186 resultaten.
Onzichtbare buren
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 361 Nu de lage mist de sprekende
morgen verlaat en de klimop
als een bejaarde man zijn
laatste haren kamt
glinsteren de knoppen van de
gesnoeide perenboom
als koeienogen in een slagerij
de buren zijn onzichtbaar
er druipt slechts wat condens
aan hun badkamerraam, misschien
hebben ze mij vanmorgen
al in mijn blootje zien staan…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Een heel behoorlijk natuurgedicht
gedicht
2.0 met 111 stemmen 37.443 De scepsis langzaam weggestorven
en het laatste voorbehoud
met de spotvogels vertrokken
naar het heidense Zuiden
wordt het tijd om te gaan sneeuwen,
eerst langzaam, daarna dichter,
tot alles blanco is en onverlicht,
je reinste Middeleeuwen.
Mooi zo, dan nu maar eens een zwerver
aan laten kloppen. Volluk! Hongur!
Het licht in de boerderij…
Een heel behoorlijk natuurgedicht
gedicht
2.0 met 11 stemmen 3.572 De scepsis is langzaam weggestorven
en het laatste voorbehoud
met de spotvogels vertrokken
naar het heidense Zuiden
wordt het langzaam tijd om te gaan sneeuwen,
eerst langzaam, daarna dichter,
tot alles blanco is en onverlicht,
je reinste Middeleeuwen.
Mooi zo, dan nu maar eens een zwerver
aan laten kloppen. Volluk! Hongur!
Het licht in…
Monddood
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 110 Hij sprak niet
het was niet zijn stem
er heeft een ander
in de nacht gesproken
toen hij de tak tekende
aan de stille boom
die hij omhelsde,
groeide er klimop langs een slanke rug
over jouw schouders, rond jouw hals
kin, gesloten mond, neusgaten
er ging een wereld voor jou open
maar praten deed hij niet.…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Een wolf
gedicht
2.0 met 93 stemmen 21.785 Door lege ramen kruipt
klimop en wingerd binnen
en neemt kamers in bezit.
In kelders huist
het ongewervelde
en draait en draait
zijn blinde cirkelgang.
-------------------------
uit: 'Boze wolven', 2002.…
Intricaat
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 111 groot is de deceptie
evenals het zelfbeklag
spiegels breken 't evenbeeld
als in blinde woede
de hele wereld is fout
het beschuldigende vingertje
wijst alle kanten op
daar de visie blind is
het labyrint lijkt oneindig
overwoekerd door klimop
het blijft de vraag of zonlicht
ooit diens hart zal doen smelten…
OKTOBER
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.133 Deinend klimop met bijen en vlinders.
Alleen de mussen pikken zenuwachting door
in het korte gras, alsof het winter wordt.…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
Gezelle
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 146 Gezelle, Gezelle, ik zeg dank u welle:
voor uw rijm van gewas volop roem.
Zo'n strofe vol fleur - zo natuurlijk Gezelle
strooi ik, bij uw beeld, bloem na bloem…
Geen fabeltje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 152 'hier staat wat moois in 't bos!
daar op dat stukje mos:
rood, en dan wit gestipt,
zie je dat, vriend?'
'ja wat een schoonheid, dat
dwergenvolkhuizeke
heeft toch wel ruimschoots
zijn sporen verdiend'…
hangplek
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 117 de witte wereld gaf geen zicht
op warme tenen of een veilig dak
de afgezakte ranken van mijn oude klimop
lieten meer te wensen over
en het ongemak van dikke dekens
drukte zwaar
tot waar een spreeuwenvolkje zichtbaar
kouder werd, liep er slechts wat warmte
tussen opgepakte veren
zoveel keren al
gaf de voederplank niet alleen maar
wat…
Roerloos
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 95 sta je daar
in een raamloze kamer
naarstig opzoek
naar iets
dat niet te vinden lijkt
koortsachtig schuifelend
ondanks benen van lood
gaan handen op de
tast naar een punt
van herkenning
in een ijl stukje licht
is het silouet van
net zichtbaar
de weg erheen
oogt onmogelijk
als door klimop
omsingeld baan
je je een weg
om te kunnen…
open
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 142 ik laat mezelf achter
in de ommuurde tuin
verdwaalde herinneringen
lopen met me mee
naar vergeten beelden
voorzichtig blaas ik over
dauwdruppels op het gras
ik voel het mos op de zwerfkeien
zie het rood van de klimop
tegen de buitenmuur
ik streel het tere blad van de magnolia
de bleke zon doet wat ze kan
een lavastroom aan droombeelden…
vrouw
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 1.045 ik gooi symbolen in haar schoot
zij is mijn dwaaltuin
zoals zand en strand en land
goed samengaan
in de stroming van verlangen
ik schrijf tekens in haar afrastering
zij is mijn groene klimop uit
de grond van mijn bestaan
zoals huis en tuin goed samengaan
in een geboorte van samenhangen.…
Vergadering in mijn hoofd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 146 Je wilt nog even, heel even
te vuur en te zwaard
een prachtige kerstroos
of klimop aan de zijgevel zijn.
Ook aan het einde van dit jaar
toasten en een krachtige afdronk
samen ervaren als het nog kan
verrekijker of het theekopje wezen.
