Alle inzendingen over emoties

Ben ik wat ik zelf wil zijn Dat is een tijdlijn Ik begrijp ik mezelf soms slecht Dat is waar ik soms mee vecht Maar dat is wel echt Dat is niet krom Maar ook niet recht Dat is precies hoe je dat kunt ervaren Door te relativeren Kun je een heleboel leren Dat doe ik maar al te graag Inmiddels vind ik dat niet meer vaag Dus stel ik mezelf…

ik geloof in vonken die knetterend spatten van kruisende blikken die elkaar in hun baan in het midden ontmoeten van hen die het niet willen en durven erkennen dat zulke blikken bestaan die je overdonderen en verlegen verstijfd laten hangen in een verwarde waan en zo’n eerste keer doet vergeten toe te slaan beiden nog te onervaren…

Ik vrij mij Blij mij Laat mij Vrij Van angst…

Soms moet je door je hart heen… Daar kom je woorden tegen, uit lang vervlogen tijd. Woorden die je had vergeten. Je hart vertelt je dan: ‘ Ze nog te weten.’ Woorden: gefluisterd, in het donker van de nacht. Van gelach en vrolijkheid. Met iedere hartenklop, voel je, hoe de tijd verglijdt. Soms moet je door je hart heen, om verder te kunnen…

i Neem een moment om... Dacht dat er tijd was voor... Dat zo te blijven... Dat mijn tijd... Dat jouw tijd... Dat een einde... De tijd... ... ii Bankjes voor het palazzo, denkend aan de elf geboden, tellend één twee drie vier... Check check check... Ik ontken alles, veeg het zweet van mijn neus, aas op uit de goudleren bladeren…

nooit voel ik me eenzaam zolang jij er bent en naar me wuift en stilletjes ritselt en mij toefluistert door de wind zolang ik weet dat jij het bent waar ieder klein wezentje dat ik altijd heb bemind bij jou geborgenheid en een schuilplaats vindt soms ben je even zo’n prachtig kleurrijk figuur en als je je kleed aflegt toon jij je…

Oude kerk in Enkhuizen Het dak moet vernieuwd daarvoor is geld nodig Twee euro kost een tekst schrijven op een leisteen ten bate van het dak daar op lees 'k bijbelteksten weet er zelf zo gauw geeneen Dan op een tafel waarop kringloop boeken kijk ik naar het Europese dak, van het land vol bergen De liften, hellingen steil, glooiingen…

Een volle maan in zwoele zomernacht Hield als een ridder al die tijd de wacht Naakt onder lakens linker- rechterdij Duende Mariposa aan mijn zij…

geef elkaar toch dat kadootje die geïnteresseerde blik steek een hart onder iemands riem geef dat bemoedigende schouderklopje die verzachtende vrolijke knipoog schenk die ander hiermee een fijne dag omdat ook hij dat verdient krik op dat neerhangende kopje als een soort van push up misschien gun dat toch aan een ander en echt het kost…

Mijn ziel is in mij als een kind Dat droomt, terwijl zijn voeten bloeden, Van vleugels verloren, die hij, de moede, Wel eenmaal wedervindt. ---------------------------- uit: Serena (1898)…

ik ben teleurgesteld noch kwaad of pissig gebelgd evenmin ik ben witheet ziedend razend woedend ja WOEST ben ik jaha!…

Puur lig je aan mijn zijde een naaktheid opgebouwd uit beelden, gedachten en verwachtingen die mij aldoor mijden of van tederheid naar waar ik zo smacht ik wil me sterk aan jou blijven wijden Mijn hand gaat over jou, het korte groen niet hoger is mijn verbeelding liggend in het gras doch in zwaarte en inhoud onberekenbaar ik zucht na iedere…

Nachtelijk duister Houdt wacht bij mij Door de gordijnen Breekt zon de kluister Droom spat uiteen Ligt nu aan flarden En gruzelementen Voorgoed nergens heen Voel mij verlaten Verward en ontheemd Mijn ogen ontloken Het nabeeld ontvreemd Geschenk uit de hemel Zong net door mijn hoofd Uniek en eenmalig Illusie beroofd It's your…

Ik was er even heel kort bij, tot aan mijn knieën in het getij. Tussen eb en vloed, verliet me de moed. Je te troosten in mijn armen, of met een goed bedoelde kus. Ik liep terug, langs de uitgestoken brug. Liet ik je staan, met in je oog een traan. Voor mij!…

Een glimlach van mijn zoon en ik zie jou verschijnen. Hij weet niet wat het doet bij mij. Hoe kan hij ook, de dood liet jou verdwijnen. Dit gaat al jaren zo en echt het gaat niet weg. ’t Is steeds het onverwachte. Een pijl scheurt door mijn hart, nu ik het zeg. Ik wil jouw naam niet langer dragen. Te leven met een dode, dat is niets…

