Ik schreef schat De regen van Mijn jas Ik vocht schat Tegen de leeuw Op je tas Ik riep liefste Tegen de koffie Als je mokte Je ochtendhumeur Je oude liefdes Je nieuwe wagen Ik schreef het Van me af…

We vierden onze liefde met danspassen; danspassen in het duister was er een toekomst? onze lichamen gehoorzaamden aan een ritme zonder zin en maakten nog de hoffelijke gebaren van een voorgoed onvoltooide affaire…

Ik lach nog wel Maar niet meer zo vaak Ik plan nog wel Maar meestal lukraak Ik drink nog wel Maar niet meer zo veel Ik rook nog wel Maar meer en meer deel Ik ken je nog wel Maar niet meer zo goed Ik zie je nog wel Als het er niet meer toe doet…

Onrustig mijn slaap Een nachtmerrie baart Mijn dromen verjaagt Want wat men ook zegt Het krijgt me niet weg Van die blik in jouw ogen Waar de kwelling in lag Die ik toen niet zag Had niets in de gaten Gedreven door mijn angst Te worden verlaten…

De sterrenhemel Als rust delend deken Verleden liefdes omsluit…

We waren samen Het was niet lang Maar wat we deelden Wel van belang…

uitgepraat 
over onze angsten  
waaien woorden voorbij traag, zo diepgeworteld 
kwam de twijfel boven en ontbonden wij …

Gaande weg was De liefde ontsnapt De liefde die ons Samen had gebracht Zoals de koude Zich warm waant Werd de bries Een orkaan…

Ik bracht je takken van de jasmijn geurig geschenk van een nieuwe zomer maar mijn hart bloedde om een verliefdheid vergaan door de tijd waarvan ik niettemin nog getuigde…

Ik zou je willen vragen Dat je naar me hunkert Zonder te belagen…

Zeg mij dat het waar is dat jij van mij gehouden hebt Zeg mij dat het waar is en dat jij mijn geliefde was Zeg het tot de bomen vertel het aan de wind Maar zeg het niet aan jouw vriendin want zij gelooft je niet…

zij zag hem misschien wel zitten en hij haar ook een wederzijdse blik die niets aan het toeval overliet – niet loog ach een beetje liefde is hun zo gegund ‘O ja zeker ik hou ook heel veel van dieren,’ zei hij – ze glunderde waarna hij opzichtig blunderde door zich vol overgave te stortten op een schotel met alleen maar vlees zij pakte…

Zelfs na al die lange maanden Spook je nog steeds bij mij Zelfs na meer dan honderd weken Ben ik nog niet van je vrij Kan je me niet alleen laten? Met mijn boeken en muziek Of zal je eeuwig blijven spoken Tot ik weg kwijn van verdriet? Ik heb toch zo genoeg Van mijn herinnering aan jou Ach! wanneer weet ik toch zeker Dat ik niet meer…

het was op de oever van de Schelde dat jij me draadloos belde en dat je me vertelde ik ga weg bij jou voorgoed ik wist dat het niet zo vlotte en in mijn roeiboot op de Rotte besefte ik tot op m’n botten het is voorbij vaak waren we aan het kissebissen maar tussen de tulpen hier in Lisse naar de afloop moeten gissen dat hoeft niet meer…

Zij was zijn Muze helaas zag zij hem niet staan zijn liefde werd alleen maar groter hij kon zijn Muze niet laten gaan Het verlangen naar haar bleef groeien ook al kwam er een nieuwe liefde in zijn leven hij deed zijn best niet te vergelijken maar die ander kon ‘het’ hem niet geven De Muze was gewend haar zin te krijgen en hij deed alles…

Ik heb je leren kennen in een tijd waarin ik zoek was. Je hebt mij de hoop gegeven dat er meer is. Je hebt hierdoor mijn hart gestolen en mijn gedachten draaien om jou heen. Ik zie je bijna elke dag maar je hebt laten blijken dat je het niet zo bedoelt. Ik realiseer me dat je het niet zo bedoelt en de grond brokkelt onder mij vandaan. Op dat…

Ik schrok toen ik je tegenkwam op straat, wilde mijn weerzin niet laten blijken, keek langs je heen, van je weg, maar kon jouw blik niet meer ontwijken. In plaats van degene die ik heb gekend en graag in mijn hoofd wilde bewaren, zag ik een vreemde verslonsde vrouw, die mij te lang strak aan bleef staren. Op het moment dat je met schorre…

beloof naar me te zwaaien als je mij weer ziet want ik blijf altijd aan je denken gehuld in stil verdriet je mag altijd terugkomen je bedenken en ik zal je alles schenken en dan zullen we ze alsnog vervullen onze ooit gevormde dromen…

Herinnering kom je een oude wonde helen Ik wil je niet negeren, maar mij zachtjes laten strelen De mooiste wil ik prenten in mijn hart De slechte schuiven aan de kant. Na vele jaren kom je opnieuw tot mij We leven weer samen zij aan zij En alle zorgen, pijnen en nijd Zijn nu verdwenen met de tijd. Ik hoor nog steeds je lieve woorden Het…

‘k heb van je gehouden ‘k mocht je niet behouden wie splitste onze wankele wegen of kregen wij geen goede zegen wie brak er onze broze band of was die niet genoeg bestand tegen de harde druk van buitenaf schaafde die schamele glans er spoedig af ‘k wil jouw naam weer roepen de hemel om jou verzoeken ‘k wil jouw raadsels achterhalen jouw…