Alle inzendingen over naden

De motor waarin damp wordt opgezogen en zand, veel zand, dat godvergeten zand, zover het oog kan kijken is er strand, het zand zit in je neus, je navel, ogen De Beer draaft door op deze korrelgrond, rijdt plankgas van Parijs tot aan Dakar, en héét dat zo’n woestijn is, zonneklaar, het zweet loopt in je nek, je naad, je kont Een duintop wordt…

Och ware ik in hun plaatse, ik liet u naad'ren, en ik sloot zo seffens al uw werk, al dat verzuchtte in onzen schoot, en 'k...: "Rap, van mijnen weg en uit mijn zunne, die parodie: houdt op en laat mijn werken, laat mijn blommen en laat mijn bie."…

Hij werkt zich uit de naad. De kerel kan niet meer en richt zich op. Hij staat, maar niet z'n jongeheer. Ze krijst: 'Ik ben heel boos! Slechts tot het halve werk beperk je jouw gevoos: veel minder paal dan perk! Mijn hemel, ik verwen je. Je bent geen slappe zak: een vent met inhoud ben je, een grote zak tabak!'…

Ik werk mij in het zweet Van jou, ik bid en vloek mij Uit de naad van ons, Ik maak je winst op de markt. Jij bent wat ik hier tel, Mijn tol, mijn kapitaal. Ik viel jou in de schoot Van goud, ik woeker met wissels Van ons en koop je terug Nu ik ons doorverkoop Aan vreemden, de truc is gelukt.…

Zie, daar nad'ren mannen Met een ijz'ren wil. Aan de zoom dier poelen Staan zij peinzend stil. Broeders op ten strijde, Op, de band geslaakt, Die de schatten kluistert Door 't moeras bewaakt. Ja zij hebben moedig D' eed'le strijd volbracht En een schat verworven Voor het nageslacht.…

We liepen samen zwijgend langs het water het was een mooie dag, dat moet gezegd je haren goed gekapt, je scheiding recht een toonbeeld van perfectie voor je vader Zoals gewoonlijk volgde ik jouw tred gedwee als immer, passend in jouw kader je strakke pak gestevend, scherp de naden als was jij reeds gekleed voor onze echt Mijn oog viel op…

Gehouwen heb ik je Uit boterzachte mergel Gewonnen in het zuiden Van ons eigen kleine land, Gevijld heb ik, geraspt, Geschuurd zelfs, en telkens Heb ik wolkjes fijnstof Uit je naden en kieren geveegd Met een vederzachte kwast Die elke paar minuten tastbaar Laat zien dat ik iets gedaan heb, Gewerkt heb, terwijl mijn ogen De vooruitgang…

Maar de andre roos krijgt krinkels, scheuren, naden, Verschrompelt, en wordt groen en bruin en zwart, En zinkt, door haar met deze smaad beladen: "Zo'n ontevreden en verdorven hart, Dat water, lommer, kroos en slib durft smaden En doet of 't beste en edelste haar smart!"…

zij zocht verkering met Koninklijk livrei vermiljoen rode jas gouden tressen koperen knopen blauw lakens vest naden in zwart galon op de witte pantalon zij meldde zich ten paleize het huis van de Koningin zei ik wil een echte lakei voor vast in de vrij en anders de palfrenier los in de versier Hare Majesteit schoot in de lach toen…

straatmaker legt hier het verband op gespannen voet met deze lijn wordt het hier gaande weg verlegd stuitend hoe hier iedere steen naadloos beroerd wordt ingebed gevleid dat klopt zonder harde hand rij voor rij tot op de regel gezet verdicht en achterop bezien raakt hij ontbloot geleidelijk aan zijn ware aard werkt zich zichtbaar uit de naad…

Zo moet dan ook sterven zijn als het afleggen van gewaden te wijd voor kleine levensvragen te nauw voor sturm und drang in veel te strakke naden Zo moet het zijn als het achterlaten van gedachten van dromen, wensen, daden liefde in goede en in slechte dagen aan vriend en vijand of aan wie het wil want blijven doe je toch een beetje…

Ik zag aan je zoom dat de naden gingen draden, zelfs je geur wordt minder zout, ik weet je gaat in regen en komt in zwijgen telkens terug als een dichotomie bespeel jij het aangezicht en roemt de verte aan jouw kim, je broze wervels kalven dieper en dieper om tenslotte te verdwijnen in het niets maar mijn hand zal je altijd blijven…

En het hele huis daar ruikt nog werkelijk naar haar heus waar vanuit alle naden en kieren en het hout klinken woorden stout en lief van deze hartendief.…

De laan in, uit westlijke wolkensluis, Stuwt-op ’t oranje licht; ’t gewelf van toppen Lijkt, vastgeklonken met fel kop’ren knoppen, Geelgroene naad van zacht hellende buis.…

Je overgordijnen puffen blasé op, blazen zich de draad uit de verstofte naad. Het doet je denken aan de kosten, en verder moffel je de waarheid nonchalant de zetel in. Flikkerdingen aan het voeteneind. ‘Familie’ staat hypocriet op je netvlies geschroeid.…

