Alle inzendingen over elektrische stroom

Het meisje kijkt toe, haar ouders bouwen torens -- tot ze omvallen.…

Torenklok slaat een keer, bijna gelaten het groen zingt in vele toonladders als een elektrische zaagmachine de stilte ruw verstoort totdat deze het zwijgen er toe doet een kraai van zich laat horen, glimlacht een meisje in het voorbijgaan waar zij voor even de sterren kust op de schommel…

geruisloos voorbij in een elektrische stoel op naar mijn dromen na het gegoochel verder met lege zakken raadsel na raadsel een langzame film bij de reconstructie ontmoet ik weer iedereen die zware handen het moment is weer voorbij een heel klein knopje ook in leiden leiden alle wegen naar het hiernamaals…

Waar ik wil blijven op de elektrische golf van een droom die mijn ogen blijft vullen en waar de zwaartekracht zwijgt omdat ik duizend maal niets anders wens.…

Mijn tong lapt mijn bord leeg, opa vindt het niet goed – want ik meen het niet.…

Als moeder wil je bezorgd de levens leven -- van je kinderen.…

ik zag je donkeren in de met licht doorschoten wolken nog kleurde je lach in het al duister geweld natuurlijk was jij bang zoals zovelen voor het plotselinge en ongrijpbare dat zich manifesteert in elektrisch ontladen na immense klappers zonder weerga in grijs vallende schoonmaak wist het onweercomplex gelukkig weg te komen…

De stiltes vullen jouw kilte aan jouw warmte leidt tot rumoer gevoelens etaleer je met emoties maar die schok is niet voelbaar want de elektrische lading ging in rook op met illusies.…

In Limburg is een ziekenhuis in staat Dankzij een stel capabele doktoren Om dove mensen weer te laten horen Door middel van een hersenimplantaat Al heb je daar in Limburg weinig aan Omdat je toch die taal niet kunt verstaan…

het perspectief op de aarde Heel anders; een overzichts-ef- fect ontstond; de drang om onze planeet te beschermen tegen Personen die welbewust ver- vuilen; milieuschade overal Zowel op land, water als in lucht Sterven echt zeker onze bronnen Gelukkig, langzaam maar zeker Worden zowel land, water als lucht Milieuvriendelijker benaderd Elektrisch…

Ik sliep als een boon in de dop van mijn auto -- in mijn wieg, mijn ei.…

De aarde schaamt zich Voor haar bewoners De aarde huilt daar zij Teloorgang voelt, terwijl Zij geenszins ten onder Wil gaan Veranderende blik Op mobiliteit Elektrisch wordt standaard Terwijl sjeiks geen invloed Krijgen op olie-arm Beleid Gelukkig ziet de Wereld in dat zij Misschien het tij nog juist Voor ondergang gekeerd Zichzelf…

achter de drempel wachten een ontstoken blaas en aambeien - een prille lente tussen het verdroogde riet zwemt de zwarte alg misschien elektrisch maar jij wilde toch fietsen tot je jas wegvliegt ik lig op wacht in bed in verkrampte houding mijn hand voor het licht duiven en kraaien stijgen loodrecht de hemel in in de smalle steeg…

hoe rakelings kunnen we gaan zolang sprake is van deze verte dit is een baan om het lichaam op ramkoers met aarde en ziel noorderlicht is een wervelwind van bijna zichtbare tastzin en als de storm niet gaat liggen sluit dan je ogen en voel het denkbare langs de ruggengraat van adem elektrisch geladen, meercellig gestemd trillend…

De mug heeft voor dit misdrijf te plegen, de elektrische mepper gekregen!…

er verschenen overal intrigerende korte berichten andere populair wetenschappelijk wat langer over hoe mensen met elkaar omgaan weten van elkaar door neurale en hoogfrequente elektrische straling we blijken al dan niet gewild geesten te kunnen lezen en zo vele linken te delen naar gezamenlijk leven die betrokkenheid bij…

