het hart is de drum en ook het centrum het zorgt voor regelmaat zorg dat 't doorgaat zonder is geen optie 't is een interactie van lichaam en ziel en geldt voor elk profiel…

Gewetensbezwaarden Leven volgens eigen waarden En normen, Die hen zodanig vormen, En in aarden. Waar hij voor ging ? Zijn overtuiging!…

Kijken naar de wereld, door de ogen van een individu met een stil geweten, daar ligt de kern van ons wezen, het één zijn in de reinste vorm.…

Verbondenheid met het ongewisse, de ‘Vergangenheit’ in haar meest romantische vorm. Voltrokken, maar maakbaar door degenen die achterblijven. Een trots voor de volgende generatie. Het vereenzelvigen met vergane zielen.…

weet jij wie je echt bent, ben jij degene die jou het beste kent wat ik wil weten is aan het einde van je dagen, kan jij jezelf aankijken en vragen Heb ik naar mijn normen en waarden geleefd, ben ik iemand waar een ander wat aan heeft. ben jij dan trots op datgene waar jij voor staat, begrijp jij echt waar het leven over gaat.…

Zie mij als een komma Zie mij als een x Zie mij als een formule tot na de oplossing helemaal niks Zie mij als een woord Zie mij als een zin Zie mij als symbool mijn betekenis wordt al bepaald in het begin Zie mij als een ritme Zie mij als een noot Zie mij als een lied ik ben geen schip slechts een modelboot Zie mij als…

Dingen gaan zoals ze lopen, Soms niet zoals wij dat hopen. Komt dit door de keuzes die je maakt, Of is het ‘t lot dat over je waakt. Voor mij een vraag en niemand zal het weten, Zoiets valt niet te meten. Maar toch blijf ik vragen, Wachtend tot een antwoord komt dagen. Wachtend op iets wat nooit zal komen, Dus laat mij maar verder…

In het midden van de drukte waar niets gebeurt zoals ik het verwacht kijk ik op naar de sterren, waar een rust me overvalt. De bomen lichten op, de bladeren glimmen. Mijn adem is diep en lang. Ik voel mijn ogen knijpen om alles te ervaren wat ik waarneem. De wereld als geheel, waar triviale problemen lijken te verdwijnen. Een kort ogenblik…

Altijd op zoek, overal gekeken Niets gevonden, toch zegt het alles Wie durft te kijken zal het zien Wie angstig is krijgt een nieuwe kans Waarom ik wel en hij niet, het zal wel geluk wezen Maar wie heeft er geluk? Door de dagen te tellen voel ik de minuten Probeer het verleden vast te houden Met twee handen in mijn haar Het moet ergens hierbinnen…

In de herinnering aan de overledenen schuilt vaak de siddering van je eigen vergankelijkheid: zelf niet meer herinnerd te worden Daar moet je ook uitermate bij je leven je best voor doen want eenmaal onder de zoden kom je echt, nooit meer boven het groene maaigras uit!…

Soms denk ik weleens bij mezelf: Waarom draag ik al die lasten met me mee, alsof ik een rugzak draag met dikke keien, stenen...... Ik zou een keuze kunnen maken: zo doorgaan of mezelf ontlasten bijvoorbeeld bij de waterkant, eerst de keien in het water gooien tja, die zinken wel heel snel... daarna misschien de stenen of die éne steen nog…

Soms is de beste hulp geven alle hulp weghalen! Deze hartenkreet draag ik op aan de betere hulpverlener die op 'de korrel wordt genomen' door de cliënt!…

Onder sneeuw en ijs verborgen ligt de kiem voor de kracht van morgen in het voorjaar zal alles weer groeien opnieuw zal het mijn ogen boeien Zo komen gaande het leven verborgen talenten in zicht de warmte zal de groei weer geven vensters open, op weg naar het licht…

Ik ben geweest zonder de pot met goud te zien slechts een regenboog verwijderd van mijn oude botten huil ik geen vocht meer het is de herfst van mijn leven De traan die ik zal laten daar de goudpot er niet meer is zal moeten vallen in mijn half gevulde whiskyglas van herfst wil ik niet weten geboren word ik een avond oud Hark mijn lompen…

Zonder te vechten als laatste overgebleven Verdwaal niet in heidense rituelen Geen afgrond waar ik doelbewust op afsteven Ik dunk me heer en meester net als zovelen De kudde zal ik niet braaf volgen Ik steek boven het koren uit Mijn theorieën laten alle betrokken partijen verbolgen Theologie en wetenschap spelen niet genoeg klaar, we hollen…

als ik in het donker stond tastend naar mijn reddingsboei van wit verdwenen zonder enige duiding ‘t gewicht van het leven niet meer vond golven van blijdschap of plezier die vanwege gewenning als vanzelfsprekend beschouwd werden noch de stormen die er waren behoren tot mijn werkelijkheid doch als mijn ogen het duister omhelzen en haar…

Het is de luwte van de storm. Contouren, krijgen weer vaste vorm. Het is de blinde regen die nooit verdwijnt. Er is geen zon, die mij beschijnt. Het is de andere kant van de dag. De droom, die mij wegvoeren mag. Het is de rand van de stad. Ik woon, in een boerengat. Het is de schaduw van helder licht. Zwart, heeft een lief gezicht…

Geluk zoeken is als het kijken door een vergrootglas We zoeken ernaar We bekijken het Onderzoeken het Vragen ons af Terwijl je het gewoon in je handen hebt En het overal is…

Zo prachtig in je eenzaamheid weerspiegel je alle werelden. En in je vrije val spat je uiteen in zoveel meer. In vertraging zie ik wat is, de eindigheid van de kosmos. Eeuwigheid is het tij, snelheid de vloed. En ik, wie ben ik, dat ik mag zien in vertraging? Eb ik weg in die grote zee als een traan? Maar ik, ik zie toch die ene…

TOEKOMST In zijn toekomst gaat ieder individu dood. HEDEN In zijn heden verstrooit ieder individu zijn leven. VERLEDEN In zijn verleden vragen heden en toekomst om leven.…