1559 resultaten.
Veertigdagentijd
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 174 Een tijd van bezinning en inkeer
Want Jezus moest voor ons lijden
Om ons van zonden te bevrijden
Jezus onze Heiland, onze Heer.
Hij heeft voor ons gestreden
Tot in de dood is Hij gegaan
En wist de boze te weerstaan
Onschuldig heeft Hij geleden.…
Niemands bezit
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 71 Haar bevrijde zoon.
Niemands leerling.
Niemands bezit.
De aanwezigheid van moeders
draagt ons op vleugels van liefde.
Hun ontwaakte kinderen dragen ze,
door tijd en eeuwigheid.…
Opnieuw beginnen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 32 Geld dat zich ophoopt verandert
in zorgen tot het teveel wordt
en in onbekende handen komt
die er vandoor gaan
met mijn motivatie
om door te gaan
Bevrijd van de maandagen
betreed ik de ruimte
en voel ik de tover
van mogelijkheden
waar ik vroeger van droomde
Liefste, pak je koffer
Op de rug van de draak
vliegen we door de poort…
De mens uit het beest halen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 120 Je kunt Levi uit zijn nachtmerrie bevrijden,
hem redden op de drempel van zijn slaapvertrek
dat zich langzaam vult met gas.
Je kunt de afgerichte herder halen
uit de ballen van de buurman
die Rebekka wilde redden van het kamp.
Je kunt de mens uit het beest halen
waaruit hij voortkomt, op wie hij
sprekend lijkt.…
Paradijs van wapens en geweld
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 36 paradijs
voor de komst van de mannen
die je wreed gebruiken
tot ze je afdanken
en de bezemsteel, oma's
wandelstok, hun bajonet
of een kogel in je spietsen
De vrouw met het geweer
wil weer slapen, weer
de warmte van de zon te voelen
Ze wil een nieuw paradijs
verdedigen, wakker zijn
uit de nachtmerrie
van onmenselijkheid
en zich bevrijden…
Herdenking
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 130 Een stuk oud brood
dat zorgvuldig wordt bewaard
is een oud symbool
voor veeloud zeer
dat nooit verjaart
weer opnieuw doorstane angsten
en ook dreiging van terreur
doen me duidelijk beseffen:
de bevrijding
is nog lang niet klaar
stel geweld aan de kaak
leg onderdrukking aan banden
dat is de taak
van vredelievende mensen
uit alle landen…
de veertiende dag
gedicht
4.0 met 57 stemmen 8.937 wat hun geloof,
of wat ook hun afkomst,
dood zijn de doden in plaats van bevrijd.…
Gebroken vleugels
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 1.048 nevelkleed
Door de duisternis verblind zocht zij naar wegen
tegen de razende adem van ‘n trieste tegenwind
Maar het loze wervelen bleef zo heftig stoken
dat ze d’r broze vleugels heeft gebroken
Ondanks dat ze zwoegde voor haar zonsopgang
klonk d’r gezang waarmee ze zich bij ‘m voegde
als een lyrisch lied over liefde tot in d’ eeuwigheid
bevrijd…
leven
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 383 kind van de zon
licht in leven
bron van ontstaan
schenk ons jouw kracht
schitter in kleuren
door diepgrijze nevel
doorbreek de beklemming
bevrijd ons hart
hoop in de morgen
schenk ons een lach
kleur al het grijze
schilder de dag
leven in leven
omring ons met hoop
zoveel warmte te geven
liefde elke dag
beloof zonnige dagen
in kille…
Explosie
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 551 Ik huldig me in een blozend zwijgen
Bevrijd van zorgen en verdriet
Een doodgewone , zonnige dag
Ik kan wel alle sterren beschrijven
Ik voel een zwellen in mijn hart
Een explosie stijgt tot een klaterende lach
‘k Wil rondhuppelen, dansen en zingen
Mijn pijn voor eventjes verdringen
Vandaag vlieg ik hoog in de lucht
Beschilder ik de wolken…
Kezman
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 1.836 Spock of een van zijn mannen
is in Kezman aangeland
superieure buitenaardse wezens
een bal aan de voet als in de hand
die vrouw heeft Kezman doorzien
zijn geld dat interesseert haar niet
het is dat buitenaardse, dat haar,
