inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 9.910):

Winterslaap

Je bewoog steeds al hoekig
in een figuur die je verzon
in een mankerend kind vind je
jezelf uit, éénmaal of
tot het geen pijn meer doet

als de dagen korten valt
er niet meer zo veel te tellen :
aanraking is nodig leerde je
het was een mooie gedachte, de laatste van die dag

In je slaap vond je geen rust, ook lange nachten
voelen de dag die komen gaat drukken, geen schelle pijn
maar onbestemd als een dood en paars gewicht
als een man, aangeaderd, altijd laat

Schrijver: werelt, 13 februari 2006


Geplaatst in de categorie: spijt

4.0 met 16 stemmen aantal keer bekeken 1.378

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)