Alle inzendingen over Winterslaap OR Lente OR Buurvrouw

In het duister verandert eb in vloed, ontstaat een stromende rivier bestaande uit zoute tranen In gedachten verdwaal ik door mijn web gesponnen met de striemen van mijn hart Pijnlijke herinneringen ontwaken uit hun winterslaap.…

Hoe loopt dit af, denk ik nog net, voordat de winterslaap me velt en eerste stormvlaag zich meldt weet ik: tot maart blijf ik in bed.…

de natuur in rust onder een sneeuwwit tapijt op adem komen…

Je bewoog steeds al hoekig in een figuur die je verzon in een mankerend kind vind je jezelf uit, éénmaal of tot het geen pijn meer doet als de dagen korten valt er niet meer zo veel te tellen : aanraking is nodig leerde je het was een mooie gedachte, de laatste van die dag In je slaap vond je geen rust, ook lange nachten voelen de…

Ergens breekt de hemel het ijs zo stil de dode bomen turen en de kiezels zinken in de kussende sneeuw. Schaduwen slapen onder de naakte maan, dromerige volte. Zie het licht schateren van vredigheid tussen de jaloezieën zinken gedachten naar de bodem van een witte winternacht.…

Nu de bomen met wit zijn betogen wordt ik door hun stilte opgenomen en zal langzaam een droom geboren, waar sneeuwen zinken in mijn ogen, die als een eeuwigheid voortduren-, niemand telt meer mijn uren; van een heengaan staan de sporen vers, als van uw laatste toebehoren.…

zien, als levend stof van licht voorzien, waar uit ik dagelijks ademhaal, verkleeft met de schemer van de wintertijd, getekend in het eelt van beide handen wat zienderogen vergeeld, wordt het weinig van de zon in zijn lankmoedigheid ons toebedeeld, wordt vruchtbaar, als we worden bevrijd uit de hardnekkige warme schoot van een lange winterslaap…

Ik hou niet van ijskoude dagen Van wind die door de kieren waait Oh was ik maar een zevenslaper Geen hond die blaft , geen haan die kraait Maandenlang ver weggestoken Me hullen in mijn eigen huid En ademen op mijn eigen ritme Geen mens te horen, geen geluid Laat me ontwaken in de prille zomer Wanneer de kievit wiekt boven het land Laat…

langs omwegen belandde hij in een winterslaap hij reisde van buiten naar binnen en vond de weg naar de sterren hij draaide zich niet meer om…

Toe maar, ik neem ze, die koude toppen en tenen. Steek ze in me en laat mij je verwarmen, geen afgrond voor verlangen mag hier bestaan. Ik neem ze voor lief en versla de kilte in jou. Kom tot mij, kruip dicht tegen mij aan.…

sla de lakens om je heen besta in een tweede huid kan de nazomer zich herhalen? -al herfstig terugbladerend kan een leeftijd zich verjongen mag een toekomst bevriezen? waarom blijft mist hangen geurend naar zachte aarde? verdwaal in geschiedenis vergeet een deken van tijd soms slaan de uren over is het vandaag al gisteren eerder…

het bed in een ziekenhuis haar laatste bed hij zoekt haar hand zijn bril verdwaald tussen oog en wang hij streelt kijkt wacht hoe zwijgt een man als hij verlaten wordt no hast gjin soargen mem bliuwt dy nei zingt hij zacht het klankspoor wijst haar de weg naar het witte licht…

winterslaap heet De dagen verkorten, het licht bergt zijn stralen De sterren gaan slapen, het land rekt zich uit De vogels verstommen tot het ochtendgloren Wanneer zij ons wekken met zang en met fluit De regen en kou winnen langzaam terrein Waarna het weer winter - en lente - zal zijn…

Fatsoen moet je doen en ik veegde mijn eigen straatje schoon, maar niet dat van de buurvrouw.…

de magnolia bloeit open zelfs de buurvrouw zwaait naar mij…

de nachtzwaluw en de taal hielden hun winterslaap vogel en woorden hulden zich in een stilzwijgen dat alles zei…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De bladeren verkleuren En vallen naar benee Ze nemen wat ontgroeid is Als pakjes met zich mee Dat gaat heel diep de grond in Alwaar het transformeert Als Koningin de Winter Het witte land regeert Als Koning Lente klaar is Straks met zijn winterslaap Dan duikt hij in de aarde Om met een laatste gaap De afval van de blaadjes…

Geile waterhond vraagt poedelnaakte buurvrouw door het raam mee uit…

Je kind dragen Is de grote verwondering Je kind wegdragen Is de grootste opdondering Die een mens, een vrouw, de moeder Kan krijgen, moet zien te verwerken En ik als buitenstaander Sta erbij en kijk ernaar En weet niet wat te doen, wat te zeggen Het is niet uit te leggen Een moeder hoort haar kind niet te verliezen Een vader ook niet…

kleuren en adembenemende geuren Eendjes vormen paartjes en zorgen voor hun nageslacht wachtend op kleine donzen bolletjes lief en zacht Lammetjes dartelen vrolijk in de wei Het is lente De winter is voorbij.…

een pril seizoen is aan het ontluiken de lente ontwaakt uit haar winterslaap bloesem omrankt het malse groen vlekkeloos kleine vogelkelen kwelen o zo zoet verleidend dit beroert, ontroert en verblijdt deze luister aanstroomt naar m’n hart ik sta roerloos te kijken naar dit landelijke "Hof van Eden" (dat mij tot poëzie dicht kleurig uitgespreid…

sluimer, liefste, en slaap uw eenzame winterslaap, en ontwaak als de bevende zon door de lentlijke evening gaat, als een vlinder uit haar cocon, als het vuur in uw donkere haard."…

Potig staat ze daar, de buurvrouw. De barbecue, daar gaat het om. ‘De rook waait zonder meer mijn tuin in. Gore smook besmeurt mijn wasgoed. Walg’lijk!’ schreeuwt de kenau. ‘Mijn witwas dampt van kotelet,’ beweert ze. Ik haal mijn schouders op; geen boodschap aan.…

Overal blauwe bloempjes in ' t groene gras ook witte er tussendoor zelfs narcissen zie je te pas: het is LENTE. Niks geen meteorologisch gezwets gewoon zoals het op school werd gezegd 21 maart drie maanden na de winter begint de lente.…

Volgens de buurvrouw zat Voltaire vroeger in de vogelbranche; ze heeft in haar tuin een vogelhuisje van hem staan…

roekeloos roffel ik op het lege petroleumblik tot buurvrouw een schreeuw geeft en al mijn stokken breken…

Een zondagochtend sluipt de kater van mijn buurvrouw moordstil 't lijkt me beter dan doodstil…