Nu de avond valt
Nu de avond valt wordt alles milder: de mensen
maar ook het licht en de woorden, de gedachten.
Wat ben ik blij dat de strijdbijl weer even wordt
begraven en dat we ook onszelf aanvaarden met
al de ellende die we meeslepen, met al ons pogen
en mislukken. De witte bloesems zeggen ons dat
ook na morgen er nog leven is, nog toekomst en
veel vreugde. Kunnen we dat ook zingen? Ja, we
hebben mekaar zo nodig, nodig als brood en water
dat stroomt vanuit een heilige plaats en alles
nieuw maakt, al moeten we er door gewassen
worden totdat we geboren worden in een kind,
in een lach, een droom, dat we ander hart krijgen
en weer kunnen kijken door betraande ogen.
skynet.beGeplaatst in de categorie: emoties
avond 4.0 met 3 stemmen 
166
166
Geef je reactie op deze inzending:
net als in de natuur. Steeds weer de geuren, kleuren van elk seizoen.
Omdat er liefde schuilt...Prachtig gedicht.
natuur. Mooie regels.