Alle inzendingen over kinderen

Dit kleine prinsje, kraaiend, blij en rap, is 't enig wezen in het aardse tranendal voor wie hij in een afgrond springen zal. Nu ja, maar stellig van een hoge trap. Van vadertrots zwelt hem de weke krop, want dit is nu toch 's levens suikerstang. Hij sabbelt, maar het duurt niet lang. Het zoet slinkt weg, de knaap groeit op. En geen notaris…

eindeloos lijkt het gevecht pubers bed en slapengaan doorgaand tot het late uur brengt de vakantie hen rust als in de nacht horizontaal genieten zij volop de dagen die school ze vaak verstoort als verkeren zij in een jetlag roept dan dag en dauw hen rond zevenen vroeg op bed met een vriend(in) of game staan zij chaos stommelend als de…

We moeten meer hoelahoepen We moeten meer springen We moeten meer krijten op de stoepen We moeten meer kinderachtige dingen…

Een steen op een steen op een steen, zo klim ik steeds -- verder naar boven.…

Het kraaiennest toont zich een ware lusthof voor vogels jong en klein een groot vermaak met viermaal daags een storm van voetgerof vanaf de top der uitkijktrap omlaag Daar in de verte loopt een kleine snuiter z'n hoofd vol plannen, lange blonde haren nu eens een knutselaar dan weer vrijbuiter en als hij klaar is maakt hij armgebaren Ik…

Laat de luiken geloken zijn wiege wiegele weine en de stilte onverbroken zijn wiege wiegele wee. Wen het kindje gedogen wil moe en tevreeën, dat de blinkende ogen stil toe zijn gegleeën, dan zal komen de dromenvrouw zacht over de grond zij de vrome, die schromen zou zo zij wakenden vond. En zij zal in de lange nacht aan het hoofd…

Zoals de wind de zonnestralen wiegt zo vluchtig was jij hier jij kleine Gabrielle Zoals de zon de aarde warm beschijnt zo warm je onze harten jij kleine Gabrielle Zoals het licht verdwijnt stil in de herfst zo ging jij heen Warmer als de zon lichter als het licht vleugels van liefde om ons heen voor altijd.…

Dit beeld. Een houten kleuterschool verscholen in een oude wijk. De straat telt amper auto's, eik- enbomen des te meer. De ko- lenkachels worden opgestookt. December is het, snijdend koud. De juf lijkt boos. We zijn vast stout. Ik moet iets hebben uitgespookt. Mijn oren suizen, mond is droog, mijn benen zijn zo zwaar als lood. Het schemert…

we waren het en mochten het graag wezen en voor velen van ons bestond het leven uit vaak ongedwongen spelen weinig angst er was immers nog zoveel moois te beleven het ontrafelen van de grote mysteries kwam wel met de tijd toen kwam de waarheid nog langzaam vanzelf naar ons toe een kind kende geen depressie en was nooit moe tegenwoordig…

Zo helemaal niet klaar voor de opmars van pukkels van boobs van overal dons onder oksels ook op benen Oh my god wie verzint dit ik zie er niet uit iedereen ja IEDEREEN kijkt naar mij Als de dood ben ik voor I Me en Myself pimp me krimp me kill mijn aversie het komt nooit meer goed MAMA help Of wie dan ook verbeter me…

achter vriendelijk ogende voordeuren, verbergt zich soms pijnlijke waarheid in de stilte van gesloten kamers klinkt fluisteren de gebrokenheid gezichten glimlachen voor de wereld ogen vertellen een ander verhaal de schaduw van huiselijk geweld werp donkere gloed over jong leven in elke kamer een verhaal van angst muren getuigen de onderdrukking…

Lief klein kereltje In je eigen wereldje Lief klein ventje Mijn grootste schat dat ben je Lieve kleine schattebout Waar ik toch zoveel van hou Blijf nog eventjes van mij Want je maakt me blij.…

Ik ben een ZONkind Ik draag alle kleuren van de regenboog in mij Ik zie, ik hoor, ik ruik, ik proef, ik voel, ik weet.... ZONkind, wat ben jij bij-ZON-der! ❤️…

‘this land is my land’ zong ooit Trini Lopez wij beoefenden het als spel op de christelijke school met een onschuldig zakmes er vielen toen geen doden nee dat gebeurde niet want er waren immers ons altijd beschermende goden maar stond het misschien toch voor later als een symbool? Er waren voor even zij die verloren en zij die wonnen…

Ik had zo geern uw wiegeken Met blommekens getooid; Zo geren om uw hoofdeken Wat verzekens gestrooid; Maar somber zijn mijn bloemen, kind, en triestig zingt mijn lied. Gij in uw sneeuwen beddeken, ge kent nog geen verdriet. Wat zou daar om uw koppeken, wat kàn daar anders zijn Dan woordjes van uw moederken En strikskens van satijn? Maar…

Een foto, zes jaar oud begraaf ik in de tuin -- onze geheimen.…

voor eeuwig naast elkaar van links naar rechts ik wil niet naast hem moet echt naast haar omdat ik op haar ben hij is slechts eentje achter uit de klas en zij is blond met een lieve stem hij gedraagt zich echt waar als een gestoorde freak en met haar wil ik vereeuwigd worden en lukt dat niet dan sta ik toch maar mooi voor altijd in…

