Alle inzendingen over wijsheid

’t Is al eendlijkheid, al woede, en wilde vlagen, die, tegen ’t taaie takgebouw vereend, hun wijsheid wagen, en wijken moeten. Buigen maar, gij bomen: eer veel tijden zal ’t uitgewaaid en verder zijn gevlucht, dat felle strijden. ---------------- nazen: naderen…

ik laat niets achter wanneer ik wegga geen vrouw, geen kind geen boek waaruit men wijsheid kan putten in slechte tijden niet eens een spreuk die inspireert ik laat niets achter geen symfonie die een open hart tot tranen beweegt geen voltooid gedicht dat even doet stilstaan zelfs geen handig hebbedingetje, een flutding dat je cadeau kan geven…

en was het geen revolver maar een zingende zaag ergens onder een verdoezeld matras de trieste regen buiten gaande om met het eerste woord te beginnen heb je uit mijn naam gevraagd te zingen met de overtuiging van dit lied mag ik misschien iets zeggen zonder zangerig te klinken: Mag ik iets zeggen met mijn gebrek aan wereldse wijsheid…

Als een weerlicht in het donker, verstikt en zonder klank verstijft het wapen van de machten valt het edele doek der wijsheid ongehoorzaam en soms bang. De rivier van het leven, lijkt zoveel op zigzaggende snelle bliksemflitsen proeft sprankelend de wil van een spetterende tijd.…

niet zelfs de wolken zijn gekleurd door verdriet in dit heelal van verloren dromen sluit ik mijn ogen maar kan niet ontkomen de gewichtsloosheid van mijn bestan ontneemt mij de kans om terug te gaan toch verlang ik naar de aarde waar ik in een vroeger leven veel van mijn schatten bewaarde onder diepgewortelde bomen die verankerd in hun wijsheid…

Geest van eenheid, Geest van licht, oeverloos verlangen, wijsheid die de hartstocht richt, juich in onze zangen. Liefdegeest, vreugdegeest, doe ons allen leven, wil ons vrede geven.…

En op de valreep, diep in mij zingt wijsheid haar betovering mijn geest lacht zacht de treurnis vrij van vuurproef ’s zware loutering…

Waarin werd mijn dolende wijsheid werd gedragen op zilveren bladen, glinstering van gedroomde uitzichten, om de ochtendnevel te delen in het doolhof van verkleurde bladeren opgejaagd door tegenwind.…

Dwaasheid, wijsheid, kleinheid, zorg om anderen, vergeten en vergeven, kansen bieden en weten dat je zelf gedragen bent, geliefd en door het licht omstraald.…

van woest waas een vaag beeld dat beslist niet weet vernedering boven opgehitste menigte die nooit heeft geweten Zout water kabbelt in getij laat liggen 't geen het niet meer hoeft en ook niet verdient parels toegedekt Als vader van de moderne wijsbegeerte achtte ooit René Descartes zijn twijfel als start als ultiem begin van wijsheid…

zijn is liefde geven en altijd er zijn, ieder dag weer dit is waar we naar streven Helaas is het niet altijd zo mijn moeder is al 20 jaar bij mij vandaan maar ze blijft voor altijd in mijn hart ik ben haar dankbaar voor mijn bestaan Nog altijd is zij in mij aanwezig ze steunt me en geeft me raad ik geef haar liefde door haar kennis en wijsheid…

Ik zal jou klaarmaken voor het leven, met de lessen die ik al heb gekregen, ik zal mijn wijsheid aan jou doorgeven. Er is één ding wat je nooit mag vergeten, dat ik onvoorwaardelijk en voor altijd van je zal houden. Onze band is niet te breken, mijn hart heb je bij je geboorte gekregen, ik zal er altijd voor je zijn, mijn kind.…

Wie zijn blik in vrijheid op beschaving richt; en zo bekomt wat een mens in wijsheid vergaart; die zal zichzelf kunnen bevrijden. Wie zijn leven als een reis aanvaardt. Wie uit angst nimmer een avontuur zal mijden.…

het leven weet je is geen kwestie van mijlpalen het leven leer je is genieten van wat gebeurt jonger geniet je van de vleugels waarmee jij de wereld verandert ouder leer je aarzelend echte rijkdom is vergaarde wijsheid alles wat je ontvangt verdien je niet je krijgt het als toegift net als liefde en vriendschap om wie en wat jij bent…

vandaag vergaren zich jouw vrienden en vriendinnen in de fijne herinneringen de gouden draad van jouw leven die jij ons steeds weer reikt met blote voeten in het gras mijmerend aan de waterkant waar de stroom kabbelt staan wij stil bij het leven dat jij en jou liefhebben wil spetterend en kwetterend ons de pootjes badend verhalen wij van wijsheid…

past het maakt de oogleden zwaar wijl rijpe druiven zich herkennen in een nevelig gebaar trek je terug, roept iemand diep van binnen je zal aan een samenspel beginnen door een natuurlijke orde voorgeschreven de krachten daaruit zijn zo sterk gedreven dat enkel luisteren mij herinnert aan verleden jaren en het opgedane ervaren, in alle rust, wijsheid…

