Ik ben beschadigd En daar valt niet mee te leven Niet in het heden en verleden Daarom ben ik afgegleden Het is nu eenmaal mijn bestaan Wat mij is aangedaan Uitgegroeid tot de meest Beschadigde Nederlander op alle bezigheden in het bestaan Daarom is het mis gegaan…

Ik haat de manier dat je met mijn gevoelens speelt en het feit dat dat je nooit verveelt. Ik haat hoe je aan mijn lichaam zit, Maar mijn persoonlijkheid nooit aanbidt. Ik haat hoe je me noemt en naar me kijkt, maar na een "leuke" nacht weer van me weg wijkt. Ik haat het dat je me alleen appt, wanneer je geen ondergoed meer aanhebt en daarna…

Ik kan het niet vergeten Het zit te diep in het verleden De liefde zal altijd overwinnen En als het fout gaat Gaan we gewoon weer opnieuw beginnen Ik kan het niet vergeten…

Fouten maken, dat mag is wat ze zeggen. Dat is ook wat ik dacht, alleen wat ik nu pas weet is, ’t geen waar ik ’s nachts van zweet, dat ik niet bang ben voor het maken van een fout, maar voor hetgeen daarna. Het geschreeuw, het drama, de verwijten. Zo zijn wij toch niet getrouwd? De consequenties zijn niet mild, waardoor niemand een fout…

Voel niets, alsjeblieft. Voel niets bij de woorden die je te kakken zetten, Bij de intenties van de wolven in de wereld. Voel niets, als je uit alle macht vecht Om te behouden wat van jou is, van iedereen die jou is; die jou heeft gekozen. Voel niets als je jezelf moet vernederen, Om te krijgen die vrede, te vreten die kinderen, Die doden…

een groot grijs gebouw een man staat te kijken vanachter een raam en ziet de vogels vrij aan het zwerk kijkt dan naar beneden en ziet mij staan en bedenkt was ik maar even zo vrij als die vogels en die man daar op straat vrij van verplichtingen van hypotheek gezin hond en haard en ik denk had ik in dat grijze saaie gebouw maar zijn baantje…

Al tastend in het verleden loop ik door ons huis. Ik hoor de stemmen van vroeger, herken weer dat vertrouwde geluid. Glij met mijn vingers over de muren, laat ze rusten bij een deur. Proef dat vertrouwde, ruik nog een keer die bekende geur. Loop door alle kamers, ten afscheid in de tuin. Dan voor het laatst de sleutel, draai hem…

Ik kan het niet verwerken De pijn die is veel sterker Zit je hoofd weer vol met zorgen Schuif die aan de kant voor morgen Ik kan het niet verwerken Zoveel in het leven geleden Maar de strijd is nog niet gestreden…

Laat ze maar lullen Dat is zoals ik het voel Ze zullen altijd wel blijven praten Wat moeten ze anders Dat is wat ik bedoel Je krijgt er niet veel voor terug Maar het gebeurt altijd achter de rug Een verhaal heeft altijd twee kanten Maar de meeste mensen deugen van geen kanten Alles wat gebeurt is is echt Waarom is het leven dan zo…

Je was arm en had geen geld Je ouders moeten voor je zorgen Dat was voor hun het enige wat telt Ze zijn al hun hele leven met me bezig Het leven staat in het teken van mij Zoveel verdriet zoveel pijn Had het maar anders kunnen zijn Ik ben heel anders in het leven terechtgekomen En dat komt nooit meer goed…

Ik hoop dat ze alles geven Ik wil weten wat hun hobbies zijn Welke muziek hun oren laat dansen Hun liefdesleven horen van geluk tot pijn Welk gerecht ze kunnen blijven eten Wat ze vinden van de Duitsers, wat ze vinden van de Fransen Ik wil alles over hun weten ik wil verdrinken in hun leven…

Ga uit m'n leven Ik kan er niet meer tegen Wil niet meer met je samen zijn Ga uit m'n leven Al doet het mij veel pijn Trek de deur dicht Het is over En ga uit m'n zicht Al ben jij mooier dan het licht Ga uit m'n leven…

Verkeerd terechtgekomen Vele wegen gaan naar Rome Verkeerde keuzes gemaakt Voordat je begint weet je nooit Dat het je raakt Beslissingen die je krijgt of zelf maakt Het zit vaker tegen dan vaker goed Maar verlies nooit de moed Wat er ook gebeurt of wat je doet Als je van jezelf maar weet dat je het voor jezelf goed doet En gaat het alsnog…

als ik word bemind en op handen gedragen hoor je mij niet klagen en ben ik goed gezind…

Jouw woorden zijn teveel Als je weg gaat Dan wordt het hier stil Is dat wat je wil Jouw woorden zijn teveel Ga maar weg als je wilt gaan Besef wel ík laat een traan Je nam de benen Ik heb geen afscheid van je kunnen nemen Jouw woorden zijn teveel…

Ik vloog gedragen door de wind Met vleugels jong en licht van slag Van noord naar zuid Door valleien met openstaande bloemen Waar purperroze geuren mij vertelden Dat het altijd lente was Èn dat de nacht slechts donker Om de tijd te misleiden Waar het schuifelen op vloeren Van bewierookte lijven in trance De verleiding omarmden in nachtelijke…

De fantasie waarin ik zwelg, die ik als een troostende deken om me heen weet te wikkelen, mag geen werkelijkheid worden, want hoe moet de werkelijkheid mijn fantasie dan nog prikkelen?…

Diep in het bos waar wind zelden waait, een magische stilte zich om de wandelaar heen zaait. Staan veel hoge bomen met de bladeren vrij, en toch vind ik in hun midden geen vrolijkheid. Wanneer de takken kraken, maken deze een treurig geluid, alsof ook deze bomen zich alleen voelen onder de ranke huid. Ik hoor de vogels niet zingen, geen kabbelende…

Liefs is er in alle maten Vergezocht of juist dichtbij Uit je vingers, in je vaten, Liefs van hem, van haar, van mij Onvoorwaardelijk, spontaan Biologisch, aangeleerd Uit een sprankeltje ontstaan Nieuw of enigszins verweerd Om te krijgen, om te geven Liefs in koffers, liefs in tassen Zoveel, dat in ieder leven wel iets liefs zou moeten…

Wanneer wind zachtjes blaast in de oren, en voorzichtig spelend danst met jouw haren. Kun jij ze vaak plots zomaar horen, de stemmen die je ooit zo dierbaar waren. In het oneindige gingen zij verloren, maar komen dan bij jou terug. Een geluid diep in herinneringen geboren, helaas verdwijnt het ook weer vlug. Echter steeds opnieuw als…