108 resultaten.
Schat, die schat!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.416 Zijn licht ging uit
ons licht na 60 jaar ging uit
ik gilde het uit
ik krijste in de stilte
ik huilde om de leegte
Mijn man was dood
ik voelde hevige nood
mijn maatje was gegaan
ik was volledig ontdaan
wat lag er nog in 't verschiet
dan droefenis, gemis, verdriet
Maar ik behield wel mijn dromen
we zouden samen blijven wonen
Nu ben…
Die vervloekte eenzaamheid
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen 111 Ooit was je in New York een bibliothecaresse,
die met zorg en liefde de boeken uitleende,
je werd geroemd om je kennis en souplesse,
als je gilde, dacht men echt dat je het meende.
Had nu ook maar de waanzin van je af gegild,
inplaats van te verstikken tot een relikwie,
waarmee je zoveel rijkdom hebt verspild.…
Flarden van Geluk
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.064 Ik was toch overduidelijk
in wat ik van je wilde
Of ik het nou fluisterde
of van de daken gilde
Het werd niet goed gehoord
tenminste niet door jou
Waar MIJN hart overkookte,
reageerde jij slechts lauw
Waar ben ik toch mee bezig
was ik dan echt zo blind ?
Waarom verspil ik toch mijn liefde
omdat ik jou speciaal vind?…
Voltooid kind, onvoltooide mens.
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 405 Dienen we over dit kind te waken
voordat de mens z'n toekomst ondermijnt
om niet verder van z'n essentie af te raken
en uiteindelijk in het 'niets' verdwijnt
behoeft een kind zich niet te bewijzen
en treed het toe tot het gilde der ware wijzen.…
PASTORINHALING
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.224 De beiaard danst, 't muziek speelt en de trommels slaan,
de grote klokke luidt, de bonte stoet zet aan:
de Helden en de Maagden, de Ambachten verbild en
hetgeen ons overbleef van 't edel heer der Gilden.
O feeste, o heugenis! Ons groot en blij Verleên
herleeft - een stond. Ons grootheid, die is immers heen.…
Poesje voor Loesje
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 391 Hij krabde haar handjes
beet met zijn tandjes
ze gilde en hij viel op de grond
ze keek naar haar handjes ze was gewond!…
verlichtte stromende champagne
netgedicht
2.0 met 24 stemmen 4.173 alleen, zij daar
uitgelicht in hoeken
zag ik schaduwen bewegen
vergeten had ze daar gedropt
ik kon er toen niet tegen op
moest verder met mijn leven
ik zag ze kleur
en vorm krijgen, voelde
weer de wanhoop aan den lijve
ze knalden stuk voor stuk hun pijn
barstend in hun woede en venijn
ze draaiden cirkelend
om me heen, spogen gal
gilden…
Het Vlaams studentenvolk.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 321 Broeders, vooruit rondom de Vlaamse vane
Gilde bij gilde, en zingend hand in hand;
Luider dan ‘t kraaien van de Franse hane:
‘Voor God en kerke en ‘t Vlaamse land!’
Hoerah! ’t Vlaams studentenvolk!
Laat ons zingen,
Wij, Vlaanderens hope, wij Vlaanderens kracht!
Vooruit! en sluit de Gildekringen
Spijts ‘t wijze volk dat met ons lacht!…
Jouw onsterfelijkheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 2.185 Ik wil hier niet meer zijn
moe van het onderdrukken
van al mijn kinderlijke angsten
Jouw aanwezigheid hangt hier
nog steeds rond en laat mij nog
altijd niet alleen
De wonden zullen niet genezen
deze pijn is veel te echt
zelfs tijd kan het niet wissen
Wanneer jij huilde
veegde ik al jouw tranen weg
wanneer jij gilde
vocht ik voor jouw…
Zijn patroon legt het verband
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 391 en achterop bezien raakt hij
ontbloot geleidelijk aan zijn ware aard
werkt zich zichtbaar uit de naad
bijna schandalig hoe contrastrijk
de naaldhakken struikelend
de hielen lichten in dit verband
overwegend van de bil gaan
was indachtig het fluit concert
een verademing op het zandbed
______________________________
niet iedere gilde…
De kroeg, zijn sociale functie, de gasten.
