Alle inzendingen over donzen

Gelijk met donzen pluizen gans omzwacht, In molge schaûw ter rust gelaten neder, Schouwt zij in 't aanzichtloze en volgt het teder Geadem van 't gekamerte der nacht.…

Een zwerm van vogels vlood naar 't verre Zuiden En de eerste sneeuw viel zacht, in donzen vlokken. Mij klopte 't hart beklemd, bij wilde schokken. - ‘Wat moet’, vroeg ik, ‘dit dodenfeest beduiden?’ En 't koor der klokken bleef eenstemmig klagen, De maagden weenden met gesluierde ogen En geen gaf antwoord op mijn bange vragen.…

Rozengeur zuiver zoet douw druppeltjes zo klein Haar doornen messcherp kleuren die prachtig zijn Water blauw water blauw golven deinen er gedwee Helder fris geheimzinnig schitterende woeste zee Wolkenlucht kleurenspel zomaar in beweging gezet Welige vormen welke ogen als een zacht donzen dekbed Hoor die prachtige vogels zwevend spelend…

Het donzen dek is losjes neeergegleden. De blonde lokken, gouden sluier, vloeien Om 't zacht gezichtje, dat mijn blik blijft boeien. 't Half open mondje heeft nog pas gebeden. Slaap, kindje, en droom van vlinders en van rozen, Van 't wuivend woud, waar blijde vogels kwelen Of van de pop wier wassen koontjes blozen!…

't Is regen, - 't regent aan mijn geest - De regen wist wat is geweest En laat maar een gerucht van leven: Een zucht, een zweem van wat muziek, De donzen vlucht van een wiek Voorbij, voorbij mijn stille geest 0 — zo te mogen sterven!…

Droef is de dooi maar als, uitgeblomd, dat donzen droomsel gefilterd komt uit zuivere lagen van wijze grond, kristal is voor de ogen, wijn voor de mond, muziek voor de dichter, drank voor de plant, dan leer ik de lesse van dooi in 't verstand.…

Uw woorden zijn uit zacht satijn geweven, In toontjes die op donzen vlerkjes zweven; Uw letters, zoet als Zefirs ademzucht; En heel uw spraak, één lieve lentelucht.…

Uw woorden zijn uit zacht satijn geweven, In toontjes die op donzen vlerkjes zweven; Uw letters, zoet als Zefirs ademzucht; En heel uw spraak, één lieve lentelucht.…

ik wou dat ik in zevenmijlslaarzen hink stap sprongen kon maken op een springplank waar lavendel blue weelderig bloeit in de vaas van jouw ogen dicht bij elkaar (al wat we aan liefde hadden samengebracht, op vingertoppen licht) voetstappen vinden vlijt gekeeld donzen uren die wiegen onder de naakte zon balletten in jou en mij als (…

De waterzon speelt met mijn blote voeten op het koude beton, een uitnodigend spel als een tevreden kind in het park en ik voel de donzen klok van een aanstormende lentewind en beleef de zot - en mildheid in de overgave van de kleine dingen die mij omringen.…

omdat juist dat mij herinnerde onophoudelijk als de brug zelf waaien mij nu jouw souvenirs die mij veilig en vertrouwd als onzichtbare armen dragen in het diepe water verzonken schragen pijlers de overgang als de getrainde schouders die jij mij was en blijven zult de flarden van mist en nevel die aan gene zijde hangen voelen als een donzen…

*Jouw armen rond mijn lijf Jouw armen rond mijn nek Jouw armen waar je ze maar wou In onze wilde jaren Jouw armen losjes op mijn heup Onder het warme donzen dek Ik viel in jouw armen kalm in slaap In onze milde jaren....* Ze is met deze muziek begraven Hij heeft haar tot 't eind begeleid En wij kunnen ons eraan laven Dat zijn teksten haar…

Ellende is een bleek gezicht, wij, hand in hand donzen duiven met opgeheven hoofd.…

kale kruinen elkaar de zwarte jassen van de kraaien toe boven de daken in een verbale dramatiek schildert een zilveren vogel zijn pirouettes heldere witte sjablonen op de marmeren portieken van de horizon de waterzon speelt met mijn blote voeten op het koude beton, een uitnodigend spel als een tevreden kind in het park z’n donzen…

Zeg nacht, is er iets misgegaan want vele jaren heb ik diepe rust bij jou gevonden je bed gevuld met wol en donzen veren, warmte wiegde mij in slaap. Ik droomde vele dromen daar die ik mij graag liet overkomen het was je toegift om de dag weer aan te gaan en 's avonds weer te komen.…

