verlichtte stromende champagne

de eerste vuurpijl knalde
verbrak in sier het nieuwe jaar
verlichtte stromende champagne
gejuich omarmde de franje
ik was alleen, zij daar

uitgelicht in hoeken
zag ik schaduwen bewegen
vergeten had ze daar gedropt
ik kon er toen niet tegen op
moest verder met mijn leven

ik zag ze kleur
en vorm krijgen, voelde
weer de wanhoop aan den lijve
ze knalden stuk voor stuk hun pijn
barstend in hun woede en venijn

ze draaiden cirkelend
om me heen, spogen gal
gilden hun gemene beelden
ik rook het zoete van de val
herinneringen die me streelden

maar ik heb ze aangepakt
steek eindelijk hun lonten aan
het duizendklappen komt eraan
gedachten waren en zijn geweest
uitbundig vieren we nu feest

Schrijver: wil melker, 1 januari 2004

wlmelkerziggo.nl

feest

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 24 stemmen 4.173