inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 54.115):

Rousillon en Provence.

Gouden zonnestralen dalen in stilte neer op
wit uitgeslagen rotsen in het westen waar
de adelaar en de wielrenner zijn kunsten vertoont
het wegdek glinstert in de zonnegloed en
een kruis dominant staat te schitteren op
de hoogste bergtop alwaar vanaf de
paragliders dagelijks stil vertrekken.

Kleurige oude bergen in
het oosten door eeuwen heen in
erosie vervallen staan nu
verlaten in een rij te dromen en
stil te staren naar al die horden mensen
die met bussen vol zijn gekomen om
hier hun ogen uit te kijken naar
de kleurrijke rotsen,woningen en wallen.

Behangen met foto, filmcamera's en verrekijkers
staan tientallen mensen hun nekken te verrekken en
driftig hun camera’s te molesteren opdat
ze het beste plaatje kunnen schieten vanaf
de eeuwenoude stadsmuren en wallen
waar een vader een moeder vasthoudt opdat ze
niet naar beneden kan vallen.

In de immense hitte van de dag op geërodeerde
rood uitgeslagen steile rotspaden snel
even de benen wensen te strekken met
aan hun voeten slechts slippers of sandalen om
beneden aangekomen te moeten constateren dat
niemand hen hier in de diepte wenst op te halen.

Mannen en vrouwen met een
ongebreidelde fantasie en lust om
hier iets te moois te
willen ontdekken ervaren dat
de natuur zich niet zomaar aan
hun nieuwsgierigheid zal onderwerpen
terwijl men in deze ongerepte hete canyons
evenzeer gemakkelijk kan verdwalen.

Na hun uiteindelijke afdaling en
korte trotse exercitie beneden in
deze diepe vallei waar okerkleuren de
ogen strelen doch immense hitte al
snel doet besluiten vlug
naar boven terug te keren teneinde
volkomen uitgedroogd en afgemat
op een caféterras te moeten constateren:

Roussillon en Provençe
het is me wat.


Zie ook: http://blog.seniorennet.nl/leonardo_1

Schrijver: Leonardo, 11 januari 2015


Geplaatst in de categorie: vakantie

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 874

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Alexander Peters
Datum:
11 februari 2015
Wat een uitbarsting van schoonheid!
Naam:
Inte feelders
Datum:
12 januari 2015
De natuur gaat z'n eigen gang, gelukkig maar. Mooi gedicht Leo

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)