Alle inzendingen over Giftig

daar lig je dan het gedruppel meet zich naar leven en sterven uit een geelachtige stenen muur -waarachter gelijke kamers zich opmaken- ontwaken vogels die onverstoorbaar vliegen door zelfbeklag heen vloeistof zoekt een weg, schept stromen en gedachten en plant giftige vergeet-mij-nietjes langs de vlinder rond mijn hals het verschoonde…

de wereld daarbuiten vertellen ze is gevaarlijk giftig en besmettelijk dus blijf ik veilig binnen schuilen waar mij de muren zo benauwen dat iets de angst verleiden moet voor buiten het onzichtbare boze dat mij alle dagen verlangen doet naar het ieder bevrijdend bericht dat er niet meer doden weer zijn doch verdere hoop op de genezing die…

leistenen stutwand Met de schildpadachtige ruiten Voorovergebogen stuiten Op een rondsluipende slang Waarbij de schotelvormige hals En de nachtzwarte schubben onvervalst Schitteren in het ochtendlicht En aangetrokken door het ontzag Dat de doofstomme booswicht Met zijn geschrokken zigzagslag Magnetisch bij hem vermag Schuifelt de giftige…

Daar blaast Neerlands staalfabriek, over het land ‘t giftig grafiet, maar, dat is de tragiek, aandeelhouder; u wil geschiedt. Waar de welvaart steeds moet groeien, waar slechts rendementen boeien, waar ze ‘t gif weelderig sproeien, zal straks geen bloem meer bloeien. Daar aan Neerlands mooie kust, worden we in slaap gesust.…

Lijken te sterven zonder eigenlijk dood te zijn gegaan Zomaar te zijn veranderd in niets meer lijkend op wie zij ooit zeiden te zijn Afscheid nemend van een eerder leven ongelooflijk onnadenkend zonder maar een centje pijn Onherkenbaar in hun daden zij zijn geindoctrineerd door boze tongen en giftig vlees Staan niet meer…

Mijn inkt, zo giftig als kan zijn, is niet te drinken, maar slechts, juist: tot je te nemen. Mijn inkt geeft helder licht, bij troebel zicht. Ik houd van schrijven, inkt kan vele eeuwen blijven... worden herlezen. Kortom: mijn inkt duidt op het wezen van het leven.…

hokken 's nachts kijken ze achterom de man en de vrouw en ze zien altijd hetzelfde: hun beschadigde kind de tijd wil maar niet verstrijken het wrakke leven wankelt het wacht niet langer op de afgepelde toekomst waarin hun dromen bij opbod zijn verkocht ze plukken aan de rafelranden van het leven en ze wissen dag en nacht de giftige…

mooie roos laat je niet knakken door de giftige afvalsappen uit de blik die naar je kijkt jouw bloei kent nog een eindeloos respijt in wiegen op de wind het krijgen van een kind gegroeid door zon en licht de plicht van dorens rond je stam toen jij gedwongen afstand nam hij moest bukken om jouw roos te kunnen plukken maar heeft tot…

Het is gedaan met jullie bedrijf en het lozen van giftige PFAS, er is geen ruimte voor hol gekijf, er liggen tijdbommen onder het gras. Jullie doen aan duivelse gifverspreiding, er wordt bewust op mensen ingehakt, de strategie is een en al misleiding en de leugens zijn wijds vertakt.…

De tv toont geluidloos haar flitsende beelden in de nacht En hier zit ik dan… mijn bloeddoorlopen ogen staren Maar de oude schrikbeelden binnen eisen totale aandacht Dus hier zit ik dan… mijn lot in slowmotion te ervaren Niemand om mee te praten vannacht… Woorden hebben in mijn ziel gebeten als een giftige slang Daarom voel ik… mijn emoties…

Een bliksemschicht onttrekt het vergezicht aan naderbij komen: mentaal spervuur schermt de toegang af: een giftige muur van kruitdamp schuift voor het volle zonlicht. Verduisterd van helblauw naar asgrauw zwicht de hemel voor mijn laatste levensuur.…

hokken op 's nachts kijken ze achterom de man en de vrouw en ze zien altijd hetzelfde: hun diep beschadigd kind de tijd wil maar niet verstrijken het wrakke leven wankelt het wacht niet langer op de afgepelde toekomst waarin hun dromen bij opbod zijn verkocht ze plukken aan de rafelranden van hun leven en wissen zonder ophouden de giftige…

rook sleepte zich uit haar longen pure malt druppelde in haar keel miles blies zijn giftig koper in haar handen er was geen ontkomen meer aan deze nacht ze bood geen weerstand gaf zich over met getrokken borstels regen viel wind stak op vuur in haar zeegroene ogen koningsblauw loste op in karmijnrood ze danste alsof het nooit nog…

alsof het water vuur is deze vroege voorjaarsdag lichtzinnig de onwetende blik die in gestold rood alleen schoonheid herkent uit granaten gestoomd trotyl – nog niet giftig ontvloeit het de bast van zeedennen?…