Ik heb me vastgebonden aan het heden en me weggestopt voor de waanzin van het verleden. Geruisloos zijn schrijnende gevoelens voorbijgedreven, ik ben al die jaren vergeten te wenen. Onvoorbereid begonnen deze verborgen littekens in mijn huid te boren, ik kon mijn eigen pijnen niet meer aanhoren. Ik probeerde in geschreeuwde nachten…

Nu dartelt vrij, Op gouden zanden, De stroom voorbij. Hij schuurt zijn randen Allengskens uit, En sleept de buit Van kleiner vlieten Geweldig voort; En golven schieten, Van ver gehoord, Langs 't rotsig boord. Nu vangt een dal De waterval.…

Een eeuwige stroom dreigt over te gaan in de kater van de eeuwige haast dammen dwingen in de plannen kabbelend water tot verleden als onbelangrijk weggezet het heden laat zich daartoe winnen wij zijn aan zet maar wassen onze handen in de stroom die Judas spiegelt…

wenken vooraleer de dag is dichtgegaan grote rivier, in jouw water zwemt mijn weten - papieren blaadje van een vlinderbloem - jou zal ik zijn, in jou wil ik heten een nieuwe naam nooit eerder genoemd in mij kabbel jij je klaterend lied - snaterend spel van klanken - in mij woon jij in verborgen gebied en biedt mij je grazige flanken stroom…

Ik zet alle deurtjes open in m'n hoofd en laat alles stromen wat mij herinnert aan de pijn die mij van elke rede heeft beroofd Dan vul ik m'n hart met mooie dromen en kan ik leven als een blad in de wind nu ik zo m'n geluk weer hervind…

Ik hoorde verborgen stemmen in de toppen, orgelpijpen in een storm, bewogen door het ritmisch gorgelen van het riet, gedirigeerd door wind en wat men alleen maar horen kan maar nimmer ziet, laat zich niet foppen door het steunen van onvermoeibare instrumenten in het ven en griend, wat voor alle buitenlieden als concert - zaal…

Stroom door je longen, naar de kamers van het hart, wees toegankelijk.…

We liepen samen zwijgend langs het water het was een mooie dag, dat moet gezegd je haren goed gekapt, je scheiding recht een toonbeeld van perfectie voor je vader Zoals gewoonlijk volgde ik jouw tred gedwee als immer, passend in jouw kader je strakke pak gestevend, scherp de naden als was jij reeds gekleed voor onze echt Mijn oog viel op…

Hamster de kooi ontvlucht, knaagt aan het snoer waar vriend stroom zijn onopgemerkt leventje leidt. Pats zegt vriend stroom ineens hamsterbeëindigend. Kindertjes huilen al enige tijd.…

Regen kennen we, het wast de ogen en het brein, hecht zich aan de huid en hals van eigenwaarde waarop rimpels zijn verschenen het maakt groter dan het origineel het steek de vingers uit de handen het vervult de dorst tot lust en heelt holten van gebed voordat die voorgoed zijn verdwenen het laaft de ziel der zotheid, draagt de lemen…

Tussen steile rotsen door dicht woud omringd dendert de stortbeek naar beneden geeft zich over aan de wil van de oeroude Schepping over hem heen stijgt en daalt telkens een gondel langs de helling steeds onderworpen aan menselijk gezag de hotsende stroom bereikt het lage dal zoekt als kabbelend riviertje de tijd zonder eind het…

verschijnen schuifelen amechtig op toffeltjes langs maar niemand beseft dat ook hun leven ieder moment aan een bijna doorzichtig zijden draadje hangt glasvezel en koperdraad vervangen de natuurlijke verbindingen in het lichaam als noodzakelijk kwaad in reparatie van netwerken zoals zenuwen het neuraal systeem en het elektrische…

Tussen boekenkasten van kartonnen dozen het bos van gedragen kleren en rook van voorgangers Schieten vingertoppen elektrische schitteringen door zielige gordijnen naar de tl-verlichte gang Een kruik in mij vult zich warm.…

En je kwam pas tot leven in haar dromenland altijd opmerkzaam voor de uitzinnige liefde wakker en oprecht op zoek naar een doel samen in het leven, zingeving en gevoelens Het was het geluid van een waterval gevangen genomen in een elektrisch apparaat onder de donkere januariwolken.…