2216 resultaten.
Ben ik een muskusrat?
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
227 Wij zijn waterratten want,
wij houden van zwemmen.
Wij zijn landrotten want,
wij struinen langs oevers.
Wij zijn watermollen want,
wij wonen onder de grond.
Wij zijn woelmuizen want,
wij graven en woelen.
Wij zijn waterkonijnen want,
wij zijn delicatessen.
Wij zijn waterbeheerders want,
wij ventileren jullie dijken.
Wat of wie ben ik eigenlijk…
Expressie.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
169 De kunstschilder met een sigaret
in zijn mond smijt de verfklodders
op het doek in het rond.
Alle vormen en kleuren door elkaar.
Maar hij toont zijn expressie,
zijn gevoelens gaan met hem op de
loop en later in een galerie staat
zijn schilderij voor nog geen tien-
duizend euro te koop.…
Namen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
129 geen namen
nee namen werden er
geen namen genoemd
alhoewel
nummers
wel nummers
nummers werden er
afgeroepen
staand in rijen van tien
leven
geen leven
nee er was geen leven
er werd overleefd
jouw leven of 't zijne
het kon de hogere macht
niet schelen
werk
te werk gesteld
met verstand op nul
blik op oneindig
aangezien het werk…
Moraalfilosoof
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
86 De vrouw die mij eens ongevraagd,
maar niet minder dwingend,
moraalfilosofisch consult
in de liefde gaf,
belde mij onlangs
per ongeluk
vanuit haar broekzak.
Zij wist niet dat ik kon horen
hoe zij gewillig uit haar kleren schoot
bij een ander dan haar man.
Niet lang daarna kwam zij kreupel
met bebloede lippen
mijn tuinpad opgelopen.…
Logeerkamer van de dood
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
226 In de week die geen dagen kende,
de week die hing, zoals zomerkampen en kerstvakanties,
in een tijd van kauwgom.
Hoe ik reeds in de gang, door een diepe kleilucht heen,
de rotte longen boven rook.
Dat alle ramen en deuren openstonden, voor geen enkel zuchtje wind,
in de week van de hittegolf. Die geen dagen kende.
Hoe de stilte werd opgevuld…
Vrouw
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
160 Er zulke behoefte aan; een kus, lik of aai
Gemis dat zo leeg en broos aanvoelt.
Hand zacht strelend mijn lange lokken
Arm losjes om me heen.
Genegenheid die woorden overbodig maakt
Krachten opwekt die bergen kunnen verzetten.
Dan weet ik het weer helder en zeker
Ik mag me vrouw noemen, ten voeten uit.
Wat een prachtige naam.…
Einde oefening
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
168 Zes uur s'avonds
de natuur herademt
ik zit op een bankje
in een bladstil bos
de lucht is zo zuiver
dat ik geen sigaret durf op te steken
in plaats daarvan
snuif ik de boslucht diep op
het is zo vredig, zo stil
af en toe fluit een vogel
een andere vogel fluit terug
ik geniet van de serene rust
dan plotsklaps duikt er
een straaljager…
Zal jij mijn
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
55 Zal jij mijn kruiswoordraadsel zijn
Geen doorloper, woordzoeker of cryptogram
Daarvoor ben ik te tam
En het zit vol venijn
Ik wil het enigma verklaren
Woorden die zich openbaren
Puzzelen tot het past
Desnoods op de tast
Drie letters, twee horizontaal
Klaarheid in opgelegde wartaal
Angstvallig zoekt mijn pen
Met elk woord dat ik ken
Moeilijkheidsgraad…
Max
snelsonnet
4.0 met 14 stemmen
208 Bent u cultuurbarbaar of fijnbesnaard?
Ik hoef geen uitgebreide redenatie,
ik vraag u om uw eerste associatie,
een eerlijk antwoord toont uw ware aard.
Waar denkt u aan bij ‘Max’? Vertelt u maar
of dit Verstappen is of Havelaar.…
Kersen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
512 In de schaduw van mijn boom
waar het bladerdak van hoog
door de zware zoete kersen
zongerijpt en voor het grijpen
liefdevol en zorgzaam boog
naar het kleine witte wiegje
het beschermend voor de hitte
voor het zonlicht uit het oog
en ik droomde van de warmte
tussen pitten van die boom
klaargemaakt de confituren
taarten etend zoet van kersen…
Denkbeeldig eiland?
