"De aanslag op Hitler" was bij het lezen een ware aanslag op alles wat mij lief is: vrede, rede, ede zo zeer ver te zoeken in wat het Nationaal Socialisme in de praktijk betekende voor het Duitse volk en vaderland dat in hun oorlog daadwerkelijk verzet bestond is mij duidelijker dan ooit alhoewel de motiverende motieven van de bedenker en…

wat er eigenlijk zo mis is aan kerstmis uit naam van wat we geloven spreken we tijdens de Kerst veel over vrede toch is het dat onbegrijpelijke wrede dat ook uit naam van diezelfde geloven de oorlogsbrandhaarden juist zullen oplaaien in plaats van doven…

pax intransibus aan het eind van de straat huist een oude dichter het nieuwe trouwen waar geest en lichaam samen worden gebracht ook in buurman's tuin na eindeloos grasmaaien modder en muggen een strijd voor de god van jezus christus bloem - jaren voor google voortijdige hiv mijn operazanger sterft uit en ingeteerd…

in memoriam philip van aldegonde van grote ghoethem een locale bui op een weide in de zon de gier blijft stinken een doods bommenbed wreed van menselijk begeren stille mortieren in de loopgraven schuilen neutraal in schutkleur donder en dood de armistice een kier hier en een kier daar de spoorwagon…

Anne had ook een pikante kant. Zij schreef een wereldberoemd dagboek ten tijde van de tweede wereldbrand. Haar dagelijkse overpeinzingen als een meisje van veertien jaar; beschreef zij in het Achterhuis met een altijd aanwezig gevaar; dat zij zou worden weggevoerd naar de werkkampen in het buitenland. Naderhand heeft haar dagboek ons over haar leven…

Op 4 mei wordt iets gevraagd twee minuten stil zijn vrouwen en mannen groot en klein Wij zullen nooit mogen vergeten de vele offers, die onze medemensen hebben gebracht voor hun nazaten daar werd aan gedacht In de oorlogen probeerden zij alles om de vijand te verslaan en de vrede terug te roepen voor een menselijk bestaan Zij riskeerden hun eigen…

Voor hen die niet terugkwamen. Voor hen die vielen door het krijgsgeweld. Voor hen die destijds bevrijd nu reeds zijn overleden. Voor hen die hongerden en tot het einde van de tweede wereldoorlog streden. Voor die sterken die nu nog mededeling doen van hun eigen beleefde verhaal. Voor de vereeuwigde staker met zijn ontrukte hart van staal. Voor de…

Zijn het de gewone mensen die de grenzen van de moedigheid verkennen in tijden van gevaar. Die hun leven riskeren in oorlogstijd en andere mensen helpen te overleven, omdat we menselijke plichten hebben jegens elkaar. Heten ze Truus, Hannie of Miep die in het geniep Joodse kinderen hielpen te ontsnappen. Hun bekendheid kregen zij postuum, omdat wij…

Waar slechts de stilte heelt. Waar hoop en toekomst door oorlog een land verdeelt. Bevelen van vreemden hoe duister was de lucht. Een vlucht voor de vijand en zijn onmenselijke tucht. Vijf jaren te leven onder een bulderen geweld. De vrede is stilte die zijn doden telt.…

Ik heb de oorlog meegemaakt en doe dat nog bijna dagelijks de oorlog van wijlen mijn vader en ook die van wijlen mijn moeder Hun pril huwelijksgeluk wreed verstoord hun eerste meisje traumagevoelig door het bombardement op Rotterdam door de ontstane werkeloosheid: armoede Hun eerste zoon kwam midden 1941 hun tweede dochter oudejaarsdag…

labberton pro-duits als de engelse roos - wat zegt een naam duitse literatuur wordt in de strijd geworpen een groot sint jansvuur alliëren en associëren een vuur van stro midden in een brief komt een oorlogsverklaring uit de lucht vallen in de loopgraven weglopen kan niet onder de laars…

la belle époche terug naar de waarden van de bankier ook belle époche minstens twee keer herhaald de wereldoorlog voor de zekerheid een tweede wereldoorlog één nooit genoeg ook de politiek kan niet zonder poëzie het leven leefbaar traditiegetrouw zingen kikkers in de sloot bij muggenbeet -…

Een kleine jongen heft zijn handen omhoog. Hij begrijpt niet waarom die buitenlandse soldaten hem tot een vakantie dwingen. Angstig kijkt hij in de camera van een fotograaf; voordat hij met vele anderen een geschiedenis zal worden van onmenselijke herinneringen. Zoals deze kleine Poolse jongen in het menselijk collectieve geheugen staat gegrift.…

In de diepste donkerste krochten van de mens begraven in de aarde ontnomen van betekenis waarde de hel die donderde zich voltrok het uiterste kwaad waarin vragen groter dan ons leefden Het Staat geschreven woord voor woord letter voor letter als geheimschrift een code dat nooit kan worden gekraakt Een besef dat in ons diepe…

de stille week werd bruusk verstoord toen het nieuws over Brussel werd gehoord dat terreur en moord hard had toegeslagen met onbeschrijfelijk leed en zoveel vragen de stille week werd bruusk verstoord voor mensen onschuldig gewond en gedood door gekken die zichzelf zomaar opblazen en daarmee grotere massa's weten te raken de stille week…

"Er is hier geen oorlog" Ook geen vrede, toch? Hier valt dood uit de lucht. Vrede? is hier een klucht. Vogels zijn hier niet meer. Komen er ook nooit weer. Hier heerst slechts de dood. Daarom zijn de straten rood. Hier kraait een baby niet. Onder 't puin kan ze niet. Hier is er geen zon meer. Maar een bom, keer op keer Is er dan…

Zijn blik kaarsrecht, het zwaard geheven, met onder de arm, het wetboek van het land. Zo gleed de generaal, in brons gegoten, ter ere van een groots verleden, de jaren door. Maar het zoet van de victorie verwaterde, verkeerde na een zeker tijdsbestek in bitter vocht. Een groeiend schuldbesef omtrent zijn daden dat steeds dieper werd. Het…

jij lieve veteraan jouw vervulde zeer zware opdrachten knap ondergaan het thuisfront gaf jouw liefde/kracht sommigen terug in het gezinnetje/hoofd vol ellende dit hadden zij tevoren niet gedacht met deskundige hulp die donkere kamer uitgestapt/positieve wending/grote ommekeer wij Nederlanders waarderen dit zeer voor…

Zinloos en zonder respect voor eenvoudige mensen. Ten strijde trekken was niet hun idee. Ze werden de loopgraven ingejaagd, bang en onhandig als ze vaak waren, lichtjes onwillig. Ondertussen ijskoude bevelen van officieren nauwelijks begrijpend. Wat kon het de leiders schelen wie hun soldaten diep in hun hart waren, waarvan ze droomden, waarop…

Elke dag van hun pensioen leek op de vorige. Eenvoudig, sober, zoals hun maaltijden. Terrasje? Ja, op het eigen erf. Vakantie? Ik heb hen nooit weten reizen. Hard gewerkt en zuinig geleefd. Vroeg oud ook. Vroeger was zeker niet alles beter, maar het leek vaak makkelijker, omdat de verwachtingen zoveel minder hoog lagen dan bij de 60-plussers…