Alle inzendingen over Hitte record

Belovend van gloren zonder ongewenst zwanger te hoeven zijn van de hitte. Mijn smachten is naar de lente van het sterven waarin ontbinding zorgt voor de mooiste kleuren tot de gevelde geuren overgaan in de frisheid van gierende rust tussen angstaanjagende vlagen verbijsterd krakende en vallende takken.…

Ik hou van wanneer gouden velden mijn taille minnen en tarwekorrels aan mijn vingers hun zegeningen bieden, krekels in de hitte van middagzon onder de maïsbladen verborgen voor een dag van het leven, leven en zingen.…

In wroeging schuldloos zie 'k hen krimpend staan, Gevlucht aan valse ketting naar de rand Van 't vretend vuur; en 'k hoor de marteltand Door sissend vlees en knappend mergbot gaan, En de ijz'ge hitte voel ik waaiend slaan Om blind gezicht en klauwgebaar van hand.…

Ik drijf op de vleugels van jouw droom in een wereld die ik niet eerder zag maar ik nu tederzacht betreden mag Waar een kus door de hitte van de daken veert in zwijmelkruid nest dat zich welig bloeiend verstopt daar als een zeldzame kriebelrups tot vlinder ontpopt en breekbaar trillend je tederzacht reflecteert Een roze wolk probeert…

de hitte deint door het dorp een kindse rechter pulkt aan de prop in zijn oren hij wijst en tikt op een vuistdik strafblad ik geeuw in de beklaagdenbank wil het gehakkel van mijn raadsheer niet horen een pleidooi als één lange wanklank de hamerslag galmt door de zaal ik sta al geblinddoekt, geboeid op een valluik met een vod tussen de…

ziet de mens kort van stof met weinig aan verhit gelijk de bonomo juli is zijn paarmaand ziet de fuut merel meerkoet door hitte bevangen paren een tweede keer de hormonen werken weer ze hadden het al gehad bij vogels en burgers kiezen de vrouwtjes baltsen kaakslagen man tegen man het helpt geen zier mannetjes zat in groten getale…

betoverd door je zilveren lach de glans van je ivoren lichaam Schaamteloos rekte je je uit verleidelijk, zoals je blik die leek te fluisteren : ‘Ben ik niet mooi, o man ‘ O ja, eindeloos mooi was je mooi als de dageraad die naakt voortsnelt over ongerepte sneeuw Je deed mijn bloed ruisen als de branding in de storm de prangende hitte…

Het gas is zand plus hitte. En jij noemt je Vulcanus? Een huidschil dekt de ogbal toe, alles verliest zijn vorm. De haar verdampt, wij werden gebouwd rond een haarvatenstelsel van angst. Altijd veel te zachte vingers. ------------------------------------------- uit: 'Een grimwoud in mijn keel', 2005.…

Bestijg het diepste punt van de woestijn, te delen met een verkoperde zon, gebeden verbleken in uitgebeend gewas bij verdroogde oases, rode waas verblindt de ogen, gemalen hitte verstoft de horizon, waar een schorpioen de staart doopt in een plas venijn van besluiteloosheid, gif als medicijn, angels verbonden in een doodskleed van…

Zon kan zengen, verzengen naar gelang haar warmte of beter hitte. Dit en datgene wat je was vergeten, nuchter of zat. Wereldwezen om het even vanuit het oogpunt van zo even... Toch normbesef, waarden in zekere mate. Regels, lieve woorden, driftbuien die ontladen.…

Haar zwartgeblakerde voeten verraden haar, weigeren hun hitte te verdragen, weigeren haar te dragen, moeilijker en moeilijker danst de koningin met alle waardigheid die ze kan verbeelden. Haar voeten branden, haar kokende bloed stroomt uit de schoenen over de vloer.…

Bladeren die mij verkwikken, wanneer de hitte alom aanwezig is. Als een boom geworteld aan het water, zo is onze liefde voor elkaar Elk seizoen van het jaar brengt ze haar vruchten voort. Ik besef hoe wij met elkaar verstrengeld zijn. Zou niets anders willen dan dat. Jij bent mijn...,levenslicht.…

uit het oog, aan vissehaken, hakenkruisen kruisen, drie op Golgotha neem terug, het varken dat ik ben, de sloot die stinkt naar rattegif, verdronken in een dode poel als een omgekeerde tor spartelend met zijn pootjes in een putemmer vol met bloed van Christus, Boeddha, Allah, noem maar op ik zal je opzuigen als brandend gras, de hitte…

De spanning steeg, de woede steeg, de hitte steeg in het debat.…

verklaren dat kan alleen als men de tijd neemt om gedachten en gevoelens te ordenen en zichzelf het onbaatzuchtige ontvangen gunt gespeend van vooringenomenheid (dit laatste kan alleen als men wijze woorden leent) ik was even weg en leefde onder een koude en warme douche naargelang de werkelijkheid mij spiegelde en herijkte alles zover de hitte…

