32763 resultaten.
Grauwe zee
poëzie
3.0 met 2 stemmen
331 Nu zijt gij, zee, het ondoorgrondbaar wonder,
het tartende geheim. - Gij maakt mij bang:
ik hoor het doffe dreunen van uw zang,
aanzie uw glanzenloze grijsheid onder
grauwe luchten, gij sarrende verkonder
van onze kleinheid; 'k voel een diepe drang
u fel te haten, 'k vloek de vreemde dwang
waardoor ik, weer gevangen, u bewonder.…
De Bergbries
poëzie
4.0 met 3 stemmen
365 De bergbries rilt door 't water voort
Dat rint door beek en rotsge spleet,
Mos groeit op blok en vochtge boord,
De varen wiegt, de spar stijgt heet
In zon: haar wortel, kronklend, schoort
De rechte stam, het naaldrijk groen,
En eik en beuk hun weidser dracht
In 't bos blinken en welken doen,
Tot waar in dag-doorschimde nacht
De drop…
De Schone Herfst
poëzie
4.0 met 3 stemmen
649 Naar deze herfst had ik ontroerd gewacht
Als naar een nacht van zwoel-doorgeurde dromen:
Naar 't koele licht en naar de gouden bomen
In grauwe nevel langs de smalle gracht.
De dagen waren vreemd van vege pracht,
Een felle gloed scheen alles te doorstromen:
De bloemen baarden huivrend-zoete aromen
En wrede kleuren, bont en brandend-zacht…
Gebondenen
poëzie
3.0 met 3 stemmen
445 Vreugd is een vogel die woont
Hoog boven wolken, in 't blauw,
Waar ze op het nest zit getroond,
Voedend haar broedsel met dauw.
Wij, door het leed, in heur tuin,
Worden te sluimren gesust,
Schemer en bladeren bruin
Weven de wade onzer rust.
Soms komt de zon door het grauw,
Wind langs het lover gevleugd,
Dan snakt ons hart in…
Hymne aan de stilte
poëzie
4.0 met 2 stemmen
675 I
Weer, stijgend door de koele nacht
De bergen op ter eenzaamheid,
Omgordt mij de geheime macht
Die mij tot Uw gemeenschap wijdt;
Der mensen woningen ontvlucht
En hunner woorden vreemd gerucht,
Ver van hun liefde en hunne haat
Tot Ú mijn hoog vertrek en toeverlaat.…
Mijn Stille Dicht Nu en Voorheen
poëzie
4.0 met 1 stemmen
232 Gemoedsgetuig'nis af te leggen
Verbiedt mij 't onverzoend gemoed;
Wat mij zijn dicht-stem vóór komt zeggen,
Verga als ijd'le klank - eer 't and'ren luist'ren doet.
Mijn jeugd zei vaak haar verzen over,
Schreef ze op, maar deed haar schrift te niet;
Teloor gaan deed zij knop en lover
En bloesem uit de tuin van 't onbesnoeide lied.…
De Wever
poëzie
4.0 met 4 stemmen
390 Zij kloppen aan de deur: zij klagen
Dat ik niet luister.
Ik berg voor allen die mij plagen
Mijn kalme luister.
Ik ben veel zachter en veel stiller
Dan ooit geloven
De durver, weter en bediller,
Drukken en groven.
Mijn huis een hoge en lichte kamer,
Mijn dag een morgen,
Ben ik een hemelse beramer
Van aardse zorgen.
