Alle inzendingen over natuur

neem me mee naar de ruimte van de zee en hun zilte luchten waarin wind en water in golvend samengaan hun bestaan uitrollen jouw helder verenwit geeft een schitterend tegenlicht als jij scheert over opspattend schuim en ik verborgen zit wij raken aan water en duinenrand waar stukjes strand met riet en groene helm zijn beplant…

Voorjaarsontwaken elk nieuw leven warm onthaald de aarde vergroent Hoe ik het pad van het leven bewandel waarin dagen blauw verlicht worden door het strogeel van de zon terwijl mijn stromend bloed kleur van de groene bladeren aanneemt Ik raak van de weg en beland in het eerste kwartaal tegelijk blijft tijd doortikken. Hangend aan een tak…

Er ligt een stilte in het landschap bij de grijze tuin bomen aarzelen of knoppen komen bollen schieten uit de grond er zijn kleine momenten die aan de lente doen denken maar dan is er weer de vaatwas de dweil die door de keuken moet een vloer die zal gaan glanzen er zijn wat geluiden gekomen van wandelende vreemdelingen die door…

Leven in de stad tussen daken en gevels eigen aan huismus Heerlijk buiten zitten onder de bladrijke takken waar een jong musje in alle rust neerstrijkt naast mij Bruin zangvogeltje plukt wat aan de veren, houdt het kopje scheef, met haar twee pientere oogjes kijkt zij dwars door mij heen. Met vrolijke danspasjes huppelt en springt ze in…

De kinkajoe helpt bomen met bestuiven Totaal verzot is hij op zoetigheid Hij kan zijn lange tong in bloemen kwijt Die lekker smaken en verlokkend wuiven Zijn snuit zit vol met minuscule zaden De voortplanting van menig balsemboom Heeft hangend in zijn vacht een toekomstdroom Van groei na een zich virtuoos ontladen Het regenwoud heeft onderlinge…

ze komen er weer aan de blaadjes en de knoppen hier in de lange laan zijn druk zich te ontpoppen de vorst vertrok spontaan - zou dat die lijster fluiten? - de ijsbloem liet een traan, de takken staan te spruiten de bloesem komt eraan - zou dat die merel zingen? - ik merk het in de laan de bomen staan op springen!…

Een vroege vogel maakt metamorfose door als voorjaarsbode Op welke wijze blauw-witte tinten in het hemelgewelf uit hun winterslaap komen, stapsgewijs opklaren tot ze samensmelten tot een mooi en uitgestrekt geheel die helderheid, contrast of scherpte bij het krieken van de dag zullen wijzigen. Tegelijk ontluikt zachte warme schakering van…

Zinderende zonnestralen Spranklen sensitiviteit Lentekriebels wandellust Voorjaarszin en tulpfestijn Paars gewaad trompetgeschal der roodgemutste schutterij Kerkuil laat de witte sneeuwklok Galmen over groen tapijt De nacht klinkt anders in de lente Wil een visioen verkonden Schuchtervroege weidevogels Licht seizoen in bloemenbonte…

Hoe mistig is de ochtend, waar is de zon toch heen, waar zijn zijn warme stralen, verscholen achter steen, verborgen in de struiken, bewaakt door dauwnat mos, alsof de wolken vallen op 't zilvergrijze bos. De vogels zoeken warmte, vliegen van boom naar heg, waar is de zon gebleven, waarom is hij nu weg, hij was er elke dag nog, men kon van…

Pril lente geluk vroege vogelgeluiden strelen zacht mijn hart Wanneer uniek lichaam reist in hemelsblauw waar hals uitgestrekt hangende poten krachtige vleugels en zich met borst toeleggend lijnen en figuren tekenen om er even tussenuit te trekken, glijden en zweven boven de mooie, veranderlijke aarde. De landelijke omgeving met glooiende…

De lucht was als een perzik, de maan een diamant, zwellende lentenevels bloeiden aan alle kant. Over de donzen heuvels lokte een ver verschiet; wij wilden zwervend worden, zwervend en anders niet. De voeten gingen samen, de hand lag in de hand, de harten opgedragen; aarde, waar is uw band? In dreven en valleien geklommen…

Blijf af van de vruchten van de walnotenboom, schud niet aan zijn takken en zijn stam, wie zich de vruchten toeëigent, wie beslag legt, liefdeloos, die zal het niet goed gaan. Wie de walnotenboom pijnigt, zal omvallen. Lang leve de walnotenboom, moge hij leven in vreugde. Hij is de eenhuizige rijkdragende. Hem kwaad berokkenen is er niet bij.…

Meeuwen vliegen buiten zinnen zijn onbevangen, weinig zwierig hun voortdurend geschreeuw boven het geraas van golven het uitzicht dat niet verveeld zich met maritieme lucht omgeeft helpt de dag compleet te maken grijze ogen volgen de wolken verliezen hun duurzaamheid uit het oog, echter tevergeefs.. het vooruitzicht gaat beginnen de…

Op zoek naar een gebeurtenis genoeg voor dit gedicht kwam ik een koolmees tegen Ik bukte en bekeek hem van dichtbij wat nader en zag dat hij ging sterven Zijn oog liet mij dat weten Hij beefde in zijn veertjes en kon niet meer bewegen Iets in hem was fel bezig de overhand te nemen Ik heb hem daar gelaten boven de koude steen ---------…

de grond die tot nu toe altijd daar was, waar jij jouw eerste stapjes zette blijkt van elastiek gebouwen storten als kaartenhuizen in rookwolken achtervolgen hen die het vege lijf proberen te redden ogen verstopt in kinderhanden zittend op de puinhopen van waar eens huizen stonden, in de straat waar hij opgroeide niet wetend waar zijn…