die bakkebaarden, waar zij zo van geniet
zie toch eens hoe hij loopt
bevrijd van alle zwaartekracht
ja, hij wordt haar…
In de stilte van de nacht
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 749 kracht
Wat mis ik jouw zachte armen om me heen
Je bent zo dichtbij maar ik voel me zo alleen
De tranen willen naar buiten maar ik wil het niet
Ik vecht tegen de emoties maar verlies 't uiteindelijk van het verdriet
Zachtjes bid ik, Heer ik ben zo moe
Haal me hier weg ik wil zo graag naar U toe
Ik voel de rust in me stromen
Ik voel me zo bevrijd…
Allang
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 899 Als een klaterend beekje
door het dichte bos in kronkels
tussen gevallen takken en dode bladeren
ontsnapt bevrijd
diep ademend
onder kale bomen
ruimte om te uiten
woorden tuimelen
zingen fluiten
langzaam groeit het beekje aan
onstuimiger en heftig
sneller krachtig
breder
tot een stroom.…
toekomst voorbij
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.551 ze stapt aan boord en kijkt me aan
haar ogen dicht, het hoofd omlaag
vuur wordt kil en dooft
gewillig wijkt zwaar weer
wanneer het anker wordt gelicht
ze zet zich af, kijkt schuchter om
naar de ondergaande zon
haar mond is een bezworen lach
een zielsweerspiegeling op zee
zend haar op het juiste pad
dan wordt ze bevrijd als onverwacht…
echte mannen
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 2.243 voor even waren wij geen vaders meer
we hadden zorgen achter ons gelaten
hier stonden kameraden, echte maten
en allen loofden wij die ene heer
en zo bevrijd van lasten en van plichten
vlogen wij elkander in de armen
ik voelde mannenlijven mij verwarmen
we leken één familie: louter nichten
ik was van al die mannen het idool
en werd met zoete…
Voorjaarsmoeheid
netgedicht
1.0 met 18 stemmen 1.202 vervlogen
Ik kijk dromend naar de boom en zucht
weer komt er een nieuw voorjaar aan
waarvan ik vraag hoe die zal vergaan
omdat mijn winter er niet voor vlucht
Te lang heeft de kou mij in zijn macht
ik ben vergeten hoe hem te bestrijden
leg moe mijn hoofd berustend neer
maar veer dan toch met koppig verweer
ik ben het waard om mezelf te bevrijden…
Brekend
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 83 we doken
hadden genoeg
aan de lucht
in elkaars ogen
met handen vast
weerstonden we
de opwaartse kracht
van het water
door de
snelheid die
we samen naar
de diepte maakten
het was
nog licht maar
het zicht nam
zienderogen af
we keken
elkaar aan
brekend zijn wij
naar boven gegaan
een oneindige klim
die met pijn als
bevrijding…
Eigen zwaartekracht
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 1.587 keurig aangeharkt
hartstocht op de paden
onmin in de schaduw
jaloezie binnen de perken
Maar het miste perspectief
geen verdiepte dieptes
met verzwolgen gevolgen
De rozen bloeiden
zo vroeg dit jaar
zij keek met handen
maar een doorn drong
stekelig in haar vinger
witte rozen rood
Zij keek naar het pluisje
het pluisje in de wind
dat bevrijd…
Vrolijke waterval
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 80 goedlachs te bespelen
juist waar
saaiheid en
verveling dreigt
klikken zij op skype
voor de leukste contacten
geen anderhalve
meter of meer niet
te zake doend gezever
maar een heerlijke lach
als warm welkom bad
de vrolijke
waterval van
wetenswaardigheden
kabbelt van het scherm af
zonder dreiging van straf
voor even weer
bevrijd…
Waarom
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.002 verbrande huid
Waarom mijnheer, moest zij sterven
De onschuld, mijn voorbestemde bruid
Betast door vele handen in de straat
De omwikkeling getuigt het leed
Haar eens feestelijk bruidsgewaad
Nu haar smetteloze witte doodskleed
En hoog in de met rook besmeurde lucht
Wacht de zwarte vogel op haar ziel
Hij brengt haar naar hoge hemelen
Bevrijd…
Niet kunnen snappen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.682 Jij hebt me uit mijn dromen bevrijd,
weg vertrouwen, weg leuke tijd.
