67 resultaten.
Eeuwige liefde
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.418 Naar Rome en weer terug
Overal bij mij
Tijd vervliegt zo vlug
Lopen zij aan zij
In 1 seconde naar mars vliegen
Sneller dan het licht
Als je ons zou bedriegen
is het onze plicht
Immer terug naar mij
gaat alles weerom rond
samen zijn wij vrij
waar toen de wereld bestond
Onafscheidbaar aan elkaar geklonken
wordt ons het universum geschonken…
Digitaal harmonium
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 993 Dag in dag uit
zag ze hem zitten
achter het vervuilde raam
onafscheidelijk van zijn laptop.
Wat opviel was de zondag,
dan zag ze hem staan,
die bundel in zijn handen…
een plan kwam in haar op.
Voor het schoongewreven raam
mengt zich een bevend stemgeluid
met een wat krakende sopraan.
Vanaf de tafel speelt de laptop.…
Vuur & Water
hartenkreet
3.0 met 29 stemmen 1.812 Mijn liefde voor jou is als vuur
En de warmte ervan vloeit als water
De hittegolf die ik voel is zo puur
En de stoom ervan dringt door tot in mijn ader
Vuur en Water zijn onafscheidelijk
Ze kunnen niet zonder elkaar
Het is net een haat-liefde relatie feitelijk
Ze voelen elkaar zo goed aan
Waar vuur vlamt, vloeit water
Om samen te smelten…
stof
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 189 Hun trouw was onafscheidelijk,
ze vormden een hecht span,
en kropen voor elkaar door `t stof,
daar hielden ze zo van.
Wat was toch wel hun groot geluk,
bij and`ren vergeleken?
Ze hadden aan het eind der dag,
veel stof om te bespreken.
Genesis 3:19…
afscheid van Annabel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 525 het hart
Het eerste barstje viel nog mee
Het tweede deed al pijn
Het is niet bij een barst
gebleven
Ze kon het niet, ze kon het niet
Ze kon me niet nemen voor wie
ik was
Verloren strijd
Zo verdween de vriendschap uit ons
leven
En nam ik afscheid van mijn lieve
Annabel
Daar ging ze weer verscholen achter
haar zijn
Haar onafscheidelijke…
De wereld koud aan je voeten
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 244 Minstens drie maal daags
Kom ik je op het fietspad
Tegen, Jumbo-tas onafscheidelijk
Aan het stuur, blik op oneindig,
Tevreden neuriend in jezelf
De wereld koud aan je voeten
Ziet je niet staan van de mist
Elke dag probeer ik je te groeten
Maar ' t lijkt wel of je me niet
Hoort of ziet, of je in jezelf
Verloren bent en jij jezelf…
De claim grijzer
netgedicht
4.0 met 191 stemmen 43 ook hij is ooit
jong geweest
kan zich zijn
eerste feest
nog heugen van
dat hij neerstreek en
mocht blijven liggen
zijn stofjes waren
een eerst verschijnen
van zijn geest
die in vele jaren
volgens een subtiel
aanwezig zijn er altijd
al blijkt te zijn geweest
wij zijn in de loop van
het leven steeds meer
drager geworden
van onafscheidbaar…
gelijk aan de zee
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 259 ach, lief
hoe kan ik je vertellen
dat ik ook aan de zee mijn hart
geschonken heb
hoor dan, ze maakt mijn dromen waar
golft een schelpenpad van echo's
die ik opraap
zie het golvend ritme
alsof elke dag mijn leven begint
met een glimlach
van de meeuw
die regenbogen
hoog boven de horizon
optilt
ach lief,
luister dan hoe onafscheidelijk…
vriendschap - 2
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 515 vriendschap
groeit zich één ziel
in twee lichamen
vergroot het geluk
verdubbelt vreugden
en deelt het verdriet
vriendschap
geeft afstand ogen
stilte een stem
is onafscheidelijk
een kind - een poes
leeuw, hond of kabouter
vriendschap
biedt houvast
aan de eerlijke spiegel
die waarheid spreekt
uit sympathie en empathie
begrip…
maken en breken
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 80 Roem en Gif:
disfunctionele broers
ontkenners van een gedeeld DNA
voor deze jongens is het
samen drinken één pot nat
geen fijnproevers van huis uit
de bekers onafscheidelijk
naast elkaar geheven:
proost Gif proost Roem
de drinkebroers hebben
alle wijsheid in pacht ze drinken
