ALS ze me 's morgens luidruchtig begroeten, terwijl ik een eenzame nacht heb doorwaakt ALS hun mobieltje dan onverhoeds rinkelt en ze gaan praten en laten me naakt ALS zonder enige ondersteuning van hoofd en nek ik rechtop word gezet ALS ze mijn rolstoel onhandig bedienen, of ze vermorsen mijn voeding op bed ALS ze te vroeg het toilet…

De blik vooruit, niet al te ver, maar wel met passie, doelgericht wat wensen plannen, en wat mensen, kleine beetjes, vederlicht en toch door een oneindig groot verlangen, vol gewicht. Is het reëel of erg onnozel om nog wat vooruit te denken? ongepast of heel erg pijnlijk om daar aandacht aan te schenken? Ik denk het niet, want toekomst…

Pijn, pijn, alsmaar pijn Nooit even zonder zijn Sterk blijven, gewoon blijven doen Maar het is nu niet als toen Feesten, lachen, plezier maken Ik wil wel, maar mijn lijf begint te staken Het gaat niet, al wil ik nog zo graag En wat ik doe gaat even traag Ik ben nu even niet als toen Ik kan eigenlijk niks doen Niet dansen want dan doet…

Het leven was voor hem vaak lijden. Een pijntje hier, een steekje daar. En ieder pijntje nam hij zwaar. Hij was beslist niet te benijden. Hij stierf, een lijk heeft niets te vrezen. Zij dacht: het is voorgoed voorbij, de lijdensweg. Die man van mij is dood, maar ook totaal genezen. Ze bleef er veel te vaak aan denken, aan het gemekker…

Christus sluit niemand uit; Christenen en Christinnen des te meer, keer op keer weten zij niets te leren van de liefde van Christus want deze overstijgt elke vorm van sexualiteitsbeleving! Deze troostende hartenkreet draag ik op aan allen die afwijken van de religieuze seksnorm, vandaag aangewakkerd door de Opperrabijn Ralbag maar dagelijks…

Het is stil in huis de man op de radio lult 5 kwartier in een uur zonder jou Het is stil in huis de wasmachine centrifugeert, straks weer wat te doen zonder jou Het is stil in huis onze hondjes blaffen de deurbel gaat zonder jou Het is stil in huis de muziek staat hard Adèle schreeuwt tranentrekkers zonder jou Het is stil…

een nare ziekte is bij je binnengeslopen een ziekte die je met de dood moet bekopen steeds ben je in m'n gedachten wat moeten we van het verloop verwachten een aantal weken is het nu bekend de impact is nog steeds ongekend telkens weer die tranen in mijn ogen soms kost het moeite om ze te drogen 'k ben bang voor wat er komen gaat dat…

Pijn is een bezit dat je pad kruiste je hebt het snel weggestopt en nu is het onzichtbaar onopgemerkt ondragelijk pijn heb je stiekem bij je het is niet van jou misschien behoort het aan de krantenjongen de caissière van de supermarkt de bakker maar het is niet van jou.…

Wat als de wereld van binnen gaat beven, hevig de korsten doet scheuren en alles buiten de banen wordt geleid. Wanneer het zilt vervangen wordt voor lava en een moeder haar handen rond haar hart legt om het ritme van de angst in te tomen. Slechts om haar kinderen de kalmte te laten bewaren. Opdat de opvliegende schreeuw lichtjes dooft…

Mijn lieve vriend, Het nieuwe jaar nog net van start dan hoor je, koppen moeten er rollen Het jaar net een dag oud en je hoort: noten moeten worden gekraakt. Het jaar nog zo vers dat we allemaal goede wensen horen Het jaar 2012 zo aan het begin we krijgen alleen maar slechte tijding. Wat doe je dan met goede wensen Wat doe je…

Voor alles bestaat er een soort pilletje maar vóór alles geldt je eigen willetje want er gaat zeker iets boven de pillen: in alle soorten, maten, dieptes en hoogtes, van tegen geboorte tot eigen dood, iets dat de farmacie ‘de pil’ niet wil je eigen zijn je eigen ik je eigen wil daar is niets zweverigs aan maar gewoon van jezelf…

Ze gaat terug, Terug in de tijd. Soms verward, Soms boos. Ook blij, Ook tevreden Verdrietig en klein, Alleen en stil. Praten over vroeger, Praten over Pa. Blij als ik kom, Boos als ik weer ga Dat is mijn Ma.…

De dagen schuiven voorbij waarin ik besef dat geluk een ver van mijn bed show is geworden. Stilletjes kijk ik steeds vaker uit het raam - iets wat me zegt dat de kracht niet te vinden is soms zoals vandaag. Mijn hoofd speelt een spelletje met mij en ik speel mee door de chaos er maar opnieuw te laten zijn. Het is me niet meer zo…

Ik zat over mijn opa te denken. Hoe hij had geholpen bij het vliegtuigongeluk. Hoe hij talloze levens had gered als arts. Hoe hij zelf een dodelijke ziekte kreeg. Hij moest daarom elke dag naar het ziekenhuis. Chemo na chemo, het ging niet over. Vanzelf werd hij zo ziek dat hij bijna stierf. Hij zei tegen mij: maak me trots kleinzoon. Die…

De draak heeft zijn vuur uitgespuwd in de diepste lagen van mijn vrouwelijkheid Verwoest zijn de rondingen van mijn karkas Niets dan een krater gevuld met leegheid Alle waaroms zijn in een mist verzopen en de antwoorden verteerd door het drakenvuur Helse pijnen vinden blarend een weg De draak zal worden bestreden met een gifkuur De draak…

Daar lig je dan weer rollend hulpeloos op ons bed je huilt van krampende pijn die rottige zwarte migraine heeft je weer eens te grazen ik voel me zo machteloos ik kan niet veel voor je doen ‘k Wilde dat ik je kon verlossen van die smerige duivelse kwaal als ik met je hoofd kon ruilen dan deed ik het, direct, subiet al komt van ruilen vaak…

Er zijn van die dagen dat positieve dingen even vervagen ik voel me dan gevangen gevangen in een stevig web kan dan erg naar rust en vrijheid verlangen opbeurende woorden voelen dan als nep. Gelukkig zijn die dagen er niet heel veel, het helpt niet als je gaat klagen ieder mens krijgt zo een deel al vind ik wel..... de ene krijgt minder…

voor mij ben je een vriend voor anderen een vijand ik vertrouw je jij bent diegene, die me vertelt dat ik later blij ben met mezelf voor anderen ben je niets anders dan een ziekte.. een ziekte die me door laat gaan tot het einde je bent mijn vriend je bent hun vijand je bent mijn anorexia en ik laat je niet gaan…

Ben ik een nummer of een mens 10 minuten, dat is een grens het is de tijd die een dokter heeft en in die 10 minuten alle aandacht geeft nu kan hij het nog doen maar volgend jaar wordt er gekort in zijn poen. Straks durf je niet meer om zorg te vragen het gaat steeds meer om hogere bedragen en sommige dingen worden niet meer vergoed dat is…

Een hart onder de riem wil ik je steken, een arm om je schouder wil ik leggen, een schouder wil ik je lenen om te huilen, een zakdoek om je tranen te drogen. Een bemoedigende glimlach wil ik je geven, mijn oren om naar je te luisteren, mijn hart om met je mee te voelen, maar de weg, die voor de je uitgestippeld is, moet je alleen gaan…