Ook al zijn dromen bedrog,
verliefdheid doet anders verbeelden toch?
Met een roze bril zie je ook niet veel,
denk je optimistisch en niet altijd reëel.
Mijn hoofd is een complete chaos en alles knapt,
ik ben degene die er geen snars van snapt.…
Het zout der aarde
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 91 duinen
wat verlaten eieren
van vogels op de vlucht
zand knarste
in losse gedachten die
zich niet lieten ordenen
tot een vriendelijk geheel
alles werd me te veel
maar zee spoelde
de bitterheid weg
door monologen
van talloze golven
kwam ik langzaam tot rust
heb het strand gekust
mijn armen huilend gespreid
voelde me eindelijk bevrijd…
Brand
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 212 wrede vlammen verlichten de nacht
de angst op ons gezicht
is voelbaar, de hitte onwerkelijk
de oude stee kreunt, het vuur grijpt de stal
de dieren bonken tegen de wand
en schreeuwen
plots maakt een schaduw zich los
van ons die verstard zwijgen
en kijken hem na
dan werpen in vlammenstrijd
de staldeuren open, de koeien bevrijd
rennen…
Soms
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 502 Romantische adembenemende momenten
flitsen door mijn nog slaperige brein
geurig als een veld bloemen in de lente
opgekomen na de eerste zonneschijn
Momenten die de tijd even stil doen staan
omgeven door het gevoel intens geluk
pure oprechte liefde onder volle maan
ontspannen en bevrijd van aardse druk
Maar al die illusies, mooie…
SCHERVENVUUR
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 970 Ik laat los en voel mij glijden
door de trechter van mijn oppervlak
ik zal mij door de donkere ring bevrijden
zoals mijn scherf mijn eigen vuur ontstak.…
Adempauze
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 124 van het draven
een ogenblik van bezinning
rustig op dezelfde plek
genieten van alle gaven
die de natuur ons vrijelijk schenkt
onvoorwaardelijk in haar pracht
laat haar je hart betoveren
hoor, het is de stilte die je wenkt
kom tot jezelf, het hollen vermijden
geniet van het moment
een kleine adempauze
de innerlijke stilte, zal onrust bevrijden…
Speelde blond door je haar
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 88 op het strand
gleed de zon over zand
wind speelde blond door je haar
ogen wolkten nog donker
langzaam werd de bui geklaard
snel als de golven
kwamen je woorden
in oneindige stromen
ik liet ze komen
als een tsunami
van ijskoude dromen
het luchtte op
samen te praten en niet
op de vlucht voor jouw hel
de zon brak door
in een bevrijdende…
overwonnen hart
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 92 Ja, het leven kan mooi zijn wanneer het je voor
de wind gaat, verschrikkelijk wanneer je wordt
toegetakeld en bevrijdend werken wanneer het
hart, gelucht, opnieuw naar de dingen kan kijken-…
Voedertijd
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 522 De opgezwollen borst
keek bevrijd en vrolijk
om zich heen met een
keihard, lokkende tuit
om mijn eeuwige dorst
even te tarten, want
het gelukkige hummeltje
plakte er snel aan vast
zoals ik zonder glas
mijn biertjes drink.
De moeder knikte naar mij,
had me wel door en ik
keek met mijn droge mond
verlegen opzij.…
Rondeel
gedicht
3.0 met 38 stemmen 14.685 Benijdt men soms de niet-bevrijden
Tot deze afwezigheid van leed?
Toch, korte liefde en langer lijden,
Het wordt een ding dat men vergeet.
's Verleden levens koud en heet
Voelt men zich in de loop der tijden
Vanzelf gelijk het uur ontglijden.
O jeugd, was 't dit waarom men kreet?
Men wordt een ding en men vergeet.…