Alle inzendingen over ede-wageningen

De zon op non-actief, de eerste wagens knippen de lichten aan, en die kleine man, met een pak vol koekjes, weigert die straks zijn kool? Fluo vestjes, nee geen zicht, liever een pak koekjes en geen kool, dan een late snack op de weg, een fiets in twee, of drie, naast duizend stukjes chocola.…

De Landbouw Hogeschool in Wageningen doorliep hij met het allergrootst gemak, de Roofbouw was zijn favoriete vak maar ja, daar staan ze hier niet om te springen. Vandaar dat hij in droefenis en wrok als dakloos man naar Amsterdam vertrok, waar hij in natte winterkoude nachten een brug als slaapplek vond aan één der grachten.…

Het liefst wilde Lola uit Ede met mannen in 't huwelijk treden. Ze trouwde steeds weer met een andere heer. Variatie was hiervoor de reden. Haast ieder jaar dacht ze : ' t Gaat rot weer, m'n eega geeft mij geen genot meer.' Daarom deed de vrouw aan gewoontegetrouw. D'r laatste gemaal was een slotheer.…

Ik voel het voortschrijdend inzicht en in gebed zonder omzicht een uitzicht onder ede met rede tot VREDE! Dit alles geïnitieerd, georganiseerd door de Raad van Kerken een pragmatisch, lichtend en hoopvol voorbeeld voor de Raad van Moskeeën leidend tot alomvattende VREDE!…

Keien gooien op de Parijse barricades Lijken stapelen in Duitse open wagens Kameraden meeslepen door de blubber Knalt het oogje er doorheen schiet ik door het rubber Watergeuzen die Spanjolen verbrandend slachten Germanen die Angelsaksen tot de diepste haat verachten Zogenaamde ketters in naam van God verbranden Als kruisridder rijden met…

Trek een cameraman aan schreeuw zo hard je kan in de natte aarde splits je in een fractie van een tel van een fractie af of spring over de Blauwe Bergen in Wageningen heen en zorg voor de nodige journaille zo werd het een persmoment dat zijn weerga niet kende hij groef het graf om overheen te springen zo tartte hij de dood met de aanloop…

met haat en nijd om twaalf uur boog alles en ging barsten ik zag brokken ongebruikte tijd was gevangen in de niet doorbroken cirkel van verwachten kon niets tot mijn ultieme spijt ik duisterde de middagzon en tunnelde de schemer met het zwart van late avonden werd magisch realist joeg het laatste restje daglicht naar grijze wagens…

Soms heb je geen woorden is er elders te veel onverwerkt verdriet, spant men witte olifanten voor wagens ziet men onnadenkend domweg realiteit niet. Gaan de dagen daar rond en rond en rond, zijn oude zaken aan voorhoofden af te lezen waar niets anders is dan deze zeurende pijn zonder kansen dat het daar ooit anders zal zijn.…

nijd om twaalf uur boog alles en ging barsten, ik zag brokken ongebruikte tijd was gevangen in de niet doorbroken cirkel van verwachten kon niets tot mijn ultieme spijt ik duisterde de middagzon en tunnelde de schemer met het zwart van late avonden werd magisch realist joeg het laatste restje daglicht door de kist naar grijze wagens…

wolken landen neder zonder geluid regens ruisen over groene velden terwijl mensen op de hemel schelden sijpelt treurnis dieper tot op mijn huid grijze straten blinken water sporen grauwe hemels bergen blauwe luchten wagens sneren lang gerekte zuchten spatten mistig nevel naar verloren vandaag voel ik huiver bloeden dwaze beelden van ver…

Wim zat zo stil te werken Hij tekende een spoor een spoor met zeven wagens Maar dat was moeilijk hoor En weet je wat hij heel vergat Toen hij zo stil te werken zat Dat hij een glas naast zich had staan die moe met melk had vol gedaan Ziezo het spoor is klaar Nu gauw eens drinken gaan maar 't glas lag om en poesje Keek Wim ondeugend aan…

Zij liepen met spaden en wagens dingen te doen die niemand begreep. Zij waren niet kwaad, was ons verteld door bewakers, zij waren niet goed bij hun hoofd, daarom waren zij kaal.…

Carnaval: hoe komen mensen erbij tegen een decor van troosteloosheid, grauwheid en verval in een koud, sfeerloos, somber en heilloos seizoen de groen/oranje sjaal te dragen of andere potsierlijke kledij als uit een nachtmerrie en wagens in elkaar te knutselen die de bizarre, groteske hallucinaties van een krankzinnige veruit overtreffen in waanzin…

Elke ochtend splijt de zee van wagens netjes open voor de motard, die een vluchtweg maken uit de file. Naargelang de snelheid mindert komt er een extra rijbaan bij. Bedankt voor jullie attent rijgedrag. Een hand in de lucht of een been op zij Is een teken van dank voor uw vriendelijkheid. File rijden is niet altijd wat je denkt.…

