Alle inzendingen over Goudse gevangene

Als je gevangen zit in gedachten je niets meer kan verwachten. Kijk dan eens goed om je heen er zijn mensen die om je geven. Hen kan je vertrouwen ze begrijpen de gevoelens die soms in je leven. Zij zullen jou helpen geven je steun pak hun handen vast voel de kracht.…

Hij kijkt haar met droeve ogen aan zijn hart zit even in een hoek het is weer tijd om te gaan het vliegt om dat uurtje bezoek Hij straks weer terug in zijn cel zijn domein van angst en vrees geen kleuren alles is naturel een ontmoedigende levensrace Toen alles nog het leven zelf was met het gezin leuke dingen doen nu elkaar aanrakend achter…

Ik zeg u nu mijn diepst geheim: Het schijnt dat ik gevangen ben, Maar ik ben zelf 't ommuurde heim Dat alles insluit wat ik ken.…

Ik zal waarschijnlijk wel niet bij machte zijn om je te bevrijden uit jouw gevangenis, al zal ik het toch proberen Maar ik kan wel proberen je er van te overtuigen dat ik misschien een heel klein beetje dan met een lieve en welgemeende Vriendenknipoog wat tralies voor je wil verbuigen.…

Hij eens een man getooid in goud en zo mooi als zeven snuisterijen. Hij eindigde in gewormte in het gevang. Zijn gezicht bedolven onder schuldbulten. Berouwzweren. Hij ondergepist door de ratten. Vol rattenzweren. Zijn stem en taal verdwenen.…

Ik zit gevangen, gevangen in mezelf. Mensen om me heen, ik zie ze niet.... Ik zit gevangen, gevangen in mezelf. Mensen praten, lachen, ik hoor ze niet.... De deur op een kier, ik zie de mensen, ik hoor de mensen, maar ik wil niet.... De deur gaat open, mensen zien mij, mensen horen mij, ik kruip weg....…

Je doolt rond in een wereld tussen licht en schemer ontwaken niet te vinden uiterlijk stil en onbewogen geen herkenning is in jouw ogen meer te lezen man, vader en zoon in de bloei van het leven gevangen in je lichaam.…

Ik zit gevangen in mijn cel Al was ik nooit een verdachte Toch ga ik door een hel Veroorzaakt door mijn gedachten Voor kracht bid ik veelvuldig Tot nu toe genegeerd Waarschijnlijk ben alleen ik schuldig Of ziet God dat verkeerd?…

Achter de tralies van de geest zit de mens levenslang gevangen…

ik vang jouw tranen en hang ze één voor één aan de vers gestreken waslijn vol liefde schenk ik ze aan de wind om ze te abstraheren…

Angstzweet, kippenvel Geen keus dan doorgaan Elke dag een hel - Gevangen in een rotbaan…

een paar dagen geleden voelde ik mij nog gevangen, gevangen in mijn eigen huis, in mijn wereld of beter gezegd de jouwe... waarom neig ik nu dan toch terug na het oude...?…

hij wurgt mijn tijd met beide handen en ademnood slaat toe ik wil mijn vrijheid zo graag terug ik weet alleen niet hoe…

in het gezin waar je in opgroeit jouw loyaliteit immens beter weten doe je niet dit is het nest waarin je geboren bent broer en zus hebt te beschermen want jij bent de oudste al ben je zelf allang de weg kwijt is er maar één iemand die je echt vertrouwt aan haar durf je te vertellen wat er werkelijk speelt al blijkt ook zij…

Gevangen in mijn beperkte bestaan beweegt mijn gevoelsleven zich in nauwe gangen Steeds weer stuitend op muren die mij een kant op sturen die ik niet wil gaan Er is geen ontkomen aan Als er maar liefde was Als er maar troost was Als jij er maar was Dan zou het wel gaan…

tussen vergetelheid en het grote niets staat een koffer vol boosheid en verdriet de kunst om haar daar uit te halen uit het sombere, negatieve zoek ik naar verhalen uit de oudheid die ze zich nog feilloos kan herinneren een naam, een gebeurtenis tot de naald weer blijft hangen in dezelfde groef, en ze wederom in herhaling vervalt, bevestig…

Mijn God Bevrijd me Ik voel me gevangen Gevangen in mijn Doen en laten Ik zit vast In mijn eigen Gevangenis Ik weet Alleen Ik kan mezelf Bevrijden Dat weet ik Allemaal Zo goed Maar ik ben Zo bang Dat het mij Niet lukt Mezelf Te bevrijden Ik blijf vechten Om eruit te komen Maar ben Zo bang Dat het mij Niet…

ik zoek verloren hoeken in rechtzinnigheid een bezigheid ik rond nu elk vierkant draai me dol op hoekigheid het grauw van schoonheid is verliezen de luiken piepen…

Zeg dat je me niet verlaat Zeg dat je niet weggaat Zeg dat je blijft Zeg dat je in de liefde drijft Zeg me dat ik het ben Zeg me dat je me verwen Zeg nou dat wij samen Hetgeen zijn en zullen dwalen In licht en in duister En ik luister Alleen naar jou stem Want jij bent diegene die ik ken…

Die winter houdt ons nu gevangen maar ’t duurt niet lang meer tot de zon in gouden glans weer warm blijft hangen en zingen zou als ze dat kon.…

en het versieren met een gouden lint…

Diep in mijn hart is een beekje Glinsterend als het zuiverste goud Daar liggen verdronken dromen In zilte tranen van liefde zo zout Soms duik ik er even naar binnen Gedreven door intens verlangen Stilletjes drijf ik dan verloren rond In mooie herinneringen gevangen Gedachten een oase van verbeelding Alles stroomt weer aan mij voorbij De…

Hyde Park onafzienbaar gevuld met mensen en muziek op een zonnige zondag in juni voor de man die alles verbindt met zijn gouden gezicht en zijn woorden van honing Gevangene 46664 maak ons vrij verwoord onze hoop en ja hoor het wonder ontrolt zich "We are here to help you give hope and strength" "Break the silence and…

goud je zal ze nimmer aanschouwen zo gevoelloos voor mensenogen deze druppels van eeuwig rouwen…

het was begoocheling toen ik een foto van gewortelde schaduw trok ik weet nog hoe het rook de savanne van het warme hart de kou van de eenzame toendra ik ben vergeten hoe het voelde de gouden mist, de ochtend van de nachtbraker het laaghangend fruit in je kop draag je nog vrucht je bast is gegroefd, je dagvlieg gevangen in amberstroop onvermijdelijk…

spitsbeker In zijn houder gevangen De inhoud Lang geleden verspild Ergens in dit niemandsland Heerste de koning Met hoop op Hoop…

Op de vleugels van de tijd koestert het mijn gevangen lichaam, gebaard achter gouden tralies van de moegestreden horizon.…

de zelfgeschapen cel In een zelfgesponnen kerker Die ik om wille van mijn tijd Voor geen goud wil missen In een omgekeerde droom Met uitzicht op Arcadië…

Hortensia's, in kleur gevangen waar goud en rood uit 't zomerlicht vol weemoed rond de stengels hangen - we zijn tot zacht verstaan verplicht.…

water vuur lucht houten wegen het geluk kwam door een fout langs velden zo goud…