De moralist Wint want de moralist Weet Waar het land zich in bevindt De moralist Heeft kennis Een geweten Vaart terug Op hoe het ooit begonnen was Kent de waarde der dingen Hij heeft echte herinneringen Bouwde een wereld Daar waar hij zichzelf moest bevrijden van oude waarden Hij ziet nu hoe waar de wereld Zonder dat In kan ontaarden…

Soms maak ik de balans op van mijn geleefde leven alsof het morgen, overmorgen voorbij kan, mag, zal zijn Dan moet ik concluderen dat ik altijd B keus was zowel in het gezin, het werk, als model, de muziek, theater, politiek en in de vele liefdes Zelfs als gevraagde zaaddonor niet de A maar de B-keuze Maar ik troost mij met de…

De jonge man volgde de rivier Zijn aderen Zijn bloed Gehuld in een pantser Hij toonde moed Dat was toen vroeger Nu een oude man net voor zijn dood krijgt hij een visioen Hij begreep die vluchteling wel Luisteren naar zijn verhaal Gaf hem terug zijn vroegere moraal…

Op een dag als vandaag keert hij zich nog even binnenste buiten schudt z’n primitieve oerdriften weer eens op We knallen we lallen we vergallen we zijn even die wie we ook diep in ons zijn het beest in ons heft op z’n kop Ach dat moet toch kunnen laten we mekaar wat gunnen? Een wezen kruipt weg zoekt in huis de diepste holen en…

Het is weer zover, Serious Request is zo verslavend, dat ik geen oog meer dicht doe en alles wil zien en horen. Met een Affligem tripel binnen handbereik is dat geen straf, maar een ongekend genot, want het sterkt de menselijke verbondenheid, die tegenwoordig door zoveel ruis en stoornis wordt bedreigd. Top hoe die jongeren zich inzetten…

in tegenstelling tot wat het woord betekent is deze vogel helemaal geen uil hij is de wijste van het bos maar de uil vindt mij waarschijnlijk wel een uil ik sta hem aan te gapen met heel grote ogen hij schudt zijn kop van links naar rechts heft zijn gat op en vliegt weg ik wil hem volgen maar het gaat te snel weet niet in welke…

bakken regen, nat vandaag maar trek het je niet aan sluit maar goed het raam bespaar maar het geklaag de herfst zal ons verlaten koning winter klopt aan de deur hopelijk een warme zachte dan hoor ik niet te veel gezeur maar iedereen mag hopen dus kies ik voor de lente een moment van zonnestralen verzameld in mijn dromen…

In de loop van de evolutie is er iets enorm misgegaan. Mensen zijn in termen van bezit gaan denken. De aarde bezitten. Wat is dat eigenlijk voor een waanzin? De lucht bezitten. De lucht? Ja, het luchtruim. Water bezitten. Water? De regen? De rivieren? De zee? Ja. De door dezelfde mens vervuilde regen…

Inlevingsvermogen en tact gooien bij jou hoge ogen Zakenvrouw top met eigenschappen en vrij rijk geestesvermogen. Fijne verschijning, subliem, al doe je nimmer uit de hoogte Flair en feeling - van alle markten thuis - schenken grootste. Chique ook erg puur, zo moeder natuur in al haar eenvoud Romantiek en gezelligheid in pacht al had jij het…

De grote vraag onder alles Is er iets in het niets Is er een opperwezen Die de aarde aanstuurt Die ons begluurt Het onderliggende Het niet uitgesprokene Zorgt voor de diepste verdeeldheid En is de grootste confrontatie Van deze tijd Ieder koestert zijn eigen gedachten over het grotere iets De een bestrijdt de ander Met een lachend gezicht…

heel hoog in de lucht of diep onder water altijd voor iets op de… vlucht ik ben wel onzichtbaar dus best moeilijk te vinden voor velen… ongrijpbaar maar voor wie me wel vindt met durf en volharding zal streven zoals wind op zoek naar iets mooi zo vrij als een vogel verlost van zijn… kooi!…

Ik geef je de vrijheid Want er is voor gevochten Onderzoek de vrijheid Wat het is Door vele uiteenlopende wegen kom je erachter Dat je toch gebonden bent Vastzit Dat alleen de wind vrij is Dat degene die visie hebben Ook stuurloos kunnen zijn bij ontaarding Van rampspoed Die ontwrichtend werkt Waarbij de vrijgevochten mens Door zijn visie…

heel soms heb ik die drang te vluchten zover ik kan ver weg van hels kabaal naar een plaatsje ideaal ik zoek en blijf maar zoeken bestaan die plaatsjes wel… het klooster zou mij kunnen helpen of begin ik eerst wel met mijzelf… de muizenissen in mijn hoofd verjaag ik één voor één ik zet alle vensters open en veeg ze er massaal doorheen…

in een afgesloten groene vlakte met maar één paardenbloem in de wei zag ik vele bonte koeien grazen maar de paardenbloem… wandelden ze voorbij. de bloem groette gerust de stoere koeien mede door haar vriend de… wind want die liet haar hoofdje buigen en dat werd door de koeien sterk bemind. koeien lijken misschien dom maar snappen heel goed…

Wie durft? Als je verdwaalt in je hoofd, als jezelf niet meer gelooft, als je elke dag opnieuw begint, als je niets nieuws meer verzint, wie ben je dan nog? Wie durft? Als je gedachten blijven dolen in onpeilbare, diepe holen vergeefs zoekend naar een doel, vergeefs zoekend naar gevoel, wie ben je dan nog? Wie durft? Wie was je…

Mogen wij het recht van leven en dood Tot ons eigen maken Of moeten wij het leven Tot het einde toe bewaken Is er een toeval of niet Is het leven aan ons Het recht op dood Willen Een zelfgekozen einde Haalt het strijdbare uit de maatschappij daarin zijn we niet vrij Kan onze Moderne samenleving de beschikking Over ons eigen leven geven…

In woorden als water omwentelt de waarheid de slordige prater zijn niet weten tot feit de werkelijkheid wordt gewelddadig verdraaid zijn waarheid een fort zo vol leugens gezaaid Zijn woorden zijn daden die ons openbaren ze zijn zwaar beladen vervormen het ware hij belijdt zijn moraal en ethiek van de tijd in een droevig verhaal…

daar gaat ze… mooie meid in vol ornaat een casanova slaat haar gade zijn gedachten zwellen aan praten vindt hij overbodig maar… een knipoog en een brede lach knipt even met zijn vingers wordt het een ja of een afwijzende neen… het kan hem eigenlijk niet veel schelen hij denkt gewoonweg altijd simpel wil enkel en alleen maar bootje roeien…

liever ben ik helemaal alleen zonder al die drukte om me heen beklim ik dan de hoogste bomen om rustig tot mezelf te komen mijn geest moet vrij kunnen bepalen hoe kan ik echte waarheid achterhalen mijn gedachten sterven dan zo lijdzaam zitten gevangen... in mijn eigen lichaam jij draagt op je borsten een sleutel van goud gebruik hem maar…

soms voel ik me eenzaam… zo alleen tussen vier witte muren zit ik naar de zwarte cirkeltjes te gluren die mijn halfgesloten ogen projecteren op die witte muren de seconden die dan uren duren wanneer mijn geest gaat zweven en spontaan mijn hartje laten wenen maken mij zowaar ellendig lam mijn handen rillen en zo ook mijn hart kleuren mijn…