Of moet ik zeggen sukkel Waarom doe je me dit aan Alleen de grootste klootzak Verdwijnt stil uit mijn bestaan Of moet ik zeggen loser And damn I hate you so much And deep down I feel broken Cause maybe I was longing for a touch Or shall I say you asshole You low-life piece of shit If I was living close to you I would have surely hit…

in de klamme hitte groeit jouw moeder onzichtbaar afgebakend door keerkringen het blad verkleurt van zalmroze naar glimmend groen kleine bloemen dragen jouw zoete geur ik dommel in de schaduw van trossen een palet van geel en rood en groen je rijpt aan lange twijgen de ovalen pit verhult de korrel die twee lobben draagt beschut door…

takken die groeien in mijn hoofd als lange vingers die de ruimte vullen vullen tot de lucht op is spinsels ik maak daarmee mijn labyrint de draden die ik daarvoor spin zijn knopen in mijn windsels lijnen die ik doorverbind terwijl ik liever hem bemin de spin is nimmer klaar als zij zijn wangen kust dan voel ik het dan brandt het de hitte…

de sterren achter ‘t branden van de dag zijn als de ogen waarin hitte opstijgt tot zij sluiten. tuinen groeien terug naar velden aan beide kanten van stenen die als straten onder voeten zich begraven vastgelegde zinnen die hun kanten wisselen aan lantarenpalen bengelen gedoofde lichten en wijzers van kerktorenklokken hangen vast in hun tijd…

De bomen, als lijfwachten van de aarde Rivieren, gevoed door de tranen van de lucht Beekjes, kleine metgezellen van de grond Klaterende, eindeloze watervallen Spoelen de eeuwigheid weg De zee, moeder van al het water Elke, nietszeggende korrel zand zo betekenisvol, als ze samen zijn De berg spuwt rood lava Verzengende, allesvernietigende hitte…

Ik zie je de laatste tijd steeds maar likken aan een ijsje, je vochtige tong glijdt heel erotisch over het witte ijsbergje op de krokante toren, ik snap al helemaal niet wat je daar nog doet met deze hitte, ga toch lekker vakantie vieren in een land waar ze wel sociaal zijn, laat die malle Rutte toch in de stront zakken met zijn arrogante verschijning…

het natuurlijk algoritme groot gevaar de mens verbrak de balans in de natuur in tal van tekenen maar ook genegeerd als religieus intermezzo door de hogere macht en mystieke kracht van de machtspersonen die manipulatief bezig waren in het eigen straatje het verfijnde raderwerk synchroniseerde niet meer met de tijd en seizoenen hitte…

Dat men nu al in drieënveertig tellen Zo’n zesentwintig woorden SMS’t Lijkt thans Short Message Service op z’n best Maar ongetwijfeld gaat men nog versnellen Want SMS’ers blijven onverdroten Hun bullshitomloopsnelheid steeds vergroten…

Je blies donderwolken en waaide de warmte weg, je waaide weg Ik droom jou veilig in mijn liefde onder watervallen van geluk Ik droom en droom en droom nog een keer maar het blijft sneeuwen Is er een jas tegen de kou? Is er een jas met dikke zakken? Is er een jas warm genoeg? Kom in mijn armen, ik tover wat je wenst, alles kan Trek…

Je ziet een kop met 'rente' en 'gestegen' En denkt, voor één seconde ongeveer Onwillekeurig aan een ommekeer Want valse hoop wordt makkelijk verkregen Ach ja, malaisenieuws is haast vertrouwd Al krijg je het, na lezing, Spaans benauwd…

Haar vel deint van een lage lach Toch blijft zij liever droog op haar vlot Met zilte vingers Knoopt ze haar bloes aan de mast Tokkelt een toonvast lied Tot de minnaar spartelt op haar dek De zomer draalt op haar laatste benen Een waakvlam prikt de zool De hitte vlucht uit mijn wintertenen Naar een zuiderse schoot Ze gaat een ander ontdooien…

tussen bos en grasland, op de rand van de tropen woekeren kruiden en wilde halmen en struiken zo om het seizoen wordt de hitte hier geblust met een vlaag die maanden duurt reuzen grazen in hun grijs pantser nippend van de dunne, dichte schaduw ik weet niet waar eerst kijken de olifant besproeit zich met water, bestrooit zich met zand…

twee planken, twee meter lang, op rughoogte en verticaal twee doorgebogen, op konthoogte, horizontaal gehecht zonder notie aan twee stukken beton dragen mij in de passerende zon ik was maar even gaan zitten kan wel op haar gaan zitten vitten het leidt deze keer toch niet tot zomerse hitte ze komt wanneer het wordt voorspeld en dat is deze…

De hitte van het vuur is mega en enorm en allesomvattend als een heftige storm. Het vuur is ontstaan uit liefde puur en oprecht, fascinerend, overweldigend en heel echt. Dit vuur zal ik koesteren als mijn kostbaarste schat, niets is waardevoller en mooier dan dat.…

De zonnestralen doen het bloed sneller stromen en door de hitte ga je als vanzelf naar koele meren om aan de seksuele frustraties te ontkomen en je zelf met zonnebrandcréme in te smeren.…