Mijn…
Wrakhout in schuim
netgedicht
3.0 met 6 stemmen
197 Geronde stenen
met wrakhout in schuim
zeewier, plastic, kwallen
Meeuwen op jacht
eeuwig en altijd slechts
ontevreden kijkend
Zon als ploert, hitte
terwijl golven blijven
ronden, smelt ik plotseling…
vreemd genoeg
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
1.078 hoe beweeg je in stilte
waar je niet om vroeg?
vertel eens iets heel moois
maar kijk me niet aan
hoe beweeg je in die leegte
waar je niet om vroeg?
liefde kan ik nog wel bedenken
kijk zelfs soms: kussende menigten!
wanneer voelde je:
het is (niet) genoeg?…
In synchronie
netgedicht
3.0 met 38 stemmen
396 wij zijn
gaan lopen
omdat woorden
onze afstand niet
konden verkleinen
heb jou een
hand gegeven
niet uit de
bezittingsdrang
je bent de mijne
onze passen
hebben we nooit
in synchronie afgestemd
elkaar volgen waren
wij niet gewend
in samen
bewegen konden
wij steeds wat
meer toegeven
zonder gezichtsverlies
wij zijn elkaar…
Lieftallig
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
99 als lopen
lieftallig
bewegen wordt
breekt zon
door de wolken
om met de lach
op aarde
een dialoog
aan te gaan
als toeschouwer
of volger ben
ik blij zo dichtbij
dit geweldig
wondertje te
staan dat uit
niets geboren
toch alles van
de schepping wist
zij zwaaide
toen ik in diep
bewonderen
haar zonnig
silhouet in alle
elegantie…
Aromatisch
netgedicht
4.0 met 24 stemmen
40 ik wist al dat
jij kon vliegen
ooit heb ik langzaam
mijn ogen gesloten
voelde wind
en jouw warmte
langs mij gaan
zacht streek
jouw jurk
langs het haar
terwijl vingers mijn
gezicht streelden
je parfum tussen
ons aromatisch werd
jij bent nooit
meer geland raakte
nauwelijks nog de
vloer met heerlijke
lichtvoetigheid jouw
voortgaan…
Een lach vol sjans
netgedicht
4.0 met 26 stemmen
58 geurt
het gras naar toen
jij in je
blote voetendans
een lach vol sjans
armen die nog
verder reiken dan
ogen willen kijken
de wereld in
een felle draai
sensueel vonkt fraai
waar adem het
gemoed overstijgt kust
stilte het vermoeide lijf
tot hakken
weer uitdagend hun
opzwepend ritme klakken
en blikken
kaatsen in elkaar
bewegend…
In kleuren van beweging
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
404 de glazen bol
en liefde heb je
meegenomen…
balanceert op muziek
netgedicht
5.0 met 5 stemmen
426 je loopt
op tonen
in het zuchten
van de wind
danst op
de melodie
van scheiden
en lijden
vrijheid
herwinnen
kans om opnieuw
te beginnen
veert
balanceert
op muziek
van vandaag
springt
in het ritme van
geven en nemen
landt op twee benen
lopen dansen
en springen op
toekomstmuziek ja
dat maakt jou zo uniek…
korenblauwe schoonheid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
85 korenblauwe schoonheid
verhaal me
over je bewegen
in de wind
hoe je tussen licht en schaduw
met de tijd mee
schroomvallig
liefde een naam geeft…
Het huis
poëzie
4.0 met 2 stemmen
461 Dit huis heeft de rust van de maagdelijke duinen
Gebroken noch verstoord;
Het ligt in het nest van zijn geurige tuinen,
Als bracht de grond het voort.
En waarlijk, het wèrd ook gewonnen, geboren;
Een eedle kunstnaarsdroom
Bevruchtte, als het zaad, dat zich mengt met de voren,
Het steenblok en de boom.
En zo uit die paring, dat innigst…
Waarlijk mededogen ( J. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
263 Je moet het kunnen
leren
van een leermeester
te houden
voor een héél leven,
een heel leven, ja God
als ik iets mag en wilde
in mijn leven
is het waarlijk mededogen
te voelen
bij iedere verschijning van je,
zonder ooit, enige verdwijning!…
je kan me veel wijsmaken
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen
1.144 een droom die ik niet ken
is een wereld vol met angst
je kan me veel wijsmaken
maar ik beweeg om je heen
wil liefde met je delen
maar je gelooft er niet in
en enkel en alleen is dat
omdat je me geen vrijheid geeft…
Kom
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
120 kom
sla je vleugels uit
word
neem de ruimte je gegund
de vrijheid
je gegeven
liefde, liefde
omarm jezelf
de ander
blijf stromen
geloven
hopen
het is waar
het is beloofd
ik nu
ik nu
ik nu
ik nu
bewegend startpunt
in de tijd…
De stad
poëzie
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
1.239 De schemerige wegen zijn
nog vol, en in de nauwe stegen
Ziet men zich in den vale schijn
een vage mensendrom bewegen:
Chinezen met hun onbehaard
gelaat, en rustige Javanen.