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.849 Tot vroeg in de kroeg
het gilde der gulle drinkers.
Klinkers van de oude klare.
Moppen tappende
gillende geilers.
De tranen treffers
en gekwelde kwijlers.
Ook de lallende lavelozen,
de depressieve,
medicinale drinkers.
De kroeg, trefpunt van
plezier en verdriet.
De plaats waar het negatieve
tot kunst wordt verheven.…
zo maar klanken
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 102 de wind brengt geluiden over van land tot land
altijd in dezelfde taal
ook als ze fluistert,fluit of flakkert
als een vreugdevuur
brengt gedachtengolven over in stilte
als een voorjaarswind in avonduren
wie gilde daar in het nauw
een mens die zijn letters verloor
en niet had leren zingen
die dingen komen voor als hindernis
g.h.z.z.…
NACHTMERRIE
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 Toen de volle zon zich die ochtend liet zien
wreef ze zich rap de rood behuilde ogen uit
Die nachtmerrie van zo rond een uur of tien
hij had haar misbruikt .. ook al gilde ze luid
Protesteren hielp haar beslist helemaal niet
buitendien bezat hij ook veel te veel kracht
Haar ogen huilden om haar intense verdriet
in aanvang erg hard daarna…
BIJZONDERE TROUW
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 271 "
zonder mijn ogen te openen
heb ik met 2 voeten tegelijk geremd
de banden gilden als gekken,
toen ineens doodse stilte
mijn motorkap zat totaal onder de vrachtauto
de laadbak was 2 cm van mijn voorruit verwijderd
mijn schaduw had mij gered van een wisse dood
hij is en blijft mijn redder in nood
lieve schaduw vertel eens even
ben jij…
BIJZONDERE TROUW
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.700 "
zonder mijn ogen te openen
heb ik met 2 voeten tegelijk geremd
de banden gilden als gekken,
toen ineens doodse stilte
mijn motorkap zat totaal onder een vrachtwagen
de laadbak was 2cm van mijn voorruit verwijderd
mijn schaduw had mij gered van een wisse dood
hij is en blijft mijn redder in nood
lieve schaduw vertel eens even
ben jij…
Gewoon een appeltje
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 335 Gewoon een ruikend exemplaar
wat niemand pakken wilde
terwijl de rest van de schaal
nou juist om opvulling gilde.
Het vreemde van die schaal was
dat er verder niks meer lag
behalve dan dat appeltje,
alsof ie niet goed genoeg was.…
Fado van een jeugd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 249 Er was een kind, dat niemand wilde -
of wel wilde, maar niet hebben kon,
en dat daarom een vlucht verzon,
wanneer men krijste, schreeuwde, gilde.
De kleine kinderblik verkilde,
paste zich aan, kameleon,
vervloekte zwijgend toen de zon.
De kinderlach verdween, verstilde.…
De logenaar
poëzie
3.0 met 12 stemmen 1.900 Hij gilde 's anderdaags al weer:
'De wolf!' Maar niemand kwam er meer
Ter hulpe van de knaap;
Men zei: ''t Is Piet, de logenaar.'
En dood gebeten lag hij daar,
Met menig arme schaap.
Elk logenaar, zo groot als kleen,
Bedriegt zich zelve meest alleen,
Terwijl hem ieder vlucht.…
Kosmonaut
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 437 De hand gold altijd als precieze schaal,
geijkt bij 't vrouwelijk gilde,
op haar taak berekend het totaal
te wegen van wat zij wilde.
