Ik voel de wereld altijd iets te luid binnenkomen maar bij jou wordt zelfs het zachte weer hoorbaar alsof elke rimpeling in mij eindelijk mag bestaan zonder dat ik me hoef te verbergen voor mijn eigen diepte Jouw nabijheid raakt me als licht dat niet brandt maar rustig neerkomt op plekken die lang onaangeraakt bleven waar ik mijn adem terugvind…

De torenklok die altijd op 12 uur bleef staan in het dorp, Verhaalt van vergeten tijden en een verloren leven, Wanneer de zon zijn hoogste punt bereikt, Schijnt het licht op de stenen, grijpt de stilte naar verleden. Met elke tik die bleef uitstaan, Gingen de dagen voorbij in een dromerige woestijn. De mensen liepen in cirkels, keer op keer,…

Het waren rozen die mij nafloten in de perken van mijn tuin en in de hoge eik in het dichte lover groette mij de nachtegaal. In het zonlicht in de vijver blonken de vissen goud van kleur en zong voor mij de boerennachtegaal. Het leek al genot geluk dat de wereld bracht in die helder schijnende ochtend na het duister van die zwarte…

Sommige mensen voelen licht, alsof hun hart een raam is dat rustig openstaat. Ik voel altijd te intens, alsof elke aanraking van jou al een afscheid voorspelt. Jij noemt het nabijheid, ik hoor alleen het kraken van een brug die ooit zal breken. Hechting vraagt een tol die ik al duizend keer betaalde: nachtrust, waardigheid, delen van…

De blik schemert in het licht, Gedachten verduisteren, Het gebeuren rondom staat stil, De omgeving verkleint. Geluid alleen stilte, Het gekende is geheel onbekend, Muziek nog herkend, Het ik verdween in niemand. Waar het leven eens bloeide, Is nu alles verdord, Verdwenen uit het hier en nu. Toekomst ligt nu in ’t verleden, Heden…

ik stop hem in mijn borstzak terwijl ik naar schaatsen kijk zijn rondetijden scherp houd koude handen wantrouw ik liever de zachte tanden dan knabbelend over het randje waar elk verstand voorbij is dat van mij in het bijzonder dus ben ik onder de indruk wonderlijk wat hij aangrijpt om mij mijzelf te laten zijn vóór de verglijdende grens…

Heel de ochtend lig ik in bed met koortsige gedachten De lakens zijn zacht en ruiken naar zeep Ik weet niet wat ik van het leven vind Ik weet niet, wat kan ik het beste doen? Heel de ochtend lig ik te woelen van de liefde te dromen en heel de tijd te zuchten of mijn hart wel echt zo zeker is dat ik niet bedrogen uit ga komen…

als de engel gestuurd door het heilig Licht jou komt halen bereid je tevoren voor dingen die jij nog op aarde wilt gaan zeggen nee daar wacht hij niet meer op hoor spijt betonen over jouw boosheid van weleer de engel zegt krachtig nee op aarde geen ommekeer samen gaande lopend op het hemelpad enwel door het…

van zelfvervreemding verworden tot steen verfrommeld in één groengele achtergrond (op tv) manifesteert zich oud zeer de verdichtingen de bewijslastfoto de schrijfwratten de vuilnisbrieven die bewuste eindpositie keer op keer weer dat ongrijpbare dossier in Morpheus’ strijdklare bezwerende klauwen dit gejeremieer over ingekorte…

wat maakt het ons uit of ook het stof tot stof vergaat? wij zijn de douche-generatie, ordelijke gel-gebruikers, wij laten niets aan het toeval over. wij shockeren de pillenslikkers van de bestbeprijsde kwis. wij houden van de doofpot der sterren en kometen. wij zijn allergies voor knarsende sloten want wij roesten niet. wij spreken graag…

Alleen in mijn gedichten kan ik wonen, Nooit vond ik ergens anders onderdak; Voor de eigen haard gevoelde ik nooit een zwak, Een tent werd door de stormwind meegenomen. Alleen in mijn gedichten kan ik wonen. Zolang ik weet dat ik in wildernis, In steppen, stad en woud dat onderkomen Kan vinden, deert mij geen bekommernis. Het zal…

Vervanging van ons mensenwerk gaat snel: Excel berekent alles naar believen, Chat GPT schrijft alle soorten brieven, uw creatieve geest staat buitenspel. Het toekomstperspectief voor lezer dezes: AI, complete hersenenprotheses.…

Ik mis het leven Het leven zoals het hoort te zijn Ik mis het om echt te leven Ik heb al veel te lang geen leven meer Ik breng mijn dagen door op bed en bank En geloof me dat doet zeer Er zijn dagen dat ik heel veel jank Want ik wil niets liever dan mijn leven terug En ik kan niet anders doen dan hopen Dat er ooit een medicijn voor komt En…

Nederlandstalige Muziek Het was mijn Show Met mijn eigen naam Bereikte een groot publiek Nederlandstalige Muziek Koos Alberts Ben Cramer Gebroeders Ko Anny Schilder Rene Schuurmans Harry Slinger Grad Damen Jaques Herb kwamen o.a. voorbij Het is verleden tijd Nederlandstalige Muziek met Danny van Strien Maar het gevoel van Benelux…

Had er wel naar uitgekeken een nieuwe week maandag er lekker tegen aan maar er was geen maan er was geen zon gelukkig geen regen of sneeuw het was wel koud van vries-  tot waterkoud snel met de hond weer naar binnen de telefoon: van de fiets gevallen vriendin snel met de auto ziekenhuis: foto maken gelukkig schouder niet gebroken; mitella…

Een bruine frikandel ligt in de muur. Verlangend slaak ik zachtjes een klein kreetje… Wat is hij heet, hij spettert nog een beetje, zo gloeiend heet, want recht uit de frituur. Tevredenheid ligt sterk in mijn natuur; die frikandel en ik, dat fraai soireetje neemt niemand mij meer af. Ik zucht: ‘O jeetje, kom hier, jij bruut stuk Nederlands…

‘de werkelijke universiteit is niets anders dan het eeuwig voortbestaande complex van de zuivere rede’ * wij vertoeven in het paradijs laat ons daar beginnen niet te midden van de mensen noch in de stad doch in de zuiverste natuur alsnog in de schaduw der platanus gelegen op dit heetste uur van deze bijzondere dag als de krekelzang…

Naar De Vecht (1909) van Frans Bastiaanse Er staat een telefooncel in het park verlaten, verbleekt blauw met verweerd glas staart hij blind; laat rondom zwermen smartphones ijdel praten, géén treedt nog binnen, hooguit een spelend kind. Maar vroeger troonde hij op pleinen en straten, was onmisbaar zijn rol, kleingeld werd vlot geïnd; dienstbaar…

Ik, molenpoortdaknachtmerrie, zoek hengst om joy te rijden in de betouwstraat ik hoop dat hij zich heel gauw bij me meldt en mij niet in m'n eentje wachten laat dan trap ik pegasus fijn op z'n staart en vlieg van dak tot dak in volle vaart met die parkeerdekhengst, recht zo die gaat het wedren op - edoch tot overmaat van ramp…

er ligt een tegenworp op straat zieltogend en niemand die iets opraapt er is aanwezigheid van opspraak bij allen die op spitsroeden lopen er bleek een ontmoeting geregeld bij leven dat valt of staat met tastbare vullingsgraad die we wederkerig zonder naschrift ontleden in menselijke maat om te helen wat als evenknie ondeelbaar…