16062 resultaten.
Biertje...
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.099 Wel vragen, maar een antwoord weet ik nooit,
dus wat ik schrijf is altijd onvoltooid.…
Wachten op Morgen
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 231 Wachten
is als een regendruppel
die valt op de grond
Wachten,
wachten op iets
dat toch nooit komt
Wachten,
een speling van tijd
wachten,
tot je je teder tegen me aanvleit
Die dag komt nooit,
status: onvoltooid
Straks is het voorbij,
nog even, en dan...
Niets meer...
Morgen Komt Nooit Meer…
Schaduw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 435 De diepte van de stille nacht
knaagt aan mijn onvoltooide leven.…
Onvoltooid verleden
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.256 En in deze oase van gevoeligheid,
vandaag, ja hier in het heden,
worden we beide aangenaam verrast,
door een onvoltooid verleden.…
onvoltooide rouw
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.310 het patroon
dat zich herhaalt
door emoties
wordt bepaald
in stand gehouden
heel bewust
telkens weer
door pijn gekust
je koestert
je laat
anders inmmers
voelt het als verraad
onvoltooide rouw
al is het maar voor even
daarna kun je
weer verder met je leven…
onvoltooide liefde
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 349 Zij droomt nog elke dag
Van hem die haar verliet
Zacht zuchtend zegt ze vol verdriet
Dat ze hem nog immer mag
Wonderen doorwoelden haar hoofd
Haar hart was immer nog van slag
Ze dacht aan wat hij had beloofd
Het spookte in haar elke dag
Teder trok ze zijn foto uit de la
Ik wil je weer dicht bij mij
Naar dat verre land ga ik je achterna…
DROOM VAN DE DICHTER
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 301 in een onvoltooid vers met onafgemaakte
zinnen zo veelzeggend zijn dat iemand
er kippenvel van krijgt
iets losmaken dat nooit heeft vastgezeten
het gevoel vertolken van je naasten
als een vorm van helderziendheid
een vleugje zout in een schrijnende
wond gooien en als een lafaard
op de loop gaan voor je daden
of anders gezegd de mens…
Onvoltooid verlangen
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.597 Jij,
Soms zo ver weg,
Dan weer dichtbij,
Een kus,
Gebaar,
Een hand,
Je lach,
En wat je zei,
Ik zoog het op in mij.
En tegen het middernachtelijk uur,
Was ik bedwelmd,
Doordrenkt van jou.
Er kwamen dingen in mij los,
Een zoete smaak van honing,
Nectar waarvan,
De smaak reeds lang vergeten was.
En nu ik langzaam nuchter wordt,…
Jouw onvoltooide
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 135 ik heb
haar muziek beluisterd
hoorde woorden
die haar bekoorden
zij was ontluisterd
maar in haar hart
klonken nog
de melodieën van vroeger
tonen overbrugden
wat eerder gescheiden was
over goede smaak werd getwist
het compromis zal worden gemist
we deelden fragmenten
uit de symfonie van het leven
jouw onvoltooide is de laatste…
Laat mij niet onvoltooid achter
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 95 Wij spelen met letters
De letters van het alfabet
Bouwen met woorden
Onze vleugels verstrengeld in elkaar
Om de zon in haar naam
Laat mij deel van je blijven
Laat mij niet onvoltooid achter
Bemin mij
Laat mij drijven op de golven van je hart
Dan zal ik je dragen
Met het blauw van mijn naam.…
Jarig
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.629 Wat een dag
nu jij hier
niet meer bent
voor jou
geen nieuwe lente
zoet
werd bitter
je was nog niet
uitgeleefd
een onvoltooid
gemis
als de lucht ooit
optrekt
en de hemel
kleurt
durf
je weer te geloven
in een droom
voor nu
zijn we verstild
en fluisteren zachtjes
jouw naam…
Onvoorstelbaarheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 34 Eeuwigheid scheppen
uit onvoltooide tijd.
Wat voorstelbaar is
onvoorstelbaar maken.
Zo leven mensen die liefde delen.
Zo voedt liefde een moedig mens.…
hulpeloos
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 353 hulpeloos in mijn badjas
bleef ik steken in het
onvoltooide onbenoemde
stil stokkend in mijn poëzie
gestoord gedroogd vanuit het bad
trok ik woorden door
het schuim – in wording
mijn naakte huid opgeschoond
woorden gedragen in nevel
vederlicht stollend
in een nieuwe inspiratie…
Oh, singulariteit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 111 Roodverschuivend zweefde je
Door vier of wat dimensies
Tijd en ruimte
als jouw onvoltooid toneel
Stiekem was je uitgedoofd
Als een kleine ster, lichtjaren weg –
We zagen het alleen nog niet
Oh, singulariteit
Oh, allerlaatste zonnewende
Ik hield al van je
Lang voor ik jou kende…
zwijgend wit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 bedachtzaam baadt ze
in het kleurloze water
deze zacht vloeiende taal
ontsloten noch beschreven
de onvoltooide woorden
van een niet gerijpte taal
badend in het bad
van vloeibare onwetendheid
behoedzaam wachten tot
het daglicht draaglijk is
en ik word bewogen voorbij
het zwijgend wit…
Open
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 30 Ik ben open,
Open voor het licht
van zon en maan,
open voor de duisternis;
Open voor weer en wind,
voor regen en voor kou,
voor de warme zomer;
Open voor de Aarde,
voor vlakte, berg en zee,
zuster plant en broeder dier;
Open voor verwondering,
voor mysterie en magie,
open voor verbinding;
Open om geraakt
en bewogen te worden…
sterven bij leven
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.323 als een dichter sterft bij leven
heeft de ebbe zich te vroeg doorgezet
en verschraalt het kunstig zinnenweven
tot knopen van een versleten letternet
hij teert slechts op zijn scheppend verleden
dat stilaan zo zijn glans verliest
een poëet dient tot de dood zijn rijmen te smeden:
een onvoltooid vers is waar hij voor kiest…
Mijn couveuse?