en Arabieren, trots-bedaard,
in hun wijdzeilende soutanen.…
stelen de dag
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
137 bezige geluiden wekken de straat
het vrachtverkeer voert af en aan
er wordt gewerkt van vroeg tot laat
snel ontbijten, kom op, we gaan
de lift omlaag, de voordeur open
naar de stalling, op de fiets
nog even snel een broodje kopen
ik steel de dag, dat is niet voor niets
de straat bruist van voor naar achter
terrassen vol, veel zang en dans…
Verliefd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
111 In jou heb ik mij verloren,
mijn hart met alle toebehoren.
In jou zie ik de toekomst gloren,
die zich door storm, regen en wind niet laat storen.
Met jou wil ik tussen de sterren zweven,
over sneeuw witte stranden gaan.
Met jou wil ik opnieuw weer leven,
op de hoogste bergtoppen staan.
Ik wil met jou huilen,
ik wil met jou lachen.…
Eens
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
220 Het verstand zwijgt als de liefde spreekt.
Ze laat zich niet scheiden, van wat ze bemint.
Dwaas als ze is, gaat ze tegen de stroom in.
Liefde,
Verhaal wat niet slijt aan de tijd.
Verlangen wat ons in beweging zet.
Liefde, Liefde!
Schoonheid van het leven.
Wat is het hart zonder haar?…
Strand van voorbije liefde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
122 Achtergelaten op
Het strand van
Voorbije liefde
Neem ik gretig
De zilte smaak
Van dit zeewater op -
Mijn lippen smaken
Zilt als ik mijn
Tong er langs beweeg
Zout, of zilt, is
Altijd nog beter
En veel minder diep
Dan de wrange smaak
Van onze vergane liefde
Die kansloos op
De rotsen liep…
Venus en Mars
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
1.106 In symbiose leven zij
zichtbaar ongelijksoortig
in aanklevingskracht
die de stilte laat bewegen
Waar krachtdadige liefde
liefdevolle kracht raakt
plakken twee componenten
tegenstellingen aan elkaar…
verplaatsen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
52 kunnen wij
in beweging komen
de liefde
voorrang geven
onze stilte
ademen
de poëzie
laten bloeien
de wraakzucht
verschroeien
kunnen wij
wortelen als een boom
de doden voort
laten leven
onze dromen
bewegen
de stormen
laten razen
de vogels
zien herrijzen
wij kunnen de
aarde koesteren
we kunnen haar
verplaatsen…
Cirkels
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
94 Als de eeuwige getijden,
eb en vloed bewegend in een open wond.
Zwart en wit,
angst voor het donker.
Heftig wanneer je er alleen mee zit,
wachtend op dat ene kleine wonder.
Waar je soms vanuit de verte eventjes naar mag kijken,
een dartelende vlinder ronddansend in stralend oogverblindend licht.…
Patricks liefde voor ons
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
193 Mijn liefde voor jou springt moeiteloos over de dood heen
om je gesloten oogleden als je gaat slapen
een kusje te geven
en je een zachte nacht te wensen
Mijjn liefde voor jou is sterker dan de dood
wrijft over je rug om je te troosten
weet je altijd geborgen
Als je me mist,
was ik er al zonder dat je me hoeft te roepen
Mijn liefde voor…
zijn
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen
857 een beweging gevormd door haar hand
een klank gevormd door haar mond
de nacht gesheiden van het zwart
de stilte gehuwd met het woord
wanneer haar ogen mij verblinden
wanneer haar lippen mij verstommen
dan zal ik de liefde beleven…