrouw van tachtig ze schrijft het blijft zo prachtig haar lezen is een waar genot echt, ik smeed hier geen complot in stilte lees ik haar gedichten zo laat ik ook mijn geest verlichten mijn inspiratie slaat dan aan kan ik ook terug wat schrijven gaan ze is mijn held en toeverlaat wanneer het soms eens moeilijk gaat dan denk…

laat mij je even meenemen op mijn reis van fantasie ver weg van allerlei problemen kom binnen in een wereld vol magie hier heerst vrede en geen oorlog de liefde verdrijft er alle haat geloof me vrij, hier is nooit bedrog iedereen lacht er en is nooit kwaad kom maar binnen, beleef je mooiste dagen want lepeltjesgewijs zal alles er wel komen…

Met de trein naar Assen en met bloemen aanbellend bij mijn moeder's woning, waar de koffie en gebak (supervlaai) al klaar staat voor consumptie. Mijn vader ontbreekt al drie jaar, maar zijn stoel staat gelukkig nog op dezelfde plek, waar ik hem nog steeds levendig in zie zitten. Het gemis en het verdriet blijft, zegt mijn moeder wijs…

Zeer dierbaar zijn de, in een dagboek geborgen, herinneringen…

Woorden kunnen gevoel dragen, zodat het overbrengen slaagt. Antwoorden op levensvragen zorgen dat tijd vertraagt. De dikke stroop van wat er speelt, geeft inzicht in de levenszaak. Alles wat je met elkaar deelt, Is dan eigenlijk leedvermaak.…

God had het heelal mooi geschapen Hij was moe en wilde gaan slapen en het was té laat Hij had ze gemaakt die angstaanjagende mensapen!…

Er zijn veel mensen die zich geen weekje vakantie kunnen veroorloven. Voor wie op restaurant gaan een absolute luxe is. Leven die mensen dan boven hun stand? Mensen die ziek zijn, werkloos of gehandicapt? Boven welke stand leven die dan precies? De stilstand? En wanneer kantelt zoiets precies? Wanneer ben je bescheiden en wanneer begin je…

Daar, waar we gisteren de doden herdachten, we twee minuten stil waren, zijn nu de feesten losgebarsten om de vrijheid te vieren! Daar, waar we gisteren twee minuten, de gevallenen in ons hoofd hadden, spelen nu bands en wordt er gefeest, want gisteren was gisteren en dus: Geweest!…

De bloemenmaand mei brengt ons een mooi feest midden het jonge lentegroen de geur van voorjaarsbloeiers een datum die men nooit vergeet voor haar die wij ons moeder noemen zelf straalt ze vreugde uit op die dag dat ze met haar kinderen feesten mag tussen de rozenruikers en geschenken in warmte en liefde wederzijds….. die onze kwel en wee…

Aan de avond van deze mooie dag Wil ik U danken, Heer, voor het goede Dat U mij deze dag weer hebt gegeven Blij dat ik U hiervoor danken mag. Eens aan de avond van mijn leven Als ik misschien niet veel meer weet De mensen om mij heen niet meer ken O Heer, wilt U mij dan niet begeven? Aan de avond van mijn aardse leven Als ik oud geworden…

De zee ademt dag en nacht. Opwaarts in verschillende golven komen ze aan land. Ongelofelijk, de zee…… Diepgaand. Licht deinende golven geven het contrast tussen, die woelige hemel en de kalme zee weer. Fascinerend hoe de zon zijn glinstering weerspiegelt.…

Het afgelegde parcours van Trump na 100 dagen presidentschap. Gek is die man niet, hooguit onberekenbaar, onbetrouwbaar, onvoorspelbaar, soms ietwat ontoerekeningsvatbaar, alle toespelingen gehuld in een sluier van mystieke onduidelijkheid. Zijn handtekening is voer voor eminente grafologen, die besluiten dat het lijkt op een seismografische…

ik leef bij de rivier ik slenter daags de glooiing langs onder dak van zon en wolk bruggen zijn m’n vrienden ik slaap met hun gespannen bogen hun kruizen van geklonken staal ik duld het dreunen van hun dek voel des nachts hun draden trillen mijn beste vriend is een betonnen viaduct dat voortdurend onder spanning staat het wiegen van…

In twee minuten Van stille overdenking Zijn we allen Eén…

De stilte van ons dorpje op een late zondagmiddag spreekt haar eigen taal. Zij vertelt van de arbeid die werd verricht en die nog moet worden gedaan. De kerk staat er middenin, als symbool van de geconcentreerde energie waarmee hij werd gebouwd.…

Ook al is het lang geleden, de oorlog is nog niet voorbij Wat behoort tot een ver verleden Wat vieren we eigenlijk op vijf mei? De bommen en granaten, als je stil bent, is het net of je ze weer hoort de ravage op de pleinen en de straten Woekeren de wapens niet altijd ergens voort? Is er werkelijk vrijheid verworven in het bloed dat vergoten…

Hoor de koekoek roept: het regent. Rap met haar ei in een ander nest.…

Tegenwoordig sturen we sms’jes om te melden dat we een mail hebben gestuurd. Sms’jes, bovendien, waarin we de taal dingen aandoen die ons voor het internationaal Strafhof in Den Haag horen te brengen. Zorgvuldigheid is vet noch cool. Door de mooie Nederlandse taal geweld aan te doen is de totale verdwijning van het woord gedoemd tot waanzinnig…