Alle inzendingen over heilige

( en zaden verwaaien ) Een traan ontrolt aan het verblinde oog weggezonken in het licht van oude aders Een hand ontvouwt levens ouder geleefd en jonger te gaan Het geheim kleurt zachte gezichten zonder des maskers treurnis Het is geen heilig moeten om de wilg te verplanten als wortels krom trekken Het is het verwaaien van het…

uur van waakzaamheid Je bent getekend door een christelijk stramien Dan kies je liever geen kruisiging aan een crucifix maar een martelgang door de dierenriem II Alpha Ook de geest is een daad ook het woord wordt tot stof Omega Wat verfijnd is wordt grof dàn is het dat de geest de stof verlaat Lemniscaat De dood als laatste heilige…

Ik zoek nog steeds de sleutels van de goddelijke wetten, al zijn er al vele deuren voor mij ontsloten, ik weet dat ik het gehele mysterie nooit ontrafelen zal, zelfs de grootste mystici moesten zich neerleggen bij een heilig niet-weten, een totale overgave aan het opperste albestuur.…

Uw ster straalt ons van verre tegemoet, lokt ons in gedachten naar waar wij in ootmoedigheid het heilig Kind verwachten.…

precies wat ik wil Aan de ene kant ben ik stapel op jou en dan zegeviert het geweldige gevoel van de mooie dingen waar ik op bouw helaas omzeil ik dan mijn uiteindelijke doel Aan de andere kant haat ik jou intens om jouw lafheid en al die rotstreken ik voel mij dan een veel te goed mens en ben meteen op jou uitgekeken Dus ik pik mijn heilige…

Zag ik door de drankbevloerste ogen meer pornomomenten dan tijdens mijn koffiegeslurp met zichzelf heilig wanende kuisheidsgordels?…

angst voor de dood te bezweren met wijze woorden “ “ Verdrijf gekte, ziekte, of bedrijf de liefde voor het vak met het reizen naar vreemde oorden “ Hij tekent het leven op in chronologische volgorde worstelend met de materie tegen de achtergrond van een hypothetisch hemelgewelf De levenskunst als basis om de poëtische daad te heiligen…

Ja, we hebben mekaar zo nodig, nodig als brood en water dat stroomt vanuit een heilige plaats en alles nieuw maakt, al moeten we er door gewassen worden totdat we geboren worden in een kind, in een lach, een droom, dat we ander hart krijgen en weer kunnen kijken door betraande ogen.…

ik dacht nog wel eens dat de wereld beter zou worden iedereen in vrede zou leven dat soort dingen en vogels weer die vogels die majestueus over de Himalaya vliegen en dan ergens in een dorp in India neerstrijken waar ze gevoed worden als heilige vogels en dus vervolgens nooit meer teruggaan naar die Himalaya waar je alleen maar strijdend…

blijven ze voor God spelen bepalen met kracht de liturgie van macht exclusief voor heren zij slaan de maat met dissonanten systeembeheerders vol celebranten die niet willen horen hoe we willen bidden wat we willen zingen niet begrijpen hoe we willen vrijen de taal die we spreken al die pastores, paters bisschoppen heiligen…

gebogen waarheid stijg daar maar boven uit als vrouw die het Al kent het universum heeft voor jou geen geheimen die Zoon van Mirjam Jeshua je geliefde levensgezel won en verwondde je hart systeem doordacht waar alle erotiek verbannen lichamen ontheiligd worden van hun schoonheid en verlangende puurheid celibaat dat heilig…

Zerken weelderig omzoomd met chrysanten Een laat koolwitje wordt verleid van alle kanten Strak geharkte paden vormen menig kruis Orde is voor de grafmaker een heilig huis Vandaag struint er veel volk tussen de doden Die zelf dagelijks door ons leven dringen Mensen van alle soorten vol aardse noden Voelen weemoed dwingend van binnen zingen…

uit het warme zuiden de mare: Martinus, de nobele heilige, van soldaat naar pontificaal. een doorsneden mantel aan de goddelijk noodlijdende is een boodschap van Gods Woord.…

alle keren dat ik nog niet durfde het Hart te volgen vergeven zijn wij al bij geboorte verbonden altijd al met het Heilige Hart En vandaag besluit ik anders vandaag word ik opnieuw geboren.…

Met een lege maag in Holland, een kop vol zorgen en verdriet, droom ik amper nog van mijn dichterschap, mijn felle agapornide knaagt aan de boeken, die ik vroeger zo heilig vond, met man en macht verdedigde, als een kloeke ridder, maar nu zijn alle oude waarden weg, elitair gedrag is een klucht geworden en de hoge doeleinden van kunst erken…

