Alle inzendingen over Wallen

hoe mijn stap ook kwijnt in wallen aarde opgeworpen door ijdele hoop zijn de dagen korter dan de golven die de bodem doen bewegen, niets is mijn vlucht nog waard nu tentakels van vluchtig gas mij omarmen me beklemmen tot mijn dood zich waardevol laat omhelzen, mineurs en valkeniers hoed u voor dit spel, het breekbare wordt heldhaftig…

Hij kwam de Wallen leeg van scrotum afgelopen en ging de Damstraat naar de hoek van het Rokin, maar bij De Nes had hij alweer behoorlijk zin om een mienet of een coïtus te gaan kopen.…

het woelen van die zachte korreltjes in de nerven van mijn palm, dan weet ik dat mijn leven het hart van dit bestaan voedt in alle vriendelijkheid waaruit ik mag bestaan zelf ben ik de zon, de maan en de boze wolf laaf ik me aan de keten waaruit alles is ontstaan, ben nederig tegen al wat mij omringt, ik ben een koning zonder land met hoge wallen…

De kalende loebas die leegte bezong is gister pardoes in een put gevallen je weet wel, die manker met rijzige wallen, omdat hij wand’len noch slapen kon zoals zo vaak als't lot overwon hoort men kwatongen soms achterklappen neem lamme Juul nu (vergeef me mijn grappen) sprak boud dat hij er vrijwillig in sprong Ik zat in mijn zetel, lekker…

Toen is een zoetheid en een licht gekomen, Zo blond en stil als ’t bloeien van de bomen Over een wei in zonnig groene wallen. ------------------------------------------- haren: scherpen kienspaan: fossiel hout…

En waar het stadje rijst boven de wallen, beveiligd binnen die vertrouwde wacht, en waaromheen de brede biezen, zacht en zijig, op het gladde water vallen. Dan zal het mij genoeg zijn om te weten dat wat lief werd nooit in ons verdwijnt. En al de dagen zal ik welkom heten, waarin mij deze wereld weer verschijnt.…

Ik stond in zo'n kijkdoos op de Wallen, munt na munt in een automaat gooiend, mijn broek op mijn knieën en mijn ogen met een roofvogelblik naar de ontblote dame op de draaischijf gericht, alsof het een ronddraaiende taart betrof bij een exclusieve bakkerij. Ze had een prachtige, lange gleuf, omringd door glanzende, donkere schaamharen.…

Mannen die van mannen houden raken van de buitenlucht verkouden maar sommigen die op ramjacht zijn ontgaat geen spoor zij willen macht Wat weegt voor hen een mensenleven waar ze nog nooit om hebben gegeven Vrijheid nemen ze alleen voor zichzelf Elk die zijn eigen graf delft laat een ander er in vallen Voor een pleziertje naar de Wallen…

This is The Daily Show Bij Jon Stewart wordt ‘t aangekondigd En de grap is De echte show is lachwekkender Yes we can Yes we can keep Guantanamo open Yes we can work for Wall Street Yes we can torture people without charge The Daily Show Alles voor de show Alles voor het geld Alles voor de macht De VS is democratisch dood De relieken…

Koning worden is presteren je danig in de strijd verweren, de beste zijn van allen in de slootjes en op de wallen. Toen de koning was gestorven moest zijn titel worden verworven, wie het snelst tien sloten nam op de zetel van de koning kwam.…

Geen wondermiddel tegen jicht en wallen. Alleen Viagra voor de allerhoogste nood. Jíj kiest ervoor je smoeltje te verbouwen Terwijl de tijd geen vat heeft op je lijf. Je achterkant en gevel zijn om van te houwen En menig man vindt jou een zalig tijdverdrijf.…

als achterblijver sta ik de dood te dirigeren langs de balans van schaduw en inteeltige vruchten er is niets dat mij nog bindt tegen het besef, al spreek ik in eigen woord dat nonchalant zicht keert van roem naar duiker waar wallen over oevers zijn gelegd en tochtige streken zijn gedempt met daden zonder pragmatisme doch hoe ik…

Met je kwallen op het strand, Je Wallen waar door mannen wordt gelogen, hun vrouw bedrogen. O, Nederland, Met je dijken, onbemand, Je bossen waar korstloze mossen de bodem opvreten, godvergeten.…

Soms klinkt feestelijk kanonnengerucht bij de wallen vol hechte, trouwe stand. Aan de gracht houden oude huizen hun band met handel en nijverheid, lang vervlucht, maar nog glimlachend, onder voldane zucht, in ramen, door werkend verleden omrand.…

het ziet hoe ratten vreten aan de wallen van de nacht. het glijdt altoos somber weg en verder nog naar nooit. daar staat zij plots, haar bloesje los, en stralende. het ziet hoe het in haar en hen de wijde hemel ziet. ziezo. ook al zijn zij vast aan tijd en lijf gebonden de zomer blijft voor altijd aan dit ogenblik verbonden.…