Mijn boek is uitgegeven Er staan gedichten in geschreven Mijn zo "dichtgrage" vader, mocht dit helaas niet meer beleven Ik had hem zo graag mijn boek gegeven, zijn reactie willen horen Helaas heb ik hem te vroeg verloren Mijn boek heb ik naast zijn foto gezet Misschien dat hij nu een klein stapje verzet Ook al weet ik dat dat niet kan Toch…

vernederd niet zegt nooit dat jij lelijk bent verstoot jou niet omdat jij verliefd bent op geen vrouw maar een leuke vent ook gelukkig helemaal niet dat Hij je lichaam interessanter vindt dan jouw gouden hart altijd om je heen In rouwtijd dat bittere smart oh lief mens geloof Hij is er op aarde plus na de dood…

een gesloten cirkel dichtgeplakt met duisternis beangstigend benauwend gedachten botsen tegen de harde ronde lijn komen als een boemerang terug onontkoombaar onafwendbaar gevoelens vinden geen uitweg gevangen in de cirkel opgesloten uitzichtloos de geest vliegt rond en rond duwt, duwt, duwt met kracht een opening…

Ze praten, en ze blijven maar praten over de kapotte fiets, de warme zomer weilanden met koeien en schapen op een zondagmiddag in juli en alles wat je verkeerd formuleerde komt terug in de gedachten onder de heldere zomerhemel de priemende zon en zwervende wolken alles terug in de gedachten ze zwemmen, en ze blijven zwemmen de boeren…

Misschien heb ik zoveel verhalen beluisterd, van de zijkant meebeleefd, en ook zelf beleefd dat ik mij heb willen oefenen dat verhaal bij iemand, bij ons naar het nulpunt te brengen Verlost van die interpreteringen Het waterige deel tot trilling, te resetten En dat mensen daar ook om komen vragen Zo nu en dan…

Verlangen is een vuur dat niet en dooft, 't is als 'n zwaan klapwiekend, kan niet sterven: de Dood komt om het hart, in 't jonge hoofd droomt nog 't verlangen in parelmoeren verven. Mijn broeder, ons verlangen is sterker dan de wil de strijd is als 'n bloemknop om 't verlangen het dunne hulsje houdt 't gloeiend blad gevangen,…

Vloeiend uit ogen glinsterende traandruppels parels van het hart. Als een dauwdruppel in de vroege morgen valt een traan uit mijn ogen, onderweg naar jou Afkomstig van de gesloten oogleden zal deze kleurrijke parel als een vochtige sluier op jouw breekbaar hartje landen. Door de tijd heen ziet deze verfijnde schat het levenslicht, glanzend…

O mijn geliefde amethist amour Mijn oogappel juweel de la jeunesse O mijn briljant bijou delicatesse Jij smachtende smaragd, tiramisu! Al klinkt je stem uit tropisch niemandsland Je streelt mijn oor en kust mijn zachte hand Ik spring voor jou niet zomaar uit de band Voor jou zet ik mijn leven aan de kant Ik wijlde met je in het brandend…

Als een kraai in de nacht hoor ik je stem van ver weg. Meedrijvend met de wind ben je dichter bij dan je denkt.…

Wat was het landschap teer en fijn Vannacht in droom bij zilvren schijn: Een sierlijk brugje, een stralenbeek, De berkentwijgen rank en bleek, Huivrend, maar zonder ritseling. En wijl ik peinzend glijdend ging Over de lage heuvlen, grijs Bemost, als licht behageld ijs, Zag 'k eensklaps, als een avondgloed 's Winters door neevlen…

Laat de Wijsgeer ons verachten, Daar hij schimpend op ons ziet; En zich boven ons verheffen! Kloë! och, ontrust u niet. Zaagt gij wel, toen we uit dat bosje Gistren kwamen - hoe hij mij Met een nijdig oog begluurde?... Maar ik liep hem trots voorbij. 'k Geef hem vrijheid om te gissen, Wat hij wil, uit ons gelaat; 'k Wed, dat hij…

nooit heb ik mijn vader als troostend gebaar een arm om haar zien slaan of haar een kus zien geven of zien vragen samen met z’n tweetjes uit te gaan ze leken langs elkaar heen te leven ze bewaarden hun gevoelens blijkbaar voor de korte nachten we waren immers tenslotte maar mooi met z’n achten…

Jarig worden Scenario schetsen Wie komt, wie wil ik? Uitnodigen, of kijken wat gebeurt? Taart zelf maken, hoeveel? Raw food? Gelatine en kefir om cheesecakeachtig? Bakken en lekkere geur? Of kopen, eindelijk een keer? Alleen vrouwen?… ook zwager, broer, zoon, vriend Thuis eten of in 't restaurant? Binnen of buiten zitten? Oude tuinstoelen…

een hemelsprei van licht zal vurig branden al lijkt het inktzwart voelbare leegte in het hart je bent een uitblinker in het doen en laten kies zelf de richting houdt de zon in de gaten zij is doorzichtig oprecht in al haar stralen wie struikelt zoekt steun en klimt weer naar boven pluk de lichten en blijf in jezelf geloven…

hoe een zonderling zich verplaatst bij het uitbreken van weer een nieuwe dag schoorvoetend en met de pijn van vele dagen voor gisteren benader ik het parkje en verwonder me dat er nog vogels zijn die willen zingen de dagen kleuren tóch zwart? en in de nachten veracht ik al mijn smart die me is toegebracht door de levensweg die ik…