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
179 wenkte met haar golvend haar
alsof ze mij een teken gaf, leek
het of ze zei - er ligt een onontdekte
vrucht te rijpen met een zoete pit,
passievrucht van levenskunst
waarin nog niemand is toegelaten.…
Magic Bus
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen
375 In ’55 is zij opgestaan,
Door dapper op haar plaats te blijven zitten,
Ondanks de scheiding tussen zwarten, witten,
Trok zij zich niets meer van die regel aan.
Voortaan denk ik, als ik haar zegel kus,
Aan wat zij toen gedaan heeft in die bus.…
de ballade van George Stinney
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
718 na het opstaan
loopt hij de dag in
naast de Alcolu spoorlijn
grazen de koeien
welke vind jij de liefste?
de jongen, een kind nog
kijkt met zijn kleine zus
naar het schouwspel
van de traag malende kaken
de melancholieke oogopslag
het hartstochtelijke loeien
de jongen, een kind nog
kijkt naar zijn kleine zus
ze maakt bokkensprongen…
troost
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
86 de troost te weten
dat ons lijdend lijf
zijn weg naar de eeuwigheid
wel zal vinden…
Stormschade
netgedicht
2.0 met 6 stemmen
738 Sterren worden blanke waterlelies
De dageraad een doornloze gloed.
Omstaanders grijnzen van verveling
Alsof we de vervoering veinzen.
Kom uit uw krocht.
Schuif aan voor de rijstpap met gouden lepels.…
Meiklokje
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen
698 groen geel rood bruin
uiteindelijk grauw
de losgeslagen hemel
herademt als
gerepareerde klaplong
Ja vanaf nu zijn sterren
scheef gaan hangen en
bloemstoppels het
bleekgebalsemde kalkverband
rond mijn winterslapen bloesems
los gaan likken
Hoor het klikken
het tikken van
mijn tijd
is aangebroken
Ja vanaf nu ontvouw ik
me tot een blanke…
zacht weer kerstent
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
363 was daarop berekend
de wilde kardinaalsmuts
rozerood gekarteld blad
Christelijk op orde in het kruis
altijd al te goeder trouw bekend
natuurlijk giftig voor hoofdluis
vruchten in kamers van de doos
kleurend vermiljoen tot purperrood
de zaden hingen buiten niet bloot
men trok aan hun oranje rokje
en jawel godswonder boven wonder
de blanke…
Geef het ze, vrijheid en vrede
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen
916 Verwonderd sta ik hier te kijken
en zie de kinderen samen spelen
blank of bruin, het maakt niet uit
ze willen alles met elkaar wel delen
Zullen deze kinderen ooit nog weten
dat hier zo lang geleden oorlog is geweest
beseffen zij de twee minuten stilte
en de dag erna het bevrijdingsfeest?
Ze lezen kranten, zitten achter de p.c.…
Veertjes
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen
911 zomaar in beweging gezet
Welige vormen welke ogen
als een zacht donzen dekbed
Hoor die prachtige vogels
zwevend spelend zo vrij
Veertjes zo mooi van kleur
hun fluiten maakt mij blij
Voel de warmte van de zon
koester haar zachte stralen
Zie sterren aan de hemel staan
een heelal om in te verdwalen
Mensen zoveel verschillende
zwart blank…
Vanzelfsprekend ??
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen
365 ‘t Kikkertje zojuist volgroeid springt van lelieblad
op lelieblad, kansverwachtend gevolgd door
de ogen van de snoek..die, grijnsbekkend,
loerend door het wier, de uitdagende schitterflits
negeert van een speelse blanke jonge voorn.…
SNEEUWDAG
poëzie
3.0 met 8 stemmen
1.589 En al de bomen staan getooid gebogen;
Zo dekken zich Gods englen voor zijn ogen
Onder der vleuglen blank bedonsde huiven:
Een vlekkeloze vlucht gedoken duiven.
Is dit Gods dag? Hoe kunnen mijne blikken
Zijn witte glorie dragen zonder schrikken?