De god van luxe macht en weelde ver van het Heilig Woord de afgod die de mensheid eigenmachtig beelden die met de behoeftige niet deelden De god van luxe macht en weelde waaraan de dag van misdaad ontsteeg het verdorven vlees dat de Waarheid haat o, onnatuurlijke lust dat de kinderen schaadt Met Waarheid verhullende vrome handen en gestolen…

louteren in naaktheid wulps en welig als de liefde dat wilt we hebben er niet voor gekozen ons als wollige schapen te gedragen en we zijn ook geen boze wolven op zoek naar hulpeloos naïef vee veelzijdig zijn we samen als het om oplossingen gaat is daar de regenjas om de ergste druppels te omzeilen en als het ons te erg wordt met alle heiligen…

door het grijs van lood brandschildert zon de kleuren in het marmer de vloer is wit dooraderd gepolijst met vele handen uit een lang verleden tijd zuilen dragen in etages stukjes hemel naar de toren in een luchtgeschilderd paradijs heiligen staan nu vooraan hebben voor de Heer geleden prevelen bevroren zijn gebeden hun litanieën…

. ------------------------------------------ TERUG NAAR STALIN Met in zijn hoofd Karl Marx als lichtend voorbeeld Verliet de nietsnut vroeg het seminarie Vond heiligen en dode talen larie En smeedde 't volk met hamer op zijn aambeeld Paranoïde goelag-escapist Heeft zo miljoenen Russen 'uitgewist'…

Maak stromend mij weer, warm en zacht, jij die mijn oorsprong heilig acht. Dan hoor ik op – een nieuwe naam – en lach verstild. Jij noemt mij kind van Lazarus dat windsels draagt. Geen dode meer, die niemand mint en nergens gaat. De zon breekt door. Uit: ‘Dichter op de huid’, Christian de Valk Uitgeverij Elikser, Leeuwarden…

De warme baden rondom de eeuwige vlam en het heilige water van de bron zijn een mysterie waarin ik thuis ben Mijn verlangen springt van man naar man lente na lente na elke rust - dertien weken per jaar om alles te leren begrijpen - Aan wie geef ik mij geef ik de de kans om mij te bevruchten?…

ik schreeuwde mijn eenzaamheid tot rode heuvels van zand die de band met bloed bezegelden om het bezit van dat speciale stukje van het heilig land zover ik keek glooiende lijnen die het voelen van stervenspijnen minder scherpten dan de fragmenten van drones en bommen met vergiftigend stof van de vernietigende inslagen van talloze…

heiligheid aan de top van eminenties kardinale excellenties gedragen door bisschoppelijke monseigneurs apostolische ambassadeurs ondersteund door zeer eerwaarde dekens en het pastoraat gestut door vlijtige diakens zusters broeders en al wie zo graag naar de hemel gaat de roomse piramide is wel torenhoog maar onderaan toch fel verzwakt…

Je naam veranderen na een schandaal, het werkt met de tijd Kaïn kon alles hij maakte gereedschap kweekte bonen en grassen met eetbare zaden en van leem bouwde hij een huis Hij schiep wat hij bedacht maar wie wil het nu nog weten? Zijn naam is zwart gemaakt dus moesten de kleinkinderen hem wel loochenen, nee hun grootvader was Set…

prevelt doordacht en nauwgezet Een vurig bede klinkt vanuit het hart ontstegen 'Heer waar bent U, hoor mij roepen de wereld om mij heen verhardt er strijden allerhande groepen en het geloof in U verstart' Hoopvol slaat zij haar ogen op smekend hulp vragend van Zijn Hand maar al wat zij ziet is het trage bederf scheuren in het heilig…

Iedereen mag het wel een keer lenen, want dit voelt als heilig, voorlopig is het nog niet verdwenen, in mijn hart is het veilig!…

Ruisen, 'k hoor ruisen al het schuif'lend graan, Ik zie, ik ruik, ik proef het heilig brood: Phoenix iedere zonnekorr'l, zal groot De wierookvlam van mijn devotie staan. En plots'ling achter wazige ogen laait Mijn dank voor hem, die mijn ekstazen zaait.…

Het is de zelfde heilige avonduur' Als toen ik 't eerst heur aanblik mocht genieten. - Eerbiedig denk ik aan het jong voorleden: Ik hoor heur stem, ik hoor haar zachte schreden, Op bloemengeuren stijgt haar naam omhoog. Wat zou dat zilver op de bergtop wezen?...…

Straks, in de rustige, heilige nacht Komen u duizenden sterren begroeten, Blinkend op 't hemelsblauw schild aan uw voeten, Buigen zich neer voor uw pracht!…

De een denkt aan zijn liefste, de ander denkt aan zijn liefste en aan de wereld en aan de congruentie der dingen en de Heilige Augustinus en hoog oplaaiend vuur. De een is alleen, maar zo eenzaam als de ander is alleen een hond, in een hok, verkommerd. ----------------------------------------- uit: 'Gewone gedichten', 1998.…