Jij was de goeie en ik was de slechte. Ik wil liever de slechte zijn. Nee, ik ben de slechte. Jij bent de goeie. Waarom moet ik altijd de goeie zijn? Waarom wil jij niet de goeie zijn? Twee goeien is niet spannend. Mag ik dan straks de slechte zijn? Straks. Maar nu ben jij de goeie. ------------------------------------- uit: 'Wuif de mussen…

In een strak opgemaakte kuil zich aan het koude laken warmen, herten grazend op het dek. Voor ogen kwam een heks, ontvleesde botten aan haar romp, van kirren niet meer bij. Paniek. Waarna men weer het enge grootje beffen wou. En in de hoek haar afgezette benen. -------------------------------------------------- uit: 'Weloverwogen en…

M'n moeder is een influenzer Sinds een dag of twee Geeft iedereen adviezen over zakdoekjes voor niezen Hoe je kilo's kunt verliezen En doe je na het piesen de bril omhoog of naar benee M'n moeder is een influenzer Sinds een dag of drie Geeft iedereen de raad Hoe de laatste mode staat Het de majesteit vergaat Of waar de mooiste camping…

Er leeft een beest hier in de kelder Iedereen is doodsbenauwd dat hij 's avonds in het duister fluisterend de trap op sluipt Stilletjes langsachter kruipt stiekem op je tenen kauwt Ik ben niet bang heb niets te vrezen omdat het wezen mij vertrouwd De buurvrouw durft niet meer naar binnen wordt van de gedachte koud dat hij kruipend langs…

Hop, hop! mijn vrolijk hobbelpaard! Nu moet gij rijden met een vaart; Want, och! ik heb zo’n grote haast, Ik moet wat halen van hiernaast. Daar is door moeder, om de pret, Een bord met kersen neergezet, En als ge nu niet voort en maakt, Misschien was ’t bord dan leeggeraakt. Dus rep je, rep je wat je kan, Dan krijgt ge er ook een kersje van…

kom binnen roept het konijntje jij hebt mij op aarde gered bij deze zeer boze man was het totaal geen pret hier een hemelse bloemenkrans met worteltjes lof een stengeltje met honing erbij op aarde heb jij heldhaftig werk verricht nu met engelen eeuwig vrij voor alle kinderen wereldwijd ben jij een blijvend voorbeeld…

in mijn kinderdromen had ik me destijds voorgenomen een David te zijn die een Goliath verslaat maar begreep al gauw dat dat niet zomaar gaat of een Abert Schweitzer die voor de kinderen in Afrika zou zorgen gewoon iets zinnigs worden of op z’n minst iets kunstzinnigs een zanger zoals Bob Dylan zijn dat leek me ook wel fijn misschien…

De tijd, de tijd die gaat zo snel en als je kinderen klein zijn, besef je dat dan wel? Die tijd, die tijd komt nooit meer terug Dus geniet volop van al die zo bijzondere momenten tijdens het opgroeien van jouw kind Laat ze niet onopgemerkt voorbijgaan Probeer er echt bij stil te staan Die tijd komt nooit meer terug Pas later besef je, die tijd…

Voor mijn dochter Giulia, voor het slapen gaan! Nijntje en het konijntje Nijntje is 'n afstammeling van 'n konijntje is dat niet 'Bij de beesten af'? Nou het is meer d'r op want konijntjes hebben 'n vlug vliegensvlug willetje, gilletje, billetje en zonder pilletje, kus, kus, smak, smak lekker dingetje ontstond het begrip: '…

Er was eens een eendje Die was geheel in z’n eentje Het was zeker geen lelijk eentje Want op mooie beentjes en teentjes Waggelde best een zeer mooi eendje Maar hij was wel mooi in z’n eentje Toen kwam de wedstrijd Voor het mooiste eendje Dus ging hij in z’n eentje En won de eerste prijs Nu is hij niet meer in z’n eentje Want iedereen…

donkermetalige wolkenbanden als kaarten van dokter Hollerith ratelden dwingend rollend over ons sloegen je voordeur dicht doofden de kaarsen in de gang ik hou de verkeerde sleutel het verlangen naar een kind dat altijd weer geboren wordt er waait een raam open het gordijn gelig en rafelig als het kleed van een oude bruid ergens klinken…

Zijn dochter koos hem eerst als held. Hij zonde zich in haar behagen, totdat Freek Bolmans op kwam dagen. Toen lag hij op de vuilnisbelt. In wezen lag hij daar wel goed. Zo'n man van achtenveertig jaar, altijd gehoorzaamd door zijn schaar, moet leren waar men liggen moet. Maar hij ging haten als de pest. Eerst Freek, die haar gestolen…

de lente is eeuwig nu voor de jongen van nooit meer hier en nu van lekker ja nee en heen altijd uit de pas ongekend contrast kind van altijd lenteblad zonder morgen en gister met lange warme kinderarmen zwaaien in onbevangen taal naar jou-jou-jan-en-alleman muur noch storm zal jou raken tijd is geen ding voor de ziel van een puur…