Ik ben de zee, de oceaan Die surfers meedraagt op zijn golven Vaak raken zij door mij bedolven Onstuimig laat ik hen weer gaan Ik ben de oceaan, de zee Ik trek soms schepen naar beneden Ben doof voor smekende gebeden Heb macht inzake wel en wee. Mijn golfslag kan verbazing wekken Mijn branding speelsheid en plezier Dat maakt een…

toch heb ik de wereld lief met al haar gulle gaven maar ook haar gekke dagen die menigeen soms plagen de stilte van de nacht het onweer dat ons nog wacht de behaaglijk warmte van de zomer de verkwikkende winterse koude de pracht en praal die je voor ons bouwde je gaf het zoet en zuur was het huis van moeder natuur je gaf een vinger…

Vannacht ging de mooiste lantaarn weer aan Haar naam is al eeuwenlang: Volle Maan Zij schenkt ons één dag haar meest volle licht En vouwt daarna langzaamaan weer dicht Een klein stukje licht wordt nu per nacht ontstolen Het is er nog wel, maar heel goed verscholen Totdat die donkerste nacht er weer is Die nacht voelt haar licht als een…

ze fladderen landen heel zacht op de korrels zand van het strand een kleurig bewegende rand aan de zee die om het zout was verkozen wij te midden van de opengevouwen vleugels toch aan de teugels op de bries van blauw op de klapwiek van stilte spreekt schakering zijn spel van verzameling ongelijke delen die toch als kameleons…

Vol wollig schuim glijdt de brede waterval schuin naar beneden, buldert aangenaam met diepe basstem: "Hoe ik steeds betaam!" Telkens verrast een spattende golfknal. Tussen rotseilandjes en steile wal zweeft ijle waternevel, omhelst minzaam dansende regenbogen, maakt grote naam: een vluchtig, toch altijd durend kleurig bal. Watertoonkunst…

Vol bewondering en verwondering kijk ik al vroeg in de morgen hoe jij als een reus lijkt uit te rekken met jouw reusachtige, gespierde takken waarop de vogels bekken, snavelen onder elkaar en poetsen hun verenkleed voor de komende vluchten in pastel dageraadlucht. Voel tegelijk het geritsel van bladeren die op het ritme van de seizoenen en het…

als ik om me heen kijk zie ik goud in zonnestralen zilver blinkt in de schittering op het water brons gelegen in het oude bos en de bomen vol fruit geven ons robijnen iedereen wint zoals ons ooit beloofd ook al zullen we eens weer verdwijnen we zijn zo lang door de mooiste juwelen omringd bewaar ze in je hart en hoofd besef iedereen…

Ik wandel door het bos De wind speelt met mijn haar en raakt zacht mijn gezicht Het voelt als een troostende streling bijgestaan door de zachte zonnestralen Kom ik weer een beetje tot mezelf Natuurlijk dat is mijn weg…

jij was het bijna verleerd had te lang in de grijswitte wereld van winter verkeerd die nu overliep van dooiend ijs smeltwater met modderig contrast toch zag ik de eerst gekleurde stip in het wittig pluis het is daar waar lente al heerst en jij met warme adem en lach de ontdekking uitpakt een pril rozetje van het nieuwe lentegroen…

Die gevel-toppen gunt uw zachte schijnen, Die eeuwig weer in ons te wekken lust, Der schoonheid pelgrims, de eeuwige trekkens-lust, Zon-stralen, gij, 't zij, waar in de woestijnen Of land-, of zeeë-vlakten en eindloos deinen, Uw rustloos licht op lege leegten rust, 't Zij gij de heilige kracht of 't teder kwijnen Van uwer liefste kinderen…

Jij maakt mijn landschap helder in hoe de hand het landschap langzaam langs de zuiderramen sponst en zeemt waaraan abeel en konifeer geheel zijn helderheid ontleent. Geen zicht kan helderder een in zicht zijn voor als het sneeuwen wil, weldra en alle wonden in de witste witten dichtgedekt, de dood een onbestaande. --------------------…

Sferen vol bosromantiek Natuur etaleert haar bijzondere akoestiek Het woud laat je aarden Ze schept haar intrinsieke waarde Beheer is extensief Robuuste bomen schenken ogen gerief Bosklimaat zonder extremiteiten Je ontdekt haar kernkwaliteiten Waar het bos haar eigen leven leidt Wilde flora over de bodem verspreid Observerend, vol met…

De dotten van sneeuw liggen als een donsdeken over de Kolonie. Koninklijke dreven, zwart en wit in de nevel. Doodgewoon fietsspoor. Kruisen van zwervers rijzen vaag op uit de sneeuw. Vinden zij hier rust? Krater van de crash, omgevormd tot een stil ven. Verzacht het de dood?…

Wonderen bestaan nog Soms te mooi om waar te zijn Laten we ze koesteren Mysterieuze groeten Uit diep verzonken genesis In eindeloze eeuwigheid geboren voor de dageraad der aardse zonnetijd…

Takkengestel wiegt op de golven van een wind in ontspannen sfeer Een dagelijks leven van rust en vrede waarmee je stad en land animeert, van dichtbij maak je de geboorte van bos of woud mee, opgeluisterd door jouw sprekende stilte Het aantrekkelijke gezicht met gebladerte en krachtige takkengestel. Genieten van het moment wanneer een morgenzon…