nachttrein

mijn handen spreid ik
als hekken voor de ogen
zie nog weinig licht
de vingers als balken
beperken mijn zicht

ik deel de wereld
nog meer in parten
aanschouw het buiten
nog minder:
als gekooid
stuurloze gedachten
slenteren ongedurig
als roofdier, hongerig
door mijn brein
ik ben als van de
reden beroofd
een niet te stoppen
sinistere nachttrein

zo wil ik niet ervaren
dat denk ik
niet meer voelen
zo hoop ik
deze duistere dag
ja, het is vluchten
ik weet het
maar vind
dat het even mag

Schrijver: Julius Dreyfsandt, 6 juli 2005

j.sandtchello.nl

nachttrein

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 8 stemmen 863