de zanderige bitterheid weg
tijd gaat verloren…
Silhouet
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 901 Kijken naar mijn schaduw met het zonlicht in de ogen, onafscheidelijk met elkaar verbonden en net zo bewogen,
zie ik in de schaduw van elk persoon je onvergetelijke silhouet, zie ik in elke beweging van een lied het perfecte couplet,
vriendelijkheid van woorden samengevat in een vraag van kansen, kan mijn schild van dapperheid me nog beschermen…
De dichter en de danseres
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 1.162 Ze danste voor hem soloduetten
met wervelende schoonheid
hij schreef voor haar liefdessonnetten
van twinkelende broosheid
onder zijn woorden danste zij ademloos
over haar passie dichtte hij tomeloos
zo waren ze een jaar lang onafscheidelijk
maar helaas geluk is vaak maar tijdelijk
toen ze samen gingen dansen
hij over haar voeten duikelde…
voor het leven
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 4.773 Ze zijn met z’n drieën
Onafscheidelijk voor het leven
Al menig lach en traan gedeeld
Samen overleven
Ikzelf heb al mogen proeven
Van de vriendschap die er heerst
Hun deur stond open
Heb er al vele mooie momenten beleefd
Ik was verbaasd van de warmte van hun samenzijn
De liefde die er straalt
De gevoelens voor elkaar
Uit het diepst van…
Eindelijk
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.164 Eindelijk,
Wij altijd samen…onafscheidelijk….…
ik mis je.......
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 978 Je sprankelende aanwezigheid,
onze onafscheidelijkheid en
onze zielen twee in een, ik mis je zo.
De dagen kruipen een voor een
in langzaam bitter lijden weg
en wat mijn hoofd mijn hart ook zegt,
ik mis je, God, ik mis je.....…
Jouw zwijgende stem
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 97 De dood heeft onze liefde
onafscheidelijk gemaakt
omdat je in mijn hart woont
is er geen afscheid of vaarwel
het blijft in de herkenning
je leeft gewoon in mijn herinnering
jouw andere stem tekent mijn rivieren
blijft bestaan in mijn levensmaanden
verwelkomt mijn nachten
ademt in serene sfeer
en laat jouw doodse zwijgen
niet ongehoord…
haar betovering
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 312 ik lees woorden
van een vrouw, de diepere waarheid
van het kwetsbare
benoemd op iedere
lente- en wintertrede
in een zoektocht
tussen handen, klein en groot, in een lichaam,
vreemd gescheiden doch onafscheidelijk
en opnieuw
in adem, een bloem over fluisterhuid
zoals het optillen
wanneer het wenen
wensen golft, een spreken wordt
en…
Tot ZIENS
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 160 alleen lopend door het bos
voelt nu vreemd zo verlaten
niemand meer om tegen
te fluisteren of te praten
als antwoord op blikken
die mij soms hoopvol vragen
wat waren wij toch
onafscheidelijke maten
een blik was vaak genoeg
om elkaar te verstaan
helaas ik moest je laten gaan
weet je afscheid nemen
doet zo zeer geeft zoveel pijn
toen…
Eewig in mijn gedachten....
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.448 Jouw reis is inmiddels begonnen
en jij heb hem dubbel en dwars verdiend
jij gaf jezelf met alle liefde gewonnen
en daar ging je, mijn allerbeste vriend
Voor altijd draag ik jou met mij mee
elke dag kijk ik in jouw trouwe ogen
onafscheidelijk waren wij met z'n twee
maar na 14 prachtige jaren ben je weggevlogen
Ik…
Fluisterende herkenning...
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 1.444 Als sterke eigen stam volgroeid,
ben jij mijn intense bladeren,
onafscheidelijk verbonden,
jouw wortels hoog ontgroeid.
Kijk niet bang naar ontkenning,
kom in jouw eigen kracht,
niets zal jou tegenhouden,
in de fluisterende herkenning.
(herkenning in iemand vinden, is thuiskomen met jezelf...)…
herfst
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.368 je uitgevouwen warme deken,
geplaveid met liefde en geluk
die voor altijd onafscheidelijk leken
nee beiden konden niet meer stuk.