Hoe kan ik, aards en ziek en arm en donker,
Mij wagen tot zijn licht en rijk geflonker?…
Zolang
gedicht
3.0 met 8 stemmen
7.002 hoofdschuddend
uit mijn ogen kijk en zie
hoe deze tijd de pletsteen voor zich
uitrolt, er dan achterna holt
zolang ik uit mijn ogen kijk,
zolang ik door deze dagen ga,
mijn hand bevestigd in een vrouwenhand:
een spiegel vóór het omklemde hart
van wie doodloopt, zijn angst ophoopt,
zolang ik mijn hand houd in die hand;
zolang zal ik het blanke…
Zielekruimels
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
232 Zij heeft haar rondingen bloot
in een horizonloze verwachting,
ze nam de blanke sneeuw uit haar
boezem, verdeeld tussen zon en
maan in de levende en de naakte
nachten, zekerheden ver van haar
vandaan, geketende geheimen
door anderen verteld, ze streelde in
gedachten de mildheid van de dromen,
nipt met de lippen van het bloed uit
de…
IK DENK AAN U
poëzie
2.0 met 5 stemmen
1.193 De hals, een blanke zuil,
gaat in ’t gedreven licht der tedere lokken schuil
die, fel doorschitterd, er de matte glans van doven:
Zo smelt voor ’t middagvuur de witte wolk. Zo laat,
wanneer de morgenbleekte in ’t eerste goud vergaat,
de lucht haar vochtig waas zich van de zon ontroven.…
Mijn kind, ik ben niet rijk
poëzie
4.0 met 8 stemmen
1.775 Nu, in de stralen van de zon,
In 't water der gemene bron,
In 't blanke brood dat 'k werkend won,
Herproef ik reiner al de lusten
Wier lippen ik als eigen kuste.
Vaak, levend maar van hand in tand,
Een zwerver door der mensen land,
Zag ik in toegestoken hand,
Hoe klein en armlijk koperstuk
Tot klinkklaar goud werd van geluk.…
Symbolische misère
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
201 Het was al half februari en buiten een winterplaatje
en dit bij een verwarmd klimaat,
als een schilderij van Gauguin gigantisch groot:
'Neige fondante' met sneeuw als blanke pannenkoeken
in het landschap, langgerekte...,
toen ik Satyam bezocht. De satsang begint.
De stilte valt... De zaal is vol verwachtings-spanning.…
In verborgen vurigheid
netgedicht
4.0 met 8 stemmen
219 Het boze oog waarin het licht gedoofd
het trage bloed doet stollen
daar woont geen tomeloze Liefde
Het spel dobbelt tussen Oost en West
en Indisch bijgeloof
We zinken er in weg op de vlucht voor
Goena goena en stille kracht
De Indo drukt hiermee de Blanke in hem plat
en wijt het aan een Boze Geest of kwade wil
van anderen
De geur…
Gek als Crazy Horse
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
65 De Oglala Lakota krijger Crazy Horse
streed met losse haren als van een hippie
en hij had een bliksemschicht op zijn
voorhoofd geschilderd
wat deed denken aan de Noorse God Thor
Gek Paard was zo gek nog niet
en hij won menige strijd met de blanke
cowboys en cavaleriesoldaten
totdat ze hem op zijn zevenentwintigste
met laffe kogels de grond…
Het Dooit.
poëzie
4.0 met 6 stemmen
1.063 Dooi die de vlokskens
tot wateren wijdt,
dooi die mijn dromen
tot daden herleidt,
droef zijt ge telkens
want ‘lief’ is op aard
wat blank als de sneeuw nog
zijn dromen bewaart,
maar drinkbaar het water
der ziel, dat, verreind,
door smarten gefilterd
naar de harten fonteint.…
zacht in manegeel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
678 oehoe van uilen
vermengt zich met
het huilen van de
wolven in het bos
de fee
kijkt samen
met de prins naar
flonkerende sterren
gezichten
warm verlicht
door manestralen
reiken naar omhoog
een ster verschiet
en beiden elkaar
in de ogen kijkend
doen een wens
voelbaar klopt
zijn hart
haar liefde
door zijn bloed
kust haar blanke…