Met een donzen wit tapijt wordt het groen van de natuur bedekt en geluid gedempt. In de verte, goed verscholen, houdt een jager zij jachtgeweer in de aanslag, stevig omklemd. Een hinde, steekt haar natte neus snuffelend omhoog. Er klopt iets niet,er dreigt gevaar!! Het is haar hart dat niet meer klopt. Door een kogel doorboord.…

voel verlangen door het stralen van je ogen waarmee je me glimmend de liefde toevertrouwt die ik kriebelend herken in het zwevend vliegen tussen innig kussen en versmolten wiegen in melodieus suikerzoet en zeeën ziltzachtzout Ik voel tederheid door het satijn van je lippen die de harde schaal van mijn gevoel doorbreekt om daar als een donzen…

I Men mocht wel willen in donzen woorden van hem te horen, nu hij pas dood is en wat zijn leven was voor 't eerste stil gaat worden; stoorden nu woorden niet in zijn beginnen der vredigheid hem toegebracht en in de schuwe ernst betracht door ons, die ons willen bezinnen over het sidderende, dat wij vonden in ons; zó het opeens…

Nu rust ik uit - nu rust ik uit In bloemen en in geurig kruid; En nu ik u ben ingegleden, o Donzen bed, satijnen peul*, Nu voelen eerst mijn kranke leden, Hoe gij mij zijt tot baat en heul. Trouw hondje! - gij, gij wist het wel!…

Eens weefde ik van strengen nevelen Simpeltjes een zacht donzen kussen! Nu betast ik mistroostig als velen De aarde, maar vind er geen veer meer tussen…. Eens kwaakte ik, vloog in zoete vaart Floot feilloos, achteloos een felle liefdesdeun!…

Zo vrolijk geel, zo zonnig teer, Op ’t weiland aller bloemen heer; Maar blaast het kind straks op u neer, Dan zie ik, hoe zich keer na keer, De zaadjes, als de donzen veer, Voortspoeien! O, plompenblad, bies, bloemen!…

Zo drijft mijn droombeeld voort en gedane beloften in donzen kussen smoort door zweet en smart doordrenkt in tranen in eerbied voor de ongewone dingen in omzoomd en autonoom domein, daarin geneigd om luidkeels mee te zingen met de stenen kabouter die hengelend naar aandacht in het ritselend riet en met hen mee te gieren in hun theatraal gebied…

aarde zoals de zon met hemelsblauw het benauwend grijs verjaagt dartel springen nu de lammetjes in veld en wei met groenend gras terwijl in perk en tuin omhoog paars en geel violen en narcissen hun kleurige kopjes steken luider zingen vroeg de vogels ons de boodschap kwetterend met het hooglied van de lente die uit winterslaap en donzen…

En vraagt gij mij: wilt gij de knotters niet scheren van de donze dotters? Krijgt gij geen glut van deze brut? Dan zeg ik: neen, want hóe ik snapper, dáár zijn de tritsen altijd knapper. In 't kneppelhout is kneppelwijn, daar waar de kneuters zijn. En gij? Waar kleunde gij uw klonten? Waar wrikte gij uw frêle fronten?…

Lize dartelde om het roosje, Purper bloosje, Eerstling, die de Lente schiep; Pas ontslagen van de windsels, - Donzen bindsels, Wiegje, waar het knopje' in sliep. In 't bloembed stoeiend, gaârt ze, Of ontblaârt ze, Of vertreedt ze naar haar keur; Door een zee van purper wadend, En zich badend In een dauw van ambergeur.…

Tel de starren die er glansen Aan het onbewolkt azuur Van de dichtbestrooide transen In het zwijgend avonduur, Of de golfjens, die er dansen Op de kristallijnen vloed, Die hier kabbelt aan mijn voet: Even zoveel malse kusjens, Gloeiend van de teerste lustjens En bevrucht met ambrozijn, Blijf ik van uw lipsatijn En uw donzen…

Toen hechtte ze als een donzen vacht Aan haar satijnen kleed De schuimrand die de zee haar bracht. Toen was de bruid gereed. Een ooievaar trad op de deel, Gewichtig, met zijn stok. De merel was in zwart fluweel, De zwaluw kwam in rok.…

De hemel is nog vol vlokkenwolken fijn snipperend dwarrelen ze naar beneden die witte donzen parels die zachtjes de aarde bekleden. Buiten heerst de vrieskou, binnen brandt de haard.…

Naast de jonge moeder is het kleine Kindje en het slaapt nu in de reine Sfeer van lichtlijk-amber moesselien, Waardoorheen gij nauwelijks kunt zien; Kindje ligt daar in een schoonheidsdal, Kindje ligt daar in een wit Heelal Van donzen dekentjes en kussens puur, Kindje ligt daar in het morgen-uur Zijns levens, als een nieuw ontdekte bloem; Uit…

Bang van hoe ze steeds bloter zal groeien, zich openbaart, en zich als een donzen God (in een slipje van de Hema) op mijn netvliezen nestelt. Bang van hoe gewillig ik deze blikschade zal oplopen.…