Waar wallen stonden bij lichtgasketels knarsen lusteloos trams als ongenode gasten. Binnen is de rook te snijden, het snijvlak vers en scherp. Hij laat je ogen tranen Net als gemis. De kaart zegt steak maar ik hunker naar hijgen; spijt klapwiekt om en om beduimelde bladen. Pasta dus. En complimenten. Lang opgespaard. Ik bloos.…

de weg die krult is toch het langst verderop zie ik de anderen dolen hun adem doet echo’s uithollen nog overmand door de slaap van gisteren met hoofden die halsstarrig knikkebollen ook ik droom wel eens van hekken en wallen doorzagen op onbewaakte overgangen als gedrukte woordwaarden vervagen en ik ken de naam van het uur niet betwijfel…

'k Beklom de steile trap en zag uit raampjes van de vuurtoren de weiden, dorpjes, bossen, Brielle binnenwand'lend werd 'k verwelkomd door geblaat; er stonden lamm'ren op de wallen die met z'n allen me bekeken naast moeders die niet van hen weken. Een korenmolen torende boven hen uit.…

vanmiddag huisde ik boven de boomtoppen in een strakke azuurblauwe lucht drie witte wolkjes sierden de omgeving dunne grijze randen als zachte contouren beneden het groen: mos met kleine sterren oeroude grond, stenen uit de vroege ijstijd gestapeld tot hoge wallen; tehuis voor dieren of zekerheid voor een veilig gevoel de fijne grijze wolkenranden…

de bladeren vallen in ontelbare kleuren vormen en getallen van bomen naar benee zij dwarrelen gedwee, nemen de zomer mee kleuren met hun kleed de grijze aarden wallen de tak, het blad, de steel, de nerf wurmen zich weemoedig in de aarde ondergaan het ondergronds bederf om verder nog dan ver te gaan in waarde vergaan, verlaten…

Mijn hersens zijn kromgebogen, Ik word wakker met wallen onder mijn ogen, Volgens mij ben ik gewoon dood, Omdat je naar mij floot... Nu zit ik alleen op straat, Te denken… Hoe jij eruit zag.…

De klas werd angstig toen het witte krijt van de strenge meester gekke kuren kreeg en een gekmakend hoog gepiep uitstootte, uit noodzaak liet ik 'Another Brick In The Wall' van Pink Floyd in mijn hoofd weergalmen.…

ontginner ooit eens schiep Na afsluiten van de grote wateren Wordt hij nu volgepompt uit een wel Op stenen die het water doen klateren Al stroomt het water nu minder snel De wiek kijkt neer op lege velden De winter doet zijn dorre werk Ooit deed het veen hier werkers vellen In kou en hitte onder wisselend zwerk Nu hebben dichters op de wallen…

Kleurige oude bergen in het oosten door eeuwen heen in erosie vervallen staan nu verlaten in een rij te dromen en stil te staren naar al die horden mensen die met bussen vol zijn gekomen om hier hun ogen uit te kijken naar de kleurrijke rotsen,woningen en wallen.…

~De Amsterdamse Wallen zijn een woekerende plaag Nog erger dan de Hunsestraat in ’t centrum van Den Haag De Spijkerbuurt in Arnhem roept het manvolk op tot slecht De Rotterdamse Keileweg is Sodom in het echt En Utrecht met zijn etalages drijvend in de Vecht ’t Is schande, daar kan elke man voor zijn gerief terecht Wanneer het lid bij hitsig…

(voor Kim Wall) Op je dertigste ging je met een onbetrouwbare malloot in zee, die als solist met velen ruzie maakte en zelfs zijn eigen vrouw ontliep door raketten en onderzeeërs te bouwen. Een typisch Dr. Jekyll en Mr.…

De Deux Cheveaux met Thomas Roosenboom reed vooraan in de literaire file, met alle coryfeeën op zijn hielen. Ze dansten en ze dronken zonder schroom. Maar toch ontbrak er iemand in de rij. Wat zien ik? Albert Mol was er niet bij.…

rustig hart het kijkt naar de gesloten tinten wall van zoete toekomstgeuren het overdonderend succes, verveling waarvoor woorden ontbreken in kleuren van de muur ramen en deuren bepalen, geven prachtig grote stukken van het uitzicht van een huis, ongeopende deuren, welk in je ziel donkere uitlaat vinden zoals de verzuchtende onaangeroerde…

gluren Wie er van zijn privacy wordt beroofd Zit met mijn billen op het raamkozijn Mijn kamer met rode lampjes verlicht Ik buig naar voren ben zo nieuwsgierig En zie dat de aandacht op mij is gericht Ik verras ze spontaan met een striptease Zie de overbuurman op afstand zweten Zijn vrouw wenkt mij maar ik wenk terug Ach ik werk op de wallen…

." En eer zij kan reageren, klinkt over de Wallen "DA'S NIET VEEL VOOR DUBBEL GLAS!"…