Alle inzendingen over Duister OR Licht OR Hoop

doorheen het duister kwam het Licht te zweven de dood was niet echt werkelijkheid geweest in de ontluistering ontwaakte het nieuwe leven doorheen het duister kwam het Licht te zweven waaraan wij onze pijn en smarten mogen geven de Japanse kerselaar bloesemt tot een lentefeest doorheen het duister kwam het Licht te zweven de…

De Aarde lijdt onder een kil doodskleed, strenge vorst heerst ijzig en wreed, ik huiver en hoop want ik weet: straks schenkt de zon weer lente, licht en luister.…

Het is de speling van het licht Door bomen en hun kruinen van naald of blad Het is het spel van zon die laag staat lijkt tot op de draad versleten maar wacht januari februari, maart zon niet langer vergeten Wie aanbad? het duister, de schaduw op z'n langst?…

je stilte vertelt mij de pijn verhaalt hoe we waren verzwijgt wie we zijn je donker verlicht ik met beelden hoop die er tussen ons is was duister dat wij samen deelden je warmte koel in de schemer van morgen koestert het leven vandaag versluiert de sluimer van zorgen je stem is de stilte gezicht zonder licht liefde wordt voelbaar…

Om licht te brengen in het duister en schaduw van de laatste dood verscheen een Kind, maar zonder luister, en openbaarde 't morgenrood. Om licht te brengen en wat vrede te midden van de zwartste haat verscheen een Kind vannacht, ja heden, maar in armoedig feestgewaad.…

altijd hopeloos eindigt als het laatste licht dooft…

's nachts in mijn verstijfd bestaan is hij mijn enige bron van hoop en licht hij houdt de balans in evenwicht en roept telkens weer mijn naam hij wil mij met zijn schijnen beschermen tegen sombere gedachten die ontstaan in duistere nachten mij in mijzelf laten verdwijnen hij beschermt mij met zijn stralen tegen kobolten, trollen en geesten…

het koude het grille van de nacht, het duister kom ter wereld , eet en slaap trek en sterf leegte heerst de nacht het grille het diepe duister de hemel is licht geworden, de ogen zien niet de sterren stralen het duister beneden boven is het licht de mens is dood de gevangene is vrij…

Het begint rustig met een duistere mist. Bewolking komt in het leven en verdrijft het licht. Soms leven we in totale duisternis. Kapot door het leven we zien helemaal niks. Geen hoop, die hebben we verloren, maar na duisternis komt licht. De zon gaat schijnen, verdrijft de duistere mist.…

kind van het licht waar duister moet wijken bemind door de maan onthul jouw bestaan vervul onze droom met zeeën van wensen wees het verlangen verlicht ons hart heers over nachten ongrijpbaar zacht fonkel jouw pracht sterrenlicht fluistert het leven in nachten vol hoop schenk ons de liefde breek jouw val…

treed naar voren in het licht in duisternis krijgt ontvangenis de diepe schaduw van uiteindelijkheid en in het niets kan je ook zonder ben je enig ongebonden laat je wimpers vallen over je schaamte de mens is geboren uit de schande die de onderbuik bezit het is het dragen van alles wat is op zwarte vleugels zonder hoop ooit…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

wel gaten is 't door heimwee dat ik schrei 't Zwak licht boven de horizon poogt ijdel het duister te breken 't Leidt mij naar, waar ik begon nu al achter mij gaat verbleken…

vertoont wel gaten is 't door heimwee dat ik schrei 't Zwak licht boven de horizon poogt ijdel het duister te breken 't Leidt mij naar, waar ik begon nu al achter mij gaat verbleken…

Er wordt over zoveel geschreven. Door bijna iedereen en door mij. Over theorie of praktijk. Over leven of overleven. Over begrip of onbegrip. In het holst van de nacht schrijf ik. Over waarvoor geen woorden zijn, maar ik in stilte ervaren kan. Over bewustzijn beleven, dat ik niet begrijp.…

Ik weef een web van licht aan de hemel die baadde in duister, de dag groeit langzaam een gezicht en een stem aan verscholen gefluister. Ik schenk kleur aan de druppel van dauw die hangt in ’t ontluikende land en schoonheid en kracht aan de vrouw wier licht in de avond gestrand.…

uit het duister willen tillen tot het licht je aanraken kan het stil wordt in huis in het oude trappenhuis uit het duister tillen tot de vlammende zon daarbuiten de rietkraag aan de overkant in lichterlaaie zet ik zou je uit het duister willen tillen tot het donker wordt en ik de laatste de blinden sluit…

nachttrein zo wil ik niet ervaren dat denk ik niet meer voelen zo hoop ik deze duistere dag ja, het is vluchten ik weet het maar vind dat het even mag…

Ons hart staat voor U open het is geen koude stal verlangend mag het hopen dat U eerstdaags komen zal één kaars is al ontstoken een brandend liefdesvuur UW licht is nog verdoken we waken uur na uur de aarde is nat en duister van bitterharde tranen achter feeërieke luister van versierde kerstramen Zijn komst zal verblijden…

Mijn hartstocht niet verborgen in duistere kou waarin ik vanuit licht wil schijnen en vlammende liefde wil werpen op ijs tussen afstand met jou. Niet alleen duister wil ik lichten maar vederlicht jou dragen door warme dagen die licht uitstralen van jou naar waar de bron vandaan komt die jouw warmte omhelsde.…

Je bracht licht in het duister en was bij duister in licht Bij zaken, die het daglicht niet velen kon, brandde jij Je was bij zaaien en bij sterven Donkere dagen nu jouw vlam voorgoed ons delen dimt - want ook jij had je duur - Nu alleen geef ik vuur aan kaarsen en doof brandend…

het was donker en zwart grauw en duister toe kwam jij en maakte mij blij jij vulde het met warmte en liefde het werd helder en licht mooi en kalm zonder jouw was het duister gebleven zonder jou wist ik niet wat leven was zonder jou was ik niets nu ben ik iets,iets wat leeft iets wat licht is en niet donker…

Die met verblindend licht Het duister splijt in Gelijke delen en Ons het licht uitdeelt Ons deelgenoot maakt Van het eeuwig vergezicht…

In het duister zoek ik naar een licht, maar het donker blijft maar dicht. Plots is alles helder en mooi wit en merk ik dat ik rechtop zit. Het duister is nu mooi gekleurd en alles is weer opgefleurd. Zelfs het duister heeft een mooie kant want het is maar gewoon het dromenland...…

vertoont wel gaten is 't door heimwee dat ik schrei 't Zwak licht boven de horizon poogt ijdel het duister te breken 't Leidt mij naar, waar ik begon nu al achter mij gaat verbleken 28-8-2023 Ton Rijkers…

Midden in de nacht brengt een zwaan majestueus licht in het duister…

God, ik kan het Licht niet zien, het Duister is te zwaar. Ik weet wel dat het Licht er is achter de donkere Duisternis blijft het verborgen voor mij.…

Zij is als een vogel die de vlucht neemt tussen alles door in de ochtendzon verborgen tussen de roze bloesem op een tak in de boom haar ochtendconcert ten gehore brengt in het licht waardoor we weer tot leven komen dat alles is er nog in het dagelijkse leven met de vernietigende angst waar we elke dag mee geconfronteerd worden…