Alles wat volgt O Marineblauwe parel Ontwakende schoot Giftig teken In een knip schoof ze uit de vruchtenzee, rijk aan diepte en gesis. Blije kreetjes galmen in het hoofd. Het brandt onder mijn navel. Avond na avond waakt ze over geduldig strand dat wacht op een zoutbad. Helmgras houdt de zandkorrels samen, duingolven.…

Kunstmatig traliewerk dat me kastijdt, geeft uitzicht, helder als doorzichtig glas, maar zie: vlak voor mij een zuigend moeras dat giftig dampt van de onverwerktheid.…

mijn angst heeft vingers van een droom gekregen ze aaien teder en ik lach heel onverhoeds verkrampen ze en scheuren dat wat ik als kwetsbaar zag ze graaien buiten zinnen met nagels giftig in mijn geest wat heel voorzichtig was geheeld blijkt nooit echt dicht te zijn geweest ik gil de werkelijkheid te hulp jank badend in mijn zweet verbijsterd…

Vincent had het prachtig gevonden, zijn 'De aardappeleters' als in het echt, in brons gegoten door Peter Nagelkerke, maar er zijn ineens giftige monden, die krijsen 'blasfemie en slecht!'.…

Hijgend naar adem dook ik onder mijn anders zo trouwe automobiel, maar een krokodil beet in mijn opgezette wangen, die als drab ten prooi viel aan een doolziel, met rode oogjes giftig en klein.…

Alsof een document je drijvend houdt wanneer je omslaat in een boot, je redden kan bij ademnood door giftige gassen, of als een vloedgolf je verrast. Geld waarmee je pijn verzacht, levens redt en beter maakt, blijft spaarzaam in de kas voor later, voor de oude dag, voor in te kopen zorg van de naderende toekomst die men nalatig borgt.…

Eindelijk valt de zwarte sneeuw de rode krokussen gillen van pijn zijn of niet zijn is buurmans klein bestaan een floers van rouw geeuwt Als de rook uit de giftige smeerpijp in het dronken land van bevingen de armen van Geest de ene vergeving na de andere door de strot knijpt Hulpvaardig staan de bolgewassen gereed om met hun mantels liefde…

Zij die hem lieven, moeten niet verwijlen bij de beloften die zijn jeugd hem gaf; hij was, al waren giftig vaak zijn pijlen, niet altijd ijdel, en niet altijd laf. Hij hield veel van zichzelf, maar menig ander vereerde hij met veel te grote haat. En haat is liefde: min of haat elkander!…

vlinders, insecten zoemen om dit onkruid je krijgt het niet makkelijk weg maar wat een pracht in wolken uitgezaaid er wordt niet gemaaid het is feest kruidig geurend taaie stengel in ontelbare hordes staat die bengel mooi te wezen me te bestormen boeren gebruikten het om vee te ontwormen maar wel voorzichtig het is giftig onkruid…

Eenzaamheid die mij beschermt, mijn oude lijf en dus zo kwetsbaar, ver van het giftig virus daarbuiten, het Covid 19 gevaar. Omringd door betonnen muren, zeer goed van geluid geïsoleerd, muren als brede witte ruggen beschermend naar mij toegekeerd.…

ik droomde onder ruizelend blad dat de warmte van de zomer nog een prettig soelaas gaf luisterde naar de seizoenmuziek die uit een eeuwig repertoire was opgediept daar tussendoor ploften de bellen uit het pikzwarte ven hun methaan uit de giftig rottende bodem ik zag de ogen goedgemutst tussen het hoge gras en laag struikgewas…

ik ben de weg naar niemandsland het hete zand waar je voeten verbranden ik ben de vloed de gesel der stranden ik ben de gekheid de waanzin ten top ik ben de galg de valbijl de strop ik ben migraine de kanker en pijn ik ben de adder het giftig venijn ik ben de wreedheid de grijns op je lippen ik ben het schip dat loopt op de klippen ik ben de…

Buiten eenmaal snak ik naar adem nooit meer wil ik deze giftige confrontatie aangaan met de namen uit die gang.…

In de onderwereld ener grote stad, Daar huist en jaagt en tiert de boze rat, De drager hij der giftige bacillen, Die steeds van afgrijzen de mens doen rillen. Ik haat de rat, maar ik bemin de muis, Het vale diertje, dat zo fijn kan piepen, Dat vrijelijk omzwerft in mijn gastvrij huis.…

ik ben de weg naar niemandsland het hete zand waar je voeten verbranden ik ben de vloed de gesel der stranden ik ben de gekheid de waanzin ten top ik ben de galg de valbijl de strop ik ben migraine de kanker en pijn ik ben de adder het giftig venijn ik ben de wreedheid de grijns op je lippen ik ben het schip dat loopt op de klippen ik ben de…

Laat rook de lucht vervuilen Leven vol schrik verstilt Een oververhitte massa Kruipt langzaam omhoog Laat dunne lagen breken Maakt de mond een vurig oog Explosieve beken Schieten naar het oppervlak Vullen diepe scheuren Overstromen het schedeldak Tijdens het wilde braken Taant de woeste rage Komt het monster tot rust Ontdaan van giftige…