De gekartelde randen schuiven langs de naad. kiem van een wenkend fortuin: een hangbuikspaarvarken. "Lange Wapper!" Hij blaast zijn spotnaam weg, een pluisje op de lippen. De hemel hangt door van afgrijselijk grijs en de jeuk vervliegt, de lachstorm dooft.…

scherper wordt als ik gas geef het kan ook omgekeerd zoals de trage zwaan een stomp zog voortsleept schokgolven van geluid die ik achterlaat zoals de kringen rond de kiezel die de spiegel van de vijver schendt jij wijst naar de schicht die de zeespiegel weerkaatst ik breek door de muur met de klap die volgt op de zweepslag elke bult, elke naad…

En nog telkens als ik de kamer ga zuigen vind ik ze als Confetti in naden en spleten als kleine getuigen van nooit meer vergeten.…

mijn hart is weer het ritme kwijt van het kloppen in jouw hoofd het lieft niet meer zoals vroeger en dat had ik wel beloofd toch klim ik langs die zijden draad omhoog tot aan het einde van bedoel maar mijn hart klopt nu voor drie ja...het klopt zich uit de naad en het is niet eens een eng gevoel 2 VOOR MIJN GEVOEL jij... BENG !…

'k Liep langs de landen zo stil voor mij heen En aan de hemel reeds d' avondster scheen, 'k Floot zacht een deuntje en ik neurde en ik dacht Aan het mysterie van nad'rende nacht,....…

Gespreid als een zwanevleugel Verzamel je de troepen Verdedig je de bruidschat (het parelmoer van jouw oor) Tegen de dief die woekert met vertoon Tot de naden van haar pantser scheuren.…

Paren rijden naar het bal waar zij schallen uit de maat rijen lang tot aan de straat halen danspasjes van stal Een feestelijk geluk, dit opgesmukt gelal ook wie er solo staat of vreemde prietpraat praat wat ontaardt in luid gebral Men weet er heel goed raad met alcohol en flirt scheurt vrijelijk uit z’n shirt of gaat potsierlijk uit z’n naad…

Een beschadigd voorwerp wil je weer hebben zoals het ontwerp. Een kunstobject is niet gemaakt voor de eeuwigheid, leeft al een heel leven, in een stille bescheidenheid. Ingekaderd of gezet in veiligheid. De restaurateur kan men beschouwen als de dokter van kunstvoorwerpen. Eerst vindt er een onderzoek plaats, dan wordt de diagnose gesteld,…

meer zag die op haar stoel lag en op slag nu leek verdwenen er liep een draad als wijze les van haar vertrek tot het bordes waar nu de koning aan het volk was verschenen Hij liep al zwaaiend op en neer tot Geraldine van der Veer het klosje vond wat zij met moeite kon bedwingen alleen was Geraldine te laat de koning sprong er uit zijn naad…

Misschien een keer vals Misschien een keer zonder klanken Misschien een keer uit de maat Misschien een keer om voor te bedanken Of een keer uit den boze Een keertje gekker dan gek Een keertje lekker uit je naad Of een keertje gewoon vol op je bek Met gezond verstand Of puur geimproviseerd Lekker aan de kant Of als een diva,…

Of frank en vrij haar slijtplek tonen vinden zij Kleurloze naden van garen wat gelijk mens, geld en regels naait verstoppen de lerende zelfkant vinden zij Boetekleden van vacht, stof of sliert passen noch staan in het openbaar en niemand die het maatkostuum ziet vinden ...…

straat babes en missen uit heel Frankrijk wilden met mij op de plaat opgezweept en zegedronken merkte ik aanvanklijk niet de bevelen en het bonken van de Tour-gendarmerie mannen in het blauw met pet sloegen mij strak in de boeien daarna in hun camionnette waarop de sirenes loeiden zwaarbeduusd op d’achterbank zag ik daar pikuren naad…

van de tonen die nu even boven komen Veel verdriet heb ik gekend Ik ben het wel gewend Dag vraag ik je dan heb jij het wel geweten dat ik dit meedroeg al die tijd dat ik haast verdronk in al mijn tranen van pijnlijke herinnering aan die dagen waarin ik als kind vastgebonden mijn dagen sleet in bed en mezelf begroef In de naden…

Maar al had zij horen praten, Dat hij dra wordt ingelaten Die 't ons op zijn luit bediedt - Niet te luist'ren naar zijn bede, Niet te naad'ren, ook geen schrede, Dat gedoogde 't hartje niet Op haar blote blanke voetjens Sloop zij zachtjens, sloop zij zoetjens Dies naar 't raam. Wat fraaie val! Hoor, hij zong niet: Wil mij minnen!…

De naad loopt naar slanke enkels. Een vrolijk geblaat vanavond. Daarnet nog dacht hij Ik zie de honingbij, hoe ze neerstrijkt op haar lip, Zweet parelt in een vouw. De gasten graaien naar hun wapen. O, een vrolijk kind word ik. Maar hij heeft oog voor wat niet telt, een kraan die druppelt in een zinken bekken.…