Netgedichten

netgedicht (nr. 39.429):

Gij die vuur en liefde zijt...

Gij die vuur en liefde zijt,
doe de harten branden;
mensen van hun vrees bevrijdt,
open mond en handen.

Liefdegeest, vreugdegeest,
doe ons allen leven,
wil ons vrede geven.

Gij die als een stille gloed
in de ziel wilt vonken
waar de hoop ons zingen doet,
want door U geschonken.

Adem Gods die suist heel zacht,
teder mededogen,
als een moeder die ons wacht,
over leed gebogen.

Adem Gods die krachtig blaast,
muren doet begeven,
die de komst van 't Rijk verhaast,
met ons heil verweven.

Geest van eenheid, Geest van licht,
oeverloos verlangen,
wijsheid die de hartstocht richt,
juich in onze zangen.

Liefdegeest, vreugdegeest,
doe ons allen leven,
wil ons vrede geven.