De duimen gaven de kilo's aan,
de wijsvingers de ponden,
de pinken bleven bij de grammen staan,
terwijl in de palmen de totalen stonden.…
Kleinkinderen en de weerwolf
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 717 De andere dag, die vroeg begint,
vraagt Oma aan haar kleinkind,
wat was er nou vannacht, waarom gilde je zo,
zegt de kleine, Oma, er zat een wolf in je slaapkamer!
Zal ik toch de volgende keer, maar een sprookje vertellen
en niet meer, die over de wolf die gaat over het weer?…
We blijven naakt?
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 117 het maakt niet hoeveel we schreien,
met de data en vernuft, een laagje vernis
tranen verzachten niet de dorstige tijd
grootste gilde uit een levende geschiedenis
geverfd door en uit de welling van een traan
met de afmeting van een oceaan, dichtbij
binnen handbereik bij ons vandaan, ironie
van een pelgrim die z’n plek onderzoekt, de
ziel…
Kort geleden 2
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 2.620 Raceten ze snel weg van school
maandag was er iets te beleven
het nieuwe varken werd gebracht
als je eerst bent kun je goed
bij het gat van de deur alles zien
laatst was er een ontsnapt
hij gilde als een magere
maar had spek genoeg
de jeugd moest aan de kant
hij werd wel weer gevangen
Klaas de slager had een pistool
zette hem op 't beest…
Open einde, het leven van een appel
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.647 mijn vriendjes gehaald
En nu waarschijnlijk al tot moes gemaald
De verhalen die ik hoor zijn heel erg
Ze gaan tot in mijn botten en mijn merg
Al die gillende stemmen zitten in mijn hoofd
Hoe kom ik hier weg, jij had het beloofd
Shit het is al bijna morgen
Ik maak me nu echt zorgen
Maar toen kwam jij ineens voorbij
Ik riep en gilde…
Brachystonicum
gedicht
3.0 met 14 stemmen 7.927 Een zure vloeistof wordt bij hem naar binnen gegoten
De haren op zijn tong rijzen tot grote groene
Bergen beklommen door bolle bruine griezelberen
Zwelgend in de galsap van zijn sexdode slaap
Plengt de maan hem haar laatste zilveren traan
In zijn ogen valt en hem wekt uit zijn droomorkaan
Gilde het grindpad?…
Doorgaans verkeerd
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 780 Een beetje binnendoor bood ook geen soelaas,
we gilden beiden in koor, dit is een karrespoor.
We rijden doorgaans......
Friesland, Drente, we hebben het allemaal gezien,
noord tot zuid,'t kanaal van achteren tot in Twente.
Groningen, Utrecht, Limburg bovendien
en eigenlijk is het wel treurig wat we hebben afgelegd.…
JAPANSE DANSERES
poëzie
3.0 met 10 stemmen 4.169 Maar toen de fluiten gilden, de trommen trilden
En gong bonsde, wierp zij zich in de strijd;
’t Was of zij even aarzelde, even rilde,
En toen – een ruk, een zwaai, zij was bevrijd.…
De man die niets meer was.
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 553 Hij gilde het uit.
Maar hij was zo lelijk en onbetekenend.
Toen hij niets meer was.
Toen raapte God deze worm op.…
Hallucinatie
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 130 geil gilden!…
het boerenorgie
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 387 de vader, ook al straalbezopen
kon geen kant meer op
met zijn broek
tot op zijn enkels en
een wilde deerne
op zijn schoot, die dacht
dat ze een paardenrace
aan het winnen was en
constant gilde – ju, ju, ju vooruit –
de mandoline muziek laaide hoog op
zo ook de rook, van sigaren
en sigaretten die zorgde
voor hallucinante beelden
in…
Stad,vrucht van eigen spiegel ?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 43 de wachters van de grachten hun huizen
kronen over de hoofden het plein bespot,
beklad door duiven waardoor de beelden
levend bleven in de mondiale moraal van
overvolle gevulde pleinen en terrassen
uitgelicht in het spoor van hen die in het lot
zijn uitgetreden, verwaaid door de geest en
symboliek, begeleid door de gilden van de straten…