Herfst met je bladerbedje
gevuld met je prachtig levenslied,
verguisd en ook bewonderd
wat een ander vaak niet ziet.…
Afgedankt?
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 349 hij zijn dagen
Wilde niet om hulp vragen
Het tij had zich niet ten goede gekeerd
Zij bood hem warme troost
Lichtpunt in dit zwervend bestaan
't Was zijn tijd nog niet heen te gaan
Ergens was zijn stille gebed verhoord
Blij met 't onvoorziene gezelschap
Immers, zijn kroost was hem allang vergeten
Voor een oude gek werd hij versleten
Onafscheidelijk…
WOORDEN IN HET ZWART
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 689 Hij had haar net geplaatst voor de keus
door zijn brief met woorden in ’t zwart
Voorjaarsbriesjes speelden met elkaar
mugjes dansten, wel zowat een miljard
Haar innerlijk, ‘t werd extra breekbaar
door zijn keiharde woorden in ’t zwart
Zonnestralen dansten haar door ‘t haar
lentekriebels brachten haar enkel smart
Ze waren zo lang reeds onafscheidbaar…
Mijn levensboom
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 192 We leiden mekaar, onafscheidelijk, hand in hand.
De jeugd op onbekende paden, nog ruw en onbetreden,
ik, ouwe, op mijn laatste levensweg, reeds platgetreden,
misschien al morgen, maar zeker overmorgen.
Ik heb jullie eeuwig lief, telgen uit mijn levensboom…
Ewald
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 136 afnam
En drastisch uit zijn tuin weggriste
Wanneer een schot soms miste
En elke schafttijd schorde een scheur
Zich beurs om haar buitenspelende kinderen
En hoorden we dagelijks naast de deur
Hun hondengeblaf ons hinderen
Kegelvruchtjes van coniferen
Teneinde tot opstaan te sommeren
Ketste ik tegen mijn beste vriend zijn ruit
Trokken we onafscheidelijk…
Koffietijd met Alberto
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 265 "
bij wijze van voorbeeld uit zijn onafscheidelijke 'hoge' hoed...
Omstandigheden dwingen
zich aan te passen
aan onze wensen
Mensen overtuigen
van ons gelijk
Mensen willen opvoeden,
tot wie ze niet zijn
Omstandigheden zien,
zoals ze zijn
Onszelf aanvaarden,
onszelf overtuigen,
van ons ongelijk.…
In elke ader..
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 92 Al weet ik tegen beter weten ,
in mijn teloorgang spreek ik haar
elke morgen als ik wakker wordt
haar plaats waar licht en schaduw
in balans volmaakt gedijt, ons
onafscheidelijk gemaakt in
haar vergeving in het gewogen hart
geraakt, waar de tijd zich even
heeft neergevlijd, de adem van haar
beeltenis, raak ik nooit meer kwijt..…
Perfectie bestaat niet?
netgedicht
5.0 met 5 stemmen 70 missen,
van de onbevangenheid in haar natuur
alles hield de adem in, de wind in
het ruisen van de bomen,zelfs de zee
verstilde in de boezem van het hart
in deze periferie kregen zelfs beton
en staal zachtere vormen, hardheid
verborgen in milde aarde van elke
ondoorgrondelijke stap, gericht op
de toekomst die we willen wagen
in een onafscheidelijk…
Parkinson
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 4.705 Hij is een trouwe kameraad
Gewoonweg onafscheidelijk,
Is altijd aan mijn zij
Verlaat mij nooit
Of ik nou droevig ben
Of uitgesproken blij
Hij blijft bij mij
Parkinson weet van geen wijken
Ineens was hij mijn metgezel
En merkte ik zijn aanwezigheid
Hij kwam bij armen en bij rijken
Zo ook bij mij en was nog onbaatzuchtig
Ik deed nog erg…
In een rooswolk van verlangen
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 338 Hij keek over mijn plannen en mijn daden
vol bescherming reikte hij zijn hand
hij vertrouwde mij toe: nooit te verlaten
en 'k voelde zijn onafscheidelijke band.
Hij hield mij in zijn gezegende handen
en leidde mij naar d' hoogste idealen...
Onder Zijn Liefde mocht ik hem bedanken
en hoop ik mijn eindzege ooit te halen!…