Ben je niet zo tevreden Kun je werk uitbesteden. Er zijn tenslotte zaken Die jou nauwelijks raken Om er aandacht aan te besteden. Outsource Off course.…

Blind verlangen stond niet toe kleine lettertjes te lezen, te groot de wervende kopij: ‘boter, suiker, melk en honing…..’ Door ogen wagenwijd gesloten voor wat er schuil ging achter wat op onschuld leek, vond pijnlijke struikeling plaats. Dus eigen schuld aan dikke bult.…

een tuin vol bloemen zonverlicht zoemt gevleugelte en wij lachen de dag voorbij ik zorgzaam jij huisje, boompje, beestje en dan verlies jij jezelf in sekte onzeker lever jij je over aan een gekregen beeld een tuin vol bloemen gebroken lach jij smeet mij aan diggelen kleurrijk, dat dan weer wel…

glinsterend tegenvlak met de vraag of er nog gemorreld moet worden stoppels gekortwiekt lippen in glanzende lijnen wimpers zonder klontjes geur, kleur en fleur avonduur tegemoet een avontuur in spiegelschrift…

Dat zwarte pieten Zelf ook discrimineren, Wordt niet geloofd En laat men passeren. Minderheden worden misschien Te vaak over het hoofd gezien. Maar geldt dat dan ook niet, Voor de zielen- en de zeurpiet ?…

Hij zegt: ik woon om de hoek Zij zegt: ga zo het hoekje om Hij zegt: niet letterlijk mag ik hopen Zij zegt: zullen we dan maar rechtdoor lopen Zodat we geen misverstanden oplopen? Want al woon je " om de hoek" Ik hoef je niet kwijt en wil niet naar je op zoek!…

Er zijn van die dagen Dan wordt er nauwelijks kwink geslagen. Zo’n hele sfeer Nu geen grappen meer Zelfs de plank wordt misgeslagen. Doe daarom ieder dag Maar een kwinkslag.…

Straks staan de Russen op de stoep Hoe moet ik dan communiceren. Ik bestelde daarom bij NTI Een cursus Russisch leren. Want om de vijand te verslaan Moet je hem kunnen verstaan.…

Wie werd er niet groot Met een petticoat. Een kledingstuk dat moest verhullen Het weinige op moest vullen Een blik omsloot. Petticoat dragen, Aandacht vragen?…

Met het Zalkerveer Kun je heen en weer. Totdat ik het kaartje bekeek Waaruit duidelijk bleek Niet op, wel neer. Van die enkele reis, Heb ik enkel nog dit bewijs.…

Oke, het is een sombere dag, oké, de Zon schijnt niet, wat wel mag! Maar heb jij altijd zin? Oké, het regent om de haverklap, het waait dat de bomen bijkans de grond raken, maar lach jij elke dag? Oké, zelfs de hond is nu van slag, omdat toch, vandaag de dag, dat beest zijn behoefte niet binnen laten mag. Een hekel heeft ie aan…

Het is alweer een tijd geleden Dat ik overdwars heb gereden. De oorzaken waren misschien Niet duidelijk te overzien Dat kwam door de omstandigheden. Ik kwam van linksboven naar beneden De ander kwam rechtdoor gereden.…

Nog niet zolang geleden Deed ik nog aan druiven treden. Dat is een vrolijke boel Als u begrijpt wat ik bedoel Een soort hof van Eden. En had ik genoeg getreden Dan ging ik mij vertreden.…

Een klinkerwerker uit Sint-Joris-Weert was het spellen ooit verleerd Hij was thuis niet te verstaan wat een gevolg was van zijn baan. Daag’lijks in de weer met klinkers, kwam hij ’s avonds doodmoe thuis. Sprak nog slechts in medeklinkers: nam zijn werk niet mee naar huis. Zijn vrouw was het na jaren moe en voegde hem wat narrig toe: “Je…

Ze had absoluut een enorm grote bek en ze zette deze zelfs regelmatig open Als ze dat deed dacht je direct, verrek en zette je ’t maar acuut op een lopen Haar blikken kon je beter ook vrezen zij zag er dus niet al te vriendelijk uit Zij zou nooit moeders mooiste wezen met al die vieze plekken op haar huid Haar benen, als je die zo noemen…

Ik heb een kunstgebit dat niet lekker zit, het klappert als ik eet zodat ik dat het liefst vergeet.. Het gaat op en neer bij 't praten ieder heeft het in de gaten... en vastzit bij alles wat ik doe en mijn kaken worden moe. Ik heb een kunstgebit dat ligt nu in een glas.. Ik doe 't voorlopig niet meer in ik wacht wel tot het past...…

Hij vraagt aan mij, heeft U soms een ragebol, het is om spinrag weg te halen, nee zeg ik, wel heb ik een luiwagen? Wat is dat nou, vraagt ie verbaasd en ik schiet in de lach, waarop ik hem vertel, mijn luiwagen doet hetzelfde als jouw ragebol, staat bij de voordeur voor je klaar, dus wanneer je hem gebruiken wilt, pak je hem maar…

Floris fluitketel was heel vermetel op het fornuis Hij was erg eigenwijs wilde tot elke prijs zijn gelijk in huis Hij wist het altijd beter werd dan steeds heter tot het kookpunt was Ging overal tegenin wilde altijd zijn zin fluitend op het gas Koken en razen stomen en blazen men werd het zo zat Al die herrie ach getverderrie…

Dordrecht, stad van Brok en Brokking Van binnenvaart en bakboordlicht Van wolkenlucht en vergezicht Hier verteert men graag een bokking En af en toe eens een gedicht ...…

Dit wordt een ode Aan alle potloden. Het stempotlood Het vulpotlood Het kleurpotlood. Voor elke exoot Zijn eigen potlood.…