Hij zet de tijd stil in een hoek bij 't raam Bestijgt de helicon met filozie Een weldoordacht patroon van poëzie Vermengd met wijsheid en filosofie  Weldra zet koffie zijn geheugen aan Laat dan Idee met klanken associëren: Patience voor mannen evengoed voor meiden Die hij als rederijker wil verleiden Tot inzicht door met kennis te jongleren…

Ik las in Vrouw en Wijsheid, of Sophia en de Vrouw - hetgeen in mijn beperkte blik een pleonasme is, of beter uitgedrukt tautologie - dat tijdens 'onze Koninginnenach', die laatste van de grasmaand op de eerste dag van mei, dat het Beltane is, het oude Keltisch feest Beltain Beltane staat in 't Wiel der Kelten in oppositie met Samhain…

verantwoordelijkheid vragen de dagen jou een plan en tijd die niet altijd eenvoudig te vinden is Sparta is de club die jouw trots maakt zoals jouw trouwe vriendengroep ook die voor jou is zoals jij er voor hen bent met het weten van wat vandaag is kent de toekomst zijn eigen opgaven die doordacht gedragen keuzes vragen dat de tijd jou naast wijsheid…

heden zal ik voor je rijmen niet om jouw wijsheid te vlijmen neen, ik haal het uit diskrediet alsof het onze taal al lang verliet waar kennelijk niemand nog geniet om in vorm zinnen te lijmen als beelden niet worden vervlochten tot intieme hartstochten of satans gedrochten geen duisternis bezochten in wederkerende klanken wat is dan een…

ik had je lief; maar op je onstuimig vragen zei wijsheid "neen," voordat mijn hart het wist. en strak-verborgen heb 'k mijn heil gedragen, door lichte nachten en door drukke dagen, mijn droom-van-liefde nooit door jou gegist.…

In ‘t nieuwe jaar wens ik hen wijsheid en voor deze keer, genoeg is genoeg, niet meer en meer. U, die net als ik ‘t gelag mag betalen, wens ik veel vriendschap, liefde en gezondheid toe, dat is toch ‘t mooist dat op Aarde is te behalen.…

Kleine lettertjes paraat Uit moederschoot verbannen Volg de rode levensdraad Misschien vliegen zonder vleugels Culturele mimicry Liefde aan de teugels Evolutiecompromis Ordelijke regelmaat Gepland zoals het hoort Airconditioned op de graad De dagen glijden voort Knikken, zwijgzaam Onder grijze haren Zie de wereld door het raam Wijsheid…

Hoe was het mogelijk dat er een uitnodiging uitging en hij gehoor vond dat liefde en wijsheid bestonden en ieder zijn taak begreep en stilte neerdaalde en begrip en ontzag en vervulling.…

Ik heb je ooit een hart onder de riem gestoken, je aangemoedigd om gedichten te blijven schrijven en zie aan, ik had gelijk, je bent een ware ster geworden in gedichtenland, je drinkt teveel, dat valt je te vergeven gezien je mooie droomwoorden, gedrenkt in oeroude wijsheid en ervaringsleer, kom, madame Hubers, even oud als ik, durf je nog of…

Heb de wijsheid niet in pacht door iets zeker te weten. Tracht niet te voorkomen dat iets weer opnieuw gebeurt. Als het moet zullen we elkaar uiteindelijk opvreten.…

Ik heb niets aan jullie, jullie verdraaien mijn waarheden en mijn zwaarbevochten wijsheden, mijn adeldom van geest.…

Verwachting stort gaten in het gewelf, verschiet het licht uit de bronnen van de wijsheden, omarmt het in eb en vloed, schede en de roede tegelijk, we zijn de barenden en de wedergeboorte in een hand, als de tong op zilte lippen een bijsmaak proeft van zelfbevruchting met onderscheid , verleidt door werelds vuur, ervaart als in de adem…

Zo dan nog steeds door de eigen oorden Uw lieflijk murmlend water stroom', En soms een jongling aan uw boorden Het zoet ontwerp zijns levens droom', o ruis hem dan ook zacht in 't harte, Opdat hij wijsheid van u leer: ‘Uw leven vliegt bij vreugd en smarte Onmerkbaar heen, en keert niet weer!’…

Bancair lacht men om domme wijsheid van hen die idealen zochten. Vandaag verzaakte mijn geraamte. Het knakte, zat me in de weg. alsof het wou dat ik moest bukken in lagen snood verpakte schaamte om onverhoedse burgerpech per Euro te mislukken.…