Wagens patrouilleren. De kudde wordt gedreven zonder geloei als excuus bij het stoten op een ander. Wanneer groet een onbekende spontaan? Verwacht ik dat? Mensen met drie ogen houden mekaar in de gaten ... De krant verbladert tot schuiloord. Bij het thuiskomen: het hart weer aan en één oog en been af ...…

Die oude wagens met veel chroom, moeten financieren, waar ik van droom. Bejaarden, die niet iedere cent hoeven te keren Heer Balkenende, laat onze bejaarden niets ontberen!!!!…

Een trein tekent een spoor van geel waarvan de baan slechts blijft bestaan als ’t geel weer plaats maakt voor het veld terwijl mijn kind de wagens telt twee treinen zegt hij heeft gelijk en roept luid drie vier vijf de afstand kort veel sneller dan hij telt totdat de fronten elkaar raken terwijl wij stilstaan zien we hoe de twee schiet…

geen Belg een lamme poot voor uit arbeid in dit land wordt verricht voor de wagen voor de gevel van het huis uit hergebruikte baksteen opgetrokken voor de avonden ook op het terras en het geurig flesje in de badkamer vlakbij het vijflagig toiletpapier 1 mei en we werken niet we vieren feest vandaag dat er morgen zal gezweet tenzij je wagens…

Dingen zijn vlammend iconen geworden: passerende wagens tot praal, baasjes met honden tot engelen glanzend, hagen tot luchtig fonkelend kristal. Rondom mij is alles voor even niet raakbaar, zichtbaar alleen. Brandt in mijn hunkerend zuchten dit licht een vooruitzicht, een weten, dat telkens het voorjaar weer wint.…

De wagens zouden weer langs onze huizen rijden. Daarin het schuifelen. Het zachte bonzen. De snuiten. Het vermoeden dat gedurende jaren in hun genen was geslopen. De ontreddering van soortgenoten, het recht op leven en voor wie dat dan wel gold.…

Ede, 14 Mei 1894…

Er was eens een juffrouw te Ede Die werd door haar buren gemeden. Zij stiftte brutaal In lift en portaal In plaats van haar lippen haar schede. Er was eens een juffrouw te Tanger Die zwanger werd van de behanger. Ze sprak nogal bleek: “Toen ik neerwaarts keek, Werd zijn kwast hoe langer hoe langer.”…

Uren, dagen, maanden, jaren heb ik, ik zweer het, ik schrijf het nu op onder ede met vanzelfsprekende reden gewerkt aan vrede op de aarde in de mensen een welbehagen maar oorlog is wat men, met name de man trekt de mannelijke oudere regeringsleiders voor de 250ste maal is in de VS het geweer gepakt om heel, heel veel slachtoffers dood…

ik heb het gedaan sprak de haan dus kijk die kip er niet op aan haar versgelegde ei is vol van mij ik was hier eerder dan zij de heer nam van mij een rib en zo ontstond de kip…

brullend En 1maal in een gehandicaptenwagentje Verstappen ze zich voor de 1ste plaats van de Grand Prix Benidorm start De Nederlanders vallen me natuurlijk ook op Ik ben er zelf 1 Soms aan de kleding Maar veelal aan een flard van een gesprek Benidorm boulevard De palmbomen De blauwe zee De bankjes De mensen op de bankjes Halte Ede-Amsterdam…

En hebben de zeisens Gezinderenzind De mallende meisens De wagens gepint; Dan zit ik te fluiten Van boven op 't voer: Ik ben van de buiten, Ik ben van de boer! ---------------------------- uit: Gedichten (1911)…

Milde schemer overhuift fraaie kasten vol wagens, zangdozen en danspoppen, die jonge handjes eens dol betastten. Onder vrolijk gespring van flessenkurken wordt een ieder, ongeacht leeftijd, vergast op spel van ooit, bij leerzame moppen.…

Ik las net een artikel van Harm Ede Botje in Vrij Nederland 41/42, het herfstnummer. Winstbeluste, roekeloze nemers van milieurisico’s zijn het. Horende doof. De enige taal die ze verstaan is economische taal. Ik woon toevallig op honderd meter van een Shellpomp. Dat is lekker makkelijk, maar ik ga voortaan een eindje verderop tanken.…

Dan verlaten ze in hun snelle wagens onze landelijke oorden. De boer heeft voor zijn gedienstigheden een konijntje gekregen.…

6 mei 2000 daags na het herdenken Prins Bernhard al weer weg uit Wageningen Nog een warme dag en de terrasjes vol muziek lawaai en metalen klanken veroorzaakt door buizen van tribunes, op een hoop gegooid, afbraak is in volle gang de zwanenzang van Feestgedruis 2000 Weg spanningsboog die dagenlang de harten bijna barsten deed herinnering…