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 30 Ze zwaaien me uit op het moment als ik weg wil lopen
zij blijven de basis voor elk onvoltooid gedicht in het
aanzien van hun onvoorspelbare aard te dopen
maakt iedere gedachte het overdenken waard.…
Ween niet mijn lief.
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 62 Ween niet voor wat gestorven is,
de kim blijft gericht naar het
onvoltooide licht, onttrokken aan
de duisternis in een smetteloze vlam,
die de menselijke ziel heeft ingericht
uit al het as van mensen die ik lief had
en werd ontnomen, een gebalsemd hart
een drijvende kroon in een gelauwerd bad,
hun hoofden gekranst met geurend
duizendschoon…
Onvoltooid hart
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 824 Bij toeval las ik een gedicht
van jou, aan mij gericht.
Ik heb stiekem om je gehuild
ook al wilde ik het niet.
Ik houd je woorden tegen,
en houd je bestaan verzwegen;
ze kunnen nooit worden herhaald,
nooit meer in dit leven.
Misschien dat ik het papier ooit,
wanneer ik mijn hart heb voltooid,
over jou zal vertellen, misschien
blijven…
Liefde,onvoltooid...
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 930 Het lijkt zo lang geleden en
voor iemand anders dat jij danste
in je brandnetel jurkjes,
oogverblindend,
met ijzel schoentjes.
O Liefde!
Kijk naar mij!
De oude zottin
en boze teef
die blijft
(aan wat over is)
maanbot knagen.…
Onvoltooid verleden
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.809 Nog niet vergeten
nog zoveel vragen niet gesteld
er is zoveel dat ik moet weten
wat je me nooit hebt verteld
de weg loopt dood
een kans op weerzien is er niet
zoveel verlies
zo groot de leegte
het verdriet
ik leid een goed leven
krijg alle liefde die een mens kan wensen
toch mis ik jou
het meest van alle…
onvoltooid applaus
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.196 kort voor Tarifa rechts
kronkelt een nieuwe asfaltweg
glimmend haast spiegelglad
richting zee
daar kruip je dan
bijna tot in zee
tot op het strand
o stad
zo diep gelouterd
tot in je grauwe stenen
het is hier stil
het is hier beter
niet te spreken
want stenen
spreken niet met woorden
maar met beelden
het forum ligt verstomd…
Bij: de onvoltooide van Schubert
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 648 Open handen
gebalde vuisten
overwonnen vrede.
Hevig begeren
fluwelen uur
van zwijgen.
Akkoord van levenden
die rusten
tot verrijzen.
Uit: Kristallijn p.26…
onvoltooide toekomst
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 953 Die dag stopte je hart
met kloppen
en ik je moest afstaan
aan de dood
Er was geen God
die jou bescherming
bood
Nu stijg je boven
alle dingen uit
in de onaanraakbare
oneindigheid
Die dag
reis je met me mee
in m'n hoofd
en in m'n dromen
tot ook mijn zijn
is gedoofd
en we elkaar
op een dag
toch weer
tegen zullen komen?…
Onvoltooid verleden
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.019 Ik wil me wijden aan een droef sonnet
Over ontroering waaraan ik heb geleden
Over een ver en onvoltooid verleden
En van een snaar die toen werd stilgezet
Ik wil me wijden aan een boos sonnet
Over een liefde die ik eens heb beleden
Over een band die toen werd doorgesneden
En van het ijs dat daar werd afgezet
Voorbij is nu de tijd die mij…
Onvoltooide reis
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 342 Waar is de loopplank om als
dichter bij je aan te leggen,
help tijdsbrokken te verleggen
in het onvoltooide lied van
vroeger, als dwaas te dromen
van reizen en te zeggen ik
ging vrij jouw wereld rond,
wordt die valreep mij ontnomen,
hecht ik waarde aan elke
herinnering en leg het oor aan
elke rechtgeaarde schelp.…
Onvoltooide dingen?
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 83 Met het schudden aan de boom
treuren tranen in het vangnet
van de voorjaarswind, het zijn
de wilgen die het lot bepalen
tot de waterspiegel hen vindt
De witste seringen uit het verhaal tonen
de geurigste kleuren van het avondrood
in het groenste kroos gaan ze ten onder
in de ademnood van de onvoltooide dingen
De hemel richt zijn bühne…
Onvoltooid stuk
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 73 Onderhuids blijf jij
mij vervellen
aan flarden
word ik afgeworpen
niets buitensporigs
maar in wezen
kom ik er nooit
heelhuids van af…
Onvoltooide dans
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 171 Tranen glinsteren nog
aan je wimpertjes
Zoals je daar
heel breekbaar
en klein
Verlangend
en verlaten
Alleen gelaten
in eenzaamheid
Zo voor me staat
En ik voel
Je kleine handje
in de mijne
Samen zijn we
Eén
Sla liefdevol
mijn armen die
troosten en verwarmen
veilig om je heen
Tot de dag is aangebroken
en je dansend verder…