Congo: duizenden mensen door rebellen verdreven verzwakte lichamen, klampend aan het leven op haar rug voelde zij het ondervoede lijfje beven toen werd het stil; de wanhoop is gebleven!…

We verzamelen scherven van herinneringen. Van pijn en namen die alleen in de stilte nog een betekenis hebben. Van de dood die een uniform had en altijd koude worden sprak. Maar die door de toekomst werd verjaagd. Waar ogen elkaar weer vinden en de tijd vergeten en ons niets meer vragen dat we niet meer weten. Waar we kijken naar de kleuren…

De silhouetten van het maanlicht, gezicht van de troost van het avondlicht. Het heersen van de lichte mist door straatjes, samen één met de stilte van de aankomende nacht. Geschokken, door de paniek die heerste. Een jonge duitse man, door zijn uitrusting soldaat genoemd, greep naar armen die los probeerden te komen. Liepen gearmd als een avondse…

‘War on terror’ is verleden tijd lezen we op teletekst Die ‘on drugs’ schijnt nog te woeden Beste homo sapiens één oorlog hoef je maar te voeren en dat is ‘war on violence’…

De Duitsers lopen door ons land. De Duitsers lopen door de stad. Ze pakken de Joden op. Dat moet, dat moet van Hitler. Want zij zijn anders... Volgens hem. Jood, een stempel in een paspoort. Jood, een ster op hun kleren. Jood, iemand die zogenaamd anders was. De Duitsers lopen door de stad. De Duitsers lopen door de straten. Ze komen dichterbij…

Een brief Die ik lees, Een brief Die ik wil Verscheuren, Zoals het mij verscheurt, Een brief Nat van wind En van regen, Maar vooral van mijn tranen, Ze vallen op mijn schoot Met de snippers Van de brief, Die brief, Waarin beschreven wordt, Wat er is gebeurd Met jou, Mijn liefste, Hoe je bent gegaan Naar een plek Waar ik nog niet…

Toen ik vanmorgen uit mijn raam keek, speelde zich voor mijn ogen een horrorscenario af. De BMW van mijn buurman reed met volle vaart over een roodborstje dat net zat te eten. Bloed en veren lagen verspreid over het wegdek. Nu begrijp ik wat oma bedoelde met dat verhaal over oorlog.…

Regendruppels vallen uit de hemel Het is een sombere dag Mensen staan in rijen En schreeuwen kwade dingen Sneeuwvlokken vallen uit de hemel Het is een koude dag Mensen worden begraven onder een dikke laag sneeuw En zoeken naar hun geliefden. Bladeren vallen van de bomen Het is een korte dag Mensen haasten zich terug naar huis…

er is geen tegenstander het leven is geen spel.…

Kinderen dwalen verloren rond in hun oogjes een bange blik zich misschien afvragend wanneer, wanneer ben ik ? oorlogskinderen, zonder ouders dwalen verlaten eenzaam rond geen eten voor hun hongerige maagjes hun lippen gesprongen,droge mond geen water meer om te drinken geen huis meer om in te leven wat kan ik als nietig klein mens deze…

In de Gazastrook schiet tranenregen met scherp - als water en vuur.…

Verhiervandaan midden in de woestijn een uitgemergelde moeder aan haar borst een kind huilend van honger en pijn Een jonge soldaat zwaar verminkt amper man eigenlijk nog kind God waarom moet dit zo zijn…

waarom fluisteren bommen over de steden heen verwoesten zij levens van kinderen zo gemeen waarom steeds oorlog vechten met geweren kunnen de soldaten dan niet leven met vrede…

Blijft de kerk zwijgen omdat we weten als we over Gaza spreken we intern herrie krijgen. Maar we vergeten dat zolang we het geluid van gillende raketten zien en horen. Aan beide kanten elke godvergeten dag ook weer nieuwe slachtoffers worden geboren. Blijft de kerk stil Als we dat woord slachtoffer gaan ontleden dan is oorlog moord.…

Tussen twee vuren Het zijn toch werkelijk buren Op het eerste oog zou je dat niet zo zeggen Want ze weten elkaar maar al tegoed om te leggen Tussen twee vuren Ze bouwen allebei hoge muren Niet alleen voor hun eigen kleine geest Maar ook voor het zogenaamde Duivelse beest Tussen twee vuren Ze blijven geniepig naar elkaar turen Elkaar wederzijds…

Ook in de hutten van Darfur Worden kinderen geboren. Schamel, en armoedig. Geen uitzicht op beter. Maar wat een stil wonder! Alles delen ze! Ook op de velden van Darfur zijn herders ondergedoken. Ze hebben geen land, geen schapen, geen werk. Maar wel, vriendschap, liefde. Alles geven ze! Hier ver weg van Darfur Vieren we kerstfeest…

ik geef het geen naam het is meer een verstaan van houtige zuilen die zijgen in arme grond ze zouden niet huilen al welde het traanwater uit kinderfonteinen die ouders verstomden zo volgen mijn ogen toegeknepen door lijden herinneringskruizen rij aan rij en vrij wilden zij zijn leven om te leven maar zij strandden hier zij aan zij…

Voor jou die stierf omdat je vrede wilde brengen je tekende er voor en men zond je uit het land , waarheen je ging gaf jou geen warm welkom in plaats van vredebrenger moest je vechten tegen de taliban arme jongen, arme vredessoldaat je ging om op te bouwen maar je verloor jouw leven een bermbom werd je fataal voor jou niets meer om…

Verontrustend De nieuwsberichten Over de dood en het verderf Autoriteiten die zich enkel bezinnen Op machtswellust, gewin Rijkdom op 't eigen erf Ongelofelijk doch waar Geen reële kansen geboden Een existentie onmogelijk zwaar Bitter mensonterend bestaan Hartverscheurend De reflecties gevangen In de zwellende spanwijdte Van mijn stille…

een gewone dag op de fiets mijn dochter zat voor mij een verdwaalde kogel trof iets eventjes waren we nog heel blij. via haar heup naar mijn sterk hart friendly fire is niet wenselijk het is gepasseerd, alles lijkt verward oorlog is echt onmenselijk. dochtertjelief, je hebt nu een gezin het gaat je ontzettend goed achterkleinkinderen,…