Alle inzendingen over Strand

stappen met muis en olifant zwemmen in vijver en oceaan spoelen met golven naar het strand op de vloedlijn komt tot staan een tel een jaar de eeuwigheid open en onaantastbaar een tijdvak van zijn grens bevrijd de mens bezint en maakt zich klaar…

in het oosten kwam ie op doorliep de dag met een glimlach en kust nu de kust gedag gestrand op het strand nog even en de zon is buiten westen, nog even oplichtend kust de zon de kust en is de dag voorbij dag licht…

Dagen rollen als golven over ‘t strand van de tijd spoelen zand en schelpen tot vloedlijn voor ‘t duin van vele jaren slijpen in uren het land tot vlakte en heuvel overleven de bergen en keren terug naar de zee.…

Het script zal zich vandaag opnieuw ontrollen Mijn kinderen komen eten als gewoon Ik ben hun vader maar nog steeds zijn zoon Ik zie hem voor me langs de vloedlijn hollen Hoe verder weg hoe dichter komt hij nader Nog een keer naar het strand toe met mijn vader.…

Een bierbuik, dé vakantiezorg van mannen Het afdak dat ontbloot de aandacht vangt Hoewel er goed gereedschap onder hangt Komt er weer niets terecht van al hun plannen Straks op dat strand met al die strakke lijven; Ze kunnen het weer op hun buik gaan schrijven.…

Verstilde tijd ligt als een regendruppel op je huid trillende wimpers proeven van de hemel de zee is vrij ik streel het lange strand leg je dromen te ruste kus de lippen van de wind het licht leg ik in de handen van morgen.…

Soms is het of ik je zie lopen aan een strand dat ik niet ken. Misschien liefkozen je gedachten me zoals vroeger je lichaam. Waarschijnlijk niet: bij jou is het een uur later dan bij mij ------------------------------ Uit: 'Verzamelde gedichten', 1996.…

Omdat de woningbouw hier lijkt te stranden, wordt huizen splitsen meer en meer urgent. Allicht, het klinkt niet leuk, maar ach, het went. Het moet wél eerlijk: eerst de grootste panden. Je geeft al honderden een mooie woning dankzij de vijf paleizen van de koning!…

ik reis met een steen in mijn twijfelende schoen de andere stapt vastberaden door omdat wij niet anders kunnen ik laat niets anders achter dan de unieke afdruk van mijn onbestemde voeten zegt een stem dat ik plaats mag nemen als ik ergens blootsvoets strand op de wereld?…

nee, vandaag doen we niets meer geen ingewikkelde vragen voor ons ligt een leegte naamloos ver weg het land onbepaald de zee morgen is tijdloos als gisteren terloops een gedachte waard liggend op amorfe stranden zijn zon te aanbidden…

Ik leid doorgaans een ongekleurd bestaan Ik laat mijn huid niet door de zon verbranden Ik mijd daarom de zon gekuste stranden Ik wil het liefste in de schaduw staan Zwart, blank of geel het maakt me niet veel uit Maar wit..help...geen pigment meer in mijn huid…

op het verlaten kiezelstrand kan je de melancholie plukken de houten palen op het strand ontdaan van zonneschermen nodigen uit tot een slalom door het naseizoen... dit relaas teruglezend zie ik grote woorden op papier gezet door een kleine dichter die zich voor even te buiten ging…

De zomer viel wat tegen in ons land Maar nu verwacht men vier, vijf mooie dagen Dus ik besloot mijn lief mee uit te vragen Gezellig voor een dagje naar het strand Niet echt een origineel ideetje, blijkbaar Door drukte bleek heel Zandvoort onbereikbaar…

Al klinkt een kustmuur nu nog wat geschift, straks moet je naar het strand toe met de lift.…

We noemen het scheepVAART maar de vaart is er wel uit te lage waterstanden doen de binnenvaart stranden Vloed is niet in zicht eb zet voet aan de grond Dan nu maar eens eindelijk die goederenBETUWElijn intensiveren en vooral laten doorstromen ons Duitse-Europese achterland in!…

Op Vlieland bij het stille strand. Was laatst een klapmuts aangeland Zij gaf het eerste levenslicht Aan de pup uit dit gedicht Vervolgens na een dag of twee Post-partum ging zij weer naar zee Wat nu te doen zo dacht de pup Een pintje in de klapmuts pub?…

