Vijftien, jaren zijn vervlogen Fleur is niet in de zondeval geboren speels is ze alle dagen het kwaad kan haar niet bekoren ze is als moeder ons als haar puppy's te likken nooit met het verkeerde been, integendeel liefde, spraakzaam zacht bekoren verwoorden. Feur, de jaren beginnen te wegen arthrose, verminderde nierwerking…

Vandaag ging ik toch wel weer helemaal los vanochtend bedoel ik, 1ste Paasdag 20 april 2025 in de Westerkerk, Prinsengracht te Amsterdam niet alleen met gezang van mijn Cantorij maar ook met het schrijnende schreien niet dat de tranen over m'n wangen liepen maar echt droog hield ik het niet van binnen Maar dan in het stille gebed voor het…

Het gele koolzaad doneert aan de groene ontwapende frisse voorjaarsnatuur een prachtige gele gloed zich vermengend met het witte fluitenkruid tot een zeer bijzonder mooie zwangerschap van de zomer!…

Ik wil vergeving van God Zolang van verdriet verslaafd geweest aan de drank en de drugs En dan ga je langzaam geestelijk en Lichamelijk kapot Het is een roep naar de goden Maar juiste hulp is geboden Door zoveel mensen in de steek gelaten Ik moet verder met mijn leven Maar er valt niet meer te praten Ik wil vergeving van God…

Mijn nalatenschap zit in een map Maar meer nog laat ik na mijn genen In degenen na mijn laatste stap Tot ook deze sporen zijn verdwenen Toch laat ik niet na bij wijze van grap Dat ik eens als massadonor ben verschenen…

We hadden het al voorspeld. We wisten dat het zou gebeuren. Maar het kwam sneller dan we dachten. En wat zich nu afspeelt, hebben we eerder meegemaakt. Het zijn geen treinen deze keer, maar vliegtuigen. De verlichte idealen waarvoor zovelen hebben gestreden, vallen één voor één om. De grondwet gereduceerd tot een zinloos vel papier. Mensen…

Fouten maken, dat mag is wat ze zeggen. Dat is ook wat ik dacht, alleen wat ik nu pas weet is, ’t geen waar ik ’s nachts van zweet, dat ik niet bang ben voor het maken van een fout, maar voor hetgeen daarna. Het geschreeuw, het drama, de verwijten. Zo zijn wij toch niet getrouwd? De consequenties zijn niet mild, waardoor niemand een fout…

Voel niets, alsjeblieft. Voel niets bij de woorden die je te kakken zetten, Bij de intenties van de wolven in de wereld. Voel niets, als je uit alle macht vecht Om te behouden wat van jou is, van iedereen die jou is; die jou heeft gekozen. Voel niets als je jezelf moet vernederen, Om te krijgen die vrede, te vreten die kinderen, Die doden…

een groot grijs gebouw een man staat te kijken vanachter een raam en ziet de vogels vrij aan het zwerk kijkt dan naar beneden en ziet mij staan en bedenkt was ik maar even zo vrij als die vogels en die man daar op straat vrij van verplichtingen van hypotheek gezin hond en haard en ik denk had ik in dat grijze saaie gebouw maar zijn baantje…

Het is half acht, de ochtend van 18 april 2025 gebroken, brak word ik wakker het is vrijdag: de goede vrijdag na witte donderdag voor stille zaterdag de dag van de kruisiging, de dood van Jezus Christus de zoon van God ik droomde van Golgotha, de schedelplaats van de genagelde Christus met 2 misdadigers ter weerszijde de dood en verderf zaaiende…

Als de wolken de luchten bevolken heeft de zon wel zin er zin in maar moet zich bedwingen 't heeft geen zin te beginnen met stralen dat is effe balen maar als de wolken gaan bevallen laten ze regen vallen en dan komt na de regen de zonneschijn!…

Na zestien jaren Ging je daarheen waar hij was Voor eeuwig samen…

Code groen - waarschuwing voor kikkers in haiku's. Een goede haiku is zeldzaam als een witte leeuw. Zij schrijft haiku's en ontdekt dat zij minder woorden nodig heeft. Sommige haiku's willen geen kort gedicht zijn - ze blijven steken. Schier onmogelijk om samen in één haiku te wonen. Een haiku is een schaakspel van woorden…

Al tastend in het verleden loop ik door ons huis. Ik hoor de stemmen van vroeger, herken weer dat vertrouwde geluid. Glij met mijn vingers over de muren, laat ze rusten bij een deur. Proef dat vertrouwde, ruik nog een keer die bekende geur. Loop door alle kamers, ten afscheid in de tuin. Dan voor het laatst de sleutel, draai hem…

Ik hou van het leven Al kan ik niet iedereen alles geven Toch voel ik me Rijk als een koning Al heb ik geen echte woning Ik heb alles wat ik nodig heb om te leven Meer heb ik niet nodig Als ik maar kan overleven Ik hou van het leven…

De groei is eruit al lang de bloei ook alhoewel kortgeleden in mijn perceptie ik nog 'n zomerboeket was maar doei, doei het is vervangen voor een prachtig herfstboeket zo vind ik maar ik koester me nog lang niet aan een rouwkrans! een rouwkrans? foei zegt mijn geest: "je winter Jan Jacob moet nog beginnen!"…

Ik kan het niet verwerken De pijn die is veel sterker Zit je hoofd weer vol met zorgen Schuif die aan de kant voor morgen Ik kan het niet verwerken Zoveel in het leven geleden Maar de strijd is nog niet gestreden…

Het eerste Boek werd uitgegeven Met teksten over het leven Tientallen tot honderden exemplaren werden er verkocht Het leven was zwaar Dus was het een lange tocht De 40 Gedichten van Danny van Strien De tweede druk moet als Boekenschrijver komen Desnoods in Eigen Beheer Want het leven is niet eerlijk En het leven doet zeer…

wat hebben ze mij wel niet nagelaten ik heb het lang niet geweten maar nu ik ouder ben realiseer ik me wat ze mij hebben gegeven vader schonk mij z’n hardnekkigheid het merkwaardige loopje en soms z’n stugge rug hoe kon ik het vergeten oké dat is dan alles hoop je maar nee van moeder heb ik een gevoelig hart gekregen en een beetje…

Het minst van al In mijn hele leven Had ik iets te maken Met wat in de media Over mij werd geschreven…