De brileidereend is een eindweegs op weg een steller of koning te worden de eiderdons- zaagbek- en ijsschotszeeëend missen de gaven; de brileidereend wil op goede voet leven met de koningspage ook de verwekelijkte pekingeend moet op z'n oosterse schreden terugkeren z'n karma opnieuw in z'n lijf integreren die heeft voor nog minstens…

Bekijk de omgekeerd tegendraadse hedendaagse neerslagverwachting en ik voorspel u zowaar dat de helioantropomorfe Ikarische goden der zon een zwartomrande oranjegetinte basketbalballonsurprise in reuzenverslindershanden in petto hebben voor het metamorfosische nageslacht dat in de eilandverleidingsherhaling van Odysseus met Kirke…

In de herfst van zijn leven, Komt hij in gedachten ’t verleden tegen, Dwaalt hij door zijn rijk verleden, Met blik vanuit ’t heden. Die herinneringen als ’n caleidoscoop, Brengen fijne ontmoetingen, Ook al zijn in de tijd van ’t heden, Velen al heel lang overleden, Doen de positieve herinneringen Van liefde en geluk De negatieve…

Maan, gele avond Gekluisterd in Licht — een Naam Wolfsroedel, baken…

Geprezen de landen die de zeeën kusten gelukkig de goden die de helden steunden onsterfelijk maakten als halfgodenmensen op schepen die hen naar 't Atlantisrijk voerden zonder kusten geen stranden zonder strand enkel branding waar goden hun woede op rotsen neerknalden in vlagen verbijsterd uiteen lieten spatten gelukkig de berglanden…

Het meisje keek naar mij toen ik binnenkwam Haar ogen volgden mijn langzame passen mijn hoge knieën en zwaaiende wajang-armen Als een kantoorballerina uit het Departement van Rare Loopjes bood ik haar een glas water aan Daarna nam ik haar hand en trok ik haar op Ik sloot mijn ogen liet mijn tong, mijn stem mijn spieren en mijn gewicht…

Onder de avondzon gloeit haar naam na Tussen klokslag en lantaarns brandt een klein, eigenzinnig licht, geen schijnwerper maar een lampje dat je opmerkt als je even stil durft staan. Ans heette dat licht. Ze keek je aan alsof je meer was dan papier, meer dan cijfers in een rij. In haar ogen paste een stad vol zorgen…

Mijn Ouders Ben ik dankbaar Wat ze voor mij hebben gedaan Ik heb veel van hun geleerd Ze hebben mij hoe ik was als persoon geaccepteerd en gerespecteerd Mijn Ouders Ik heb veel van hun geleerd Ze accepteerde en respecteerde mij hoe ik ben En hoe ik was Mijn Ouders Ben ik dankbaar voor altijd Mijn Ouders wil ik nooit kwijt…

Koude extreem volle supermaan in december nachtelijk hemellichaam planeetwachter coryfee in zonneschijn, kristallen op de ruiten verdonkeremanen. Duistere dagen asgrauw op de urne van Fleur ons hondje ontvlamt een theelichtje, afbeeldingen van verwanten ,dieren, vrienden die overleden zijn, krassen... zonnige stralen druppelen neer, bloeiwijze…

help ons stranden aan deze kust zonder goden als tijddodende verzanding als ebgolven aanspoelen als weekdieren wegzakken in zanderige banken in een tent op het strand laat ons het zout zoet smaken helmgrassen de wind bedaren als opklarende mantelmeeuwen als voor scheidende wolken als met steile duiken omlijsten stook de branding…

jaarplan afgeklopt met gezonde doelen en cijfers symposium rond op van die laatste puntjes na prompt de prompt gevonden maar de trainee die alsnog vergat wat ook ik niet meer wist maar uiteindelijk toch in een laatje of achter een deurtje zat dat was nog uren zweten voordat ik naar huis kon weer warm eten bij de buren dat gelukkig…

Bij het denken aan de liefde Heb ik de liefde lief, En 't is de liefde tot u, Geliefde, Die mij tot die liefde hief. --------------------------- uit: Liedjes (1930)…

Ik wilde dat je dichter bij me was. Het jaar is oud en heeft niets meer te zeggen. Het weer is somber. Alle dagen staat er een haveloze regen voor de ramen lam zwaaiend als een dronkelap. Ik loop door 't huis, de kamers waarin jij niet bent en die dus leeg zijn. Of ik zit maar ergens en kijk naar buiten tot het donker is. De televisie 's avonds…

Les fruits de mer sont omnivers ze drijven gans de aardbol rond in aqua-oceanen Zij dragen bijna altijd vrucht het kleine grut van spartelende van reuzepythons stammende zoutwater absorberende watertrappelende school van dertien in dozijnen haaienvinnensoep sardijnen slaat kleumend als lafbekkende voor haaienkaken…

De krant heeft positief nieuws nodig een universum vol kennis en kunde maar de wijn smaakt naar appelazijn en de natuur sterft door droeve zombies de gehaaide dief speelt op de tamboerijn je ziet hem nog altijd met zijn tentakels woorden en zinnen stelen van collegae alsof de wereld er iets door verandert hij met zijn drama, jij in jouw…

och, man zet een pannetje stoofpotvis of welk glibberige grut uit de zee dan ook voor mijn haaienbek neer en, ik zweer ik zuig elke ruggengraat stuk slobber de slijmerigste prut hups-a-flut in die donkere kelder van mij ik vreet en slik alles zeker als het een kwal is zo eentje waar je dood aan gaat als ‘ie niet eerst een maand in boterzweet…

Zacht water stroomt voort bladeren dansen voorbij tijd vloeit met de beek Water glijdt stil tussen de met mos beklede stenen, licht breekt in trillend zilver, en elk kabbelend spoor fluistert over het voortdurende bewegen van het weemoedig bos. Vergankelijke bladeren drijven langzaam mee op de stroom, draaien hun eigen kring van loslaten…

Wat is geluk? Is het de glans van dingen — koel, gehamerd licht, een auto die als een metalen dier staat te wachten, sieraden als sterren die niets voelen, geld dat fluistert maar nooit antwoord geeft? Of leeft geluk juist in het onzichtbare, in dat stille, broze weefsel tussen hart en huid — gezondheid die je pas hoort wanneer ze kraakt,…

De nacht staat. In de rij, rug aan rug gebogen. Zandkorrels trillen, schreeuwen het uit waar hitte golft. Smeulende droomresten; gekromde spijkers gloeien na in de schachten van mijn dag. Langs de loopgraaf plant ik mijn stok, de klamme sloop, geknoopt. Met rechte rug til ik mijn hoofd. Overgave bouwt op de kracht van het…

Je nam mijn liefde mee naar onbestemde oorden kraakpanden met rammelende bedden matrassen vol met ongedierte in onbekende rommelsteden van een uitgeput niemandsland gevoelig omdat het pure liefde betrof veilig met een regenjas omdat overal aids loerde gespannen omdat verlangens hevig waren bang was ik om te veranderen maar ook jij was…