Ach, ik wil zon en strand en friet Het doet me niet zoveel als ik zo'n brand zie Ik vlieg gewoon naar Rhodos op vakantie Aan mijn kant van het eiland fikt het niet Evacueren weiger ik, geen zin Ik smeer me wel een keertje extra in…

Dus in de tuin fijn zand gestort als strand, een palmboom en twee parasols geplant en in de vijver kun je pootjebaden. Geen Griekenland, Slovenië, Silezië, wij zitten veertien dagen in Tuinesië.…

Met een hart vol verdriet loopt hij eenzaam over het strand. Denkend aan zijn liefde, nooit meer samen hand in hand. Hij denkt aan zijn engel, waar hij zo zielsveel van hield. Nu voelt hij enkel nog pijn, zijn leven ontzield. Met tranen in zijn ogen, kijkt hij omhoog naar de maan.…

Met een hart vol verdriet loopt hij eenzaam over het strand. Denkend aan zijn liefde, nooit meer samen hand in hand. Hij denkt aan zijn engel, waar hij zo zielsveel van hield. Nu voelt hij enkel nog pijn, zijn leven ontzield. Met tranen in zijn ogen, kijkt hij omhoog naar de maan.…

Nog meer: uit alle hemelkringen Als golven uit de zee aanstromen En over brede stranden komen, Maar nooit een korrel zand verdringen. Ze fluistren alle door elkander Wild en vertederd, hard en innig; Ik word van weelde nog waanzinnig, Vergeet mijzelf en word een ander.…

, snelle pootjes drukken ze ontelbaren driehoekjes in stempelreeksen in het zand dit zondig zand slikt heftig, zuigt aan de roze, vlezige voetzolen van elke wandelaar op dit strand, een zalig zout en ziltig lekkend warm gevoel,zoolstrelend zacht is dit warm, heftig slikkend Wadzand…

"trotseerde storm en golven alleen... had ik de wind niet mee" maar samen deden we het tij keren 'verpletterend' zijn je woorden, storm en golven zwiepen met geweld op de rotsen maar het is een rustgevend geluid en nergens anders te horen dan alleen op het strand langs jouw beschermende duinen de elementen trotserend en de wind die…

de zee kwam als een rimpelend vel naar het strand toe glijden mantels dekten momenten gedachten sloegen over het talmen een lange golf de zee vloeide uit de open ruimte van de hemel zee veegde tijd aan plooide die tot ruisende ogenblikken geduldig uitlopend in dunne zomen de zee kwam met diepe kalmte van overtolligheid naar het strand toe…

Zachtjes, gezellig knispert het schelpenpad door de duinen naar de zee; slingert het zwervend naar een nog ver strand. Waar de zon zich reeds openbaart als een eerste wee; en het koestert als een moeder met een strelende hand.…

gemak In mijn droom zweef ik over de golven mee Ver tot over eindeloze horizon Tot daar waar de blauwe hemel raakt de zee En in vroege ochtend de nieuwe dag begon En als d’ avond valt hoort men vanaf het strand De branding over ’t duin tot ver in ’t binnenland…

en van het liefdesspel zo heerlijk en zo fijn op 't strand en duin zo met z'n twee Maar het vage kwam heel plots en nam haar, heel rot, weer met zich mee, al na een maand of twee een mix van trauma en heimwee deed zijn werk bij haar, zij was te vree maar hij droop af, heel gans kapot ze was een vage vrouw…

dan getint vervellen en pellen aan het gevoelig vel zo rood verbrand op dat zonnige zand van dat stralende strand men weet het wel in ’t zo gastvrije land wees welkom Afro kind weer wappert de bannier waarop een kruis is gehaakt echter iedereen maakt in vakantie vaak plezier…

gemak In mijn droom zweef ik over de golven mee Ver tot over eindeloze horizon Tot daar waar de blauwe hemel raakt de zee En in vroege ochtend de nieuwe dag begon En als d’ avond valt hoort men vanaf het strand De branding over ’t duin tot ver in ’t binnenland…

Vanochtend heb ik de zon op een stokje gestoken mijn arm steekt omhoog uit de zee ik houd het molentje stevig vast golfjes omspoelen mijn slapend gezicht de maan ligt op het strand te baden in de zon die op zijn houten been aan de horizon staat…