Duidelijk wel het werkwoord
in een oudere volzin
maar ook een roze blos
op onze wangen zijn.…
Dame met hoed
gedicht
2.0 met 9 stemmen 4.384 Was ze een
woning, ze liet zich met wijnrank
en bloemen begroeien, groene klimop
die zomer en winter de vraat aan de voegen
verdoezelt, ze liet de haag
niet meer snoeien.…
geen andere wens
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.149 zelfs nu begin ik weer te gloeien
proef nog je warme zoete mond
ik ben de stam en jij de bloesem
het mos op humusrijke grond
jij bent klimop en ik de boom
twee en toch één en toch steeds twee
omstrengeld in een liefdesdroom
zo heb ik mij in jou gevonden
in jou voel ik me aardverbonden
en in mij maan en warme zon
als levend water een genot…
wat een bevalling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 136 desillusies groeien meters hoog - als klimop
het zijn wanen van je geest
't is niet echt, je prent 't je in
je fantasie gaat tekeer als een beest
je beleeft een soort passieve vorm
van wat een psychiater een psychose noemt
alleen is deze wel schadeloos
of heb je dat ook al verbloemd?…
Naar een verre hemel gaan
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 148 De klimop is nog steeds aan het klimmen.
Tjonge, wat ben ik trots op onze braam.
De avond valt, ook al is het late middag.
Alles wat ik hier hoef te doen is bijna niets.
Ik kijk wat rond en ik luister. En ook,
ik steek genoeglijk een Davidoffje aan.…
Bon vivant
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 790 achter berken klimop en rozen
grazen schotse hooglanders
hun liefde uit het dorre gras
ze meten hun krachten
met de natuur
die bollenland was
koesteren hun kalveren
steken de koperen zon af
van de noordzeeplas
ineengehurkt in de verkoeling
van het meer van eigen tranen
sombert de man verdord in het gras
rimpelend komt de zon uit…
Het kleine geluk
netgedicht
3.0 met 31 stemmen 1.206 Terwijl het afscheid
nog te drogen hing aan de waslijn
begaf ik mij te zolder
waar onze geuren nog lagen te verstoffen
een web waarin verstrooide levens groeiden
wapperde in een hoekje
waar het licht half door het klapraam
met de lakens speelde
groeischaduwen en klimop
het harde hout waarop geklopt
zo vaak de oude veren kreunden
en…
Friesland
hartenkreet
4.0 met 32 stemmen 2.048 Friesland weiden
schilderachtige plaatsen
boerenerven met klimop
begroeid
sloten waar kinderen
leren schaatsen
nestelende zwaluw in
honderd jaar oude
boerenschuur
draagbalken als zichtbaar
vakmanschap
een houten knuffelmuur
de ladder die tot de hooi-
zolder reikt
de knuffelmuur vervangt
leidt tot menig liefdesavontuur…
herinnering
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 655 de klimop in mijn tuin
vol bijen en vlinders
oktober
de dagen vliegen voorbij
gedachten
zit op de top van een duin
en kijk naar de beelden
die langzaam voorbijgaan
groeiende halmen
een vreemde stap in het donker
je ziet het niet
stapt blind over de duinen
nachtblind
we lachen
de zee achter de duinen
lichtjes schitteren op de golven…
Nieuwe goden?
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 248 Loop over enkeldiepe mossen
langs door wortels gebonden
en onder door klimop bestegen
bossen, waar de zon elke morgen
zichzelf en de kim bestijgt om
’s avonds in een onverlaat uur
het heilig vuur vermorst, geregen
in het duister en het licht tot
heilzame korst van natte zoden, een
nachtelijk deksel van een nog te
ontdekken loden kist…
Vandaag bloeit de aarde
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 258 bloembedden
een stille sprei vol schoonheid
omarmt de nieuwe dag
de jonge blaadjes van de hazelaar
ze knikken vol genegenheid
naar de koerende duiven
die elkaar de liefde fuiven
goud versiert de randen
de wolkentoppen pralen
zo onverklarend zacht
dat het hemelwater nog wacht
de sleedoorn draagt hoop
in vertrouwde witte sterretjes
klimop…
Vitaliteit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 220 De klimop klautert, klimt
zo graag, zo veel wil ze omhoog
ze loutert mijn luie deel,
ze spoort me met haar kracht aan
in te grijpen, haar te begrijpen
want hoewel ik haar telkens snoei,
aan haar nieuwe scheuten trek
uit angst dat ze mijn bomen,
struiken bedekt en wurgt,
trekt zij 't zich niet aan, laat mij begaan
en wortelt, klimt onbedaard…
(Ver)Storingen
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 480 Genietend van Hollands vergezichten
Die o, zo hersenschonende verre velden
Steeds weer wisselende natuurgedichten
Die me van rust en stilte en zo vertellen
Reizend met de trein naar het volgend oord
Wisselt het raam in een lijst vol nieuw geluk
Echter, vaak wordt mijn ogenblik ruw verstoord
En mijn waasdromig denken slaat schervend stuk…
Hollandse streken
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 577 Dwars door het wilde landschap
de paden langs een streep -
en langs de hele route
houdt dat ons in de greep
De weg is uitgestippeld...
veel moois doen wij zo aan,
toch zou ik heel wat liever
het rechte pad afgaan
En drinken van de zoeten
die daar te schenken staan,
er proeven van hun vrijheid
zonder daar schuil te gaan
En fluiten…