Eindelijk had zij het canvas willen zijn het beroemde landschap of portret met de eerste blauwe draad in haar linnen weefsel zij naam afscheid van haar wensen, de vier richtingen van deze wereld in plaats van ogen gaven vorm aan haar teleurstelling en zij werd het kompas van de keuken, vriendinnetje van ieder, ideale opportunist en bijdehandje…

Seconden glijden in minuten groeien uit tot lange uren gedachten maken overuren in het verre holst van de nacht De slaap komt als bevrijdend voor de gedachtenvolle geest die de dag niet los kan laten de nacht niet kan laten komen Dag volgt wreed op korte nacht uitstel helpt niet op den duur een wereld van uitgeslapenen wacht meestal vol…

Voor Ine en Huub Een merel zong recht in mijn hart vanmorgen een lied uit de stilte, een lied zonder zorgen. Het sprong uit een leegte van wondere geuren en vulde mijn kamer met zachtgroene kleuren. Een leegte vol liefde die zomaar bestaat zich dromerig uitbreidt in ritme en maat die alles omvattend ons leven doordringt en telkens weer vraagt…

mijn blik geniet de prille dag betast het zwijgend ochtendlicht een vroege fietser kruist mijn oog en een vrouw die het raam openzet ik loop nog heimelijk buitenspel terwijl de dag zijn tred hervindt…

vervallen in een leefpatroon alleen zijn leef 'k gelaten dit leven is mij niet gewoon ik ga het bijna haten... de dagen rijgen zich aaneen geen onverwachte dingen nu ben ik even slecht ter been je hoort mij zelden zingen... de tijd dat ik nog sprong en zong lijkt ver nu achter mij toch is het nog maar kort gelee' dat'k vrolijk was…

De ogen achter de bril zijn blindgeslagen door de dood werkloos liggen de glazen in een montuur dat uit de tijd schuift niemand neemt de bril op waagt te zien wat geen kijken is door glas dat cilindrisch is multifocaal en jampotdik geslepen de dode had de goeie ogen voor het doorzichtige stilleven in zijn opengeslagen verpakking…

Mijn schaal van Richter heeft zijn best gedaan mij door elkaar geschud met herhaling gedreigd Voordat alles instort trek ik de conclusie: Tegenover elke negatieve gedachte moet minstens één positieve staan…

Een frisse voorjaarsdag een boeket roze rozen op een marmeren graf. Afscheid van de broer die je had het kind dat je niet kon zijn het dorp van toen. Kerkhof en gracht Toren en schip Kind en onschuld Respectloos gescheiden in onachtzaamheid. Mettertijd komt verandering van kern.…

Stilletjes ligt hij daar, rustig met de armen, onder zijn hoofd. Hij geniet van de zonnestralen, zijn ogen dicht, een grasspriet in zijn mond. Net beland in luilekkerland. De zachte bries, doet hem alles vergeten. Zijn oren zijn verstopt, met de zachte muziek, van zijn cd speler. Zijn examentas ligt, mijlenver weggeschopt, tussen…

Och, was het menselijke brein toch als de digitale inhoud zoals in een computer ingebouwd; dat zou pas een uitkomst zijn! Zodat men na een vervelende ervaring of na beschadigingen aan het hart de opdracht kon geven: “Schijfopruiming”. Zodra je de innerlijke computer opstart zou alles weer zoals in de oorsprong zijn. En werkte dat dan niet…

water om me heen en even ben ik alleen voor een moment ben ik het water los ik op ben ik opgelost en vloei ik als kwik over een spiegel niks achterlatend dan het verleden…

behoefte aan buitenlucht dwingt me de deur uit de dichte mist in die mij snel omringt ontelbaar vele druppeltjes nemen letterlijk bezit van mij mijn jas indringend bedekt met een grijze laag vocht die een aanval doet met speren bewapende micromisten doorboren mijn hoofdhuid het spierweefsel de schedel bevolken de hersenpan leggen het…

was de schepper maar bij de apen gestopt dan zaten we elkaar nog heerlijk te vlooien speelden we verstoppertje hoog in de bomen de aarde van vraat- en zelfzucht verlost…

Wanneer je denkt ik zal verzaken is de nederlaag een feit. Als je denkt ik zal toch slagen, draai de knop om want geheid, met optimisme worden hordes probleemloos genomen!…

Weet je waarvan ik misselijk word? Al die praatprogramma’s rondom tien, die ziekenhuisseries als Spoed en Ie-Aar en Ivo Niehe met zijn gevoelige snaar, ik kijk niet meer, ik heb het wel gezien… Weet je waarvan ik koppijn krijg? Dat Donnergedoe over gvd en godsamme, het gezanik van de Bond tegen Vloeken, het femelen van hen die het hoger zoeken…

Een strenge meester uit Katwijk die al eeuwen woonde aan de Langedijk, dacht bij zichzelf; waarom zou ik ik me nog langer laten hinderen, door al die strontvervelende kinderen? Ik ga leven; leuke dingen doen reizen, en genieten van m'n zuurverdiende poen! en dus schreeuwde hij het van de daken; wie kan me wat doen, wie kan me wat maken?…

de Mini blijft staan op het bordes bij paleis 't Loo de portieren open ik zelf zit gehelmd op de racefiets een slang komt uit de auto gekropen een arend met grijpgrage klauwen tilt de Mini op en neemt hem mee ik trap wild de pedalen rond maar kom niet verder o nee boven mijn hoofd laat de arend de Mini los die suist naar benee juist als…

Een koperen helm biedt ons bescherming en achterop klamp jij je vast als houvast voor het leven dat hard als ijzer tot je komt en zwiepend in de regen vang ik voor jou op deze barre tocht enkele druppels op.…

We vieren elf in plaats van tien Tien is te gewoon; we hebben 't laten zien 't Narrengetal betekende elf dagen feest En niet voor niets als u verder leest 't Startschot, zo klonk 't, kwam uit kanonnen 'n Wervelende show met confetti en ballonnen In actie kwamen vuilnismannen en kinderen om feest Te vieren Verenigingen, bedrijven, B.N.'…

welkom in de wereld van vele tinten zwart kijk even rustig rond op je gemak kijk en beslis of je de brenger van verlichting wilt zijn op dit scheepswrak…