179 resultaten.
Moeder Theresa
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 123 Ze is lief en aardig
en zo waardig
een echte dame is ‘t
en zo fijn
het zou een tweede moeder
Theresa kunnen zijn
alles geeft zij weg
de huisraad van de buurman
en het spaarvarkentje van de buurvrouw
de voedselbank staat nu weer
blank te glimmen
zonder al die dozen
met die lekkere dingen
voor de allerarmste van ‘t
welvarend…
Kamer 111
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 434 De stoelen staan er nog
en een paar lege dozen.
Door het venster kijkt de esdoorn,
de gele trossen wiegen en wuiven.
Ik ben als een gevallen vogel,
vleugellam geslagen kamerheer.
Ik tel de dagen in het verleden
met scherven van poorten en bogen
op de versleten straten in een
lege stad. Want ik ben er niet.…
Oudjaar 2009
netgedicht
3.0 met 18 stemmen 2.605 Op de laatste dag van het jaar
wacht men op bezoek of gaat weg
om thuis te komen bij hen die blijven
Een jaar wordt van zijn hoogtepunten
in meeslepende verhalen ontdaan
De kerstboom schittert nog
een engel vliegt van tak tot tak
denkt aan dozen en duisternis
De cranberry-compote ruikt intens
verrukkelijk zoet en een kus smaakt
naar…
Naamloos massagraf
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 16 rolde weg
in alle formaten
van de plaats delict
nam bomen
en stukken bos
mee naar beneden
de geboortegrond
waarop zij ooit
zijn gegroeid en de
hemel hebben gezien
nog pulseerde
het granieten hart
voordat geweldige
modderstromen
in een snelle
waterafdaling naar
beneden denderden
daar brak de
menselijke bebouwing
als fragiele dozen…
Hoofdstuk van geluk
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 511 Het huis raakt leeg
Kale muren fluisteren zacht
Nog over liefde en geheimen
Op enkele plaatsen verdriet verborgen
onder gedroogde tranen op de vloer
Liefde en warmte waaien weg door de ramen
Spiegels waarin wij glimlachten krijgen
een nieuw gezicht
De dozen staan hier zwijgend
Materialen van onze levens verpakt
De deur mag dicht
Ga je mee…
UIT ELKAAR..
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 394 Als het samenwonen voorbij is
de koffers en dozen zijn gepakt
ga dan vooral niet bij de pakken neer zitten
Laat gerust je tranen de vrije loop
ga gerust rennen tot je er bij neervalt
rust zoveel je maar wilt, voelt, kunt
Schreeuw, krijs, vloek ook gerust
tot je in je middelste midden van je zijn
je andere ik tegenkomt,die diepe eigen ik…
In de greep
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 107 in de greep van het web
dat onopgemerkt om hem
heen was gegroeid
of toch
lagen patronen
al langer vast
zelfs alledaagse sleur
was een onderdeel van
zijn bestaan
toch knaagde
er een vurige passie
die al langer
onbeantwoord bleef
het verstoppen
in dozen waarvan
deksels niet
altijd even goed pasten
bleven gevoelens
hem telkens weer…
lezen (voor Marga Minco)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 179 het schrijversoog
wikt en weegt
de hand schrijft
schrapt en schrapt
in zakken en dozen
de woorden door het
poortje van de tuin
laten gaan
achtergelaten
verfrommelde
woorden zinloos op
de stoep beland
schrijvers' hoofd
en hart wachten
op het ingetogene
dat blijven mag
de helderheid
treedt niet
zonder slag of stoot
kalm…
Bovenbaas
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 43 Met een kleine doos
wat blaadjes en wat mieren, en oefen
bliksem, vliegende storm en hemelse hand
tot je het kunt, pak dan een grotere doos
met meer spullen en veel meer mieren
Die lopen natuurlijk niet netjes genoeg
door elkaar, dus schud je de doos
en af en toe hef je je hogerhand
Daarna kun je het ook met twee dozen
en heb je dat onder…
de dansende vakkenvuller
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 382 hoe wreed is het lot
om mij vakken te laten vullen
ik vul mijn dagen met
het vullen van een vak
heel de dag zie ik
allerhande spullen
van blikken en dozen
van koffie met gebak
mijn leven is zo schraal
en bitter als dit bier
mijn leven is zo zinloos
als het vullen van vakken hier
ik zie de mensen komen
ik zie de mensen gaan
ze maken alles…
Ikeapedia
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 73 In '43, toen soldaten streden
Daar timmerde hij grote tondeldozen
Hij was pas 17 en heette Ingvar
Toen hij wat kronen kreeg voor z'n examen
Begon de jonge Kamprad aan zijn droom
Een labyrint voor slapen en
voor wonen
Voor avond-, nacht- en ochtendrituelen
Voor allerhande kindertuig en
-spelen
Van duizend stapels hout in bruine dozen…
Herfstmalheur
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 65 Wie wordt niet ziek van al die herfstgedachten
Je kent ze wel, geplukt van internet
Een abc'tje, hup, op tijd
naar bed
Maar wij hier zitten daar niet
op te wachten
Het is goedkoop en nietszeggend vertier
Van feuilles mortes en van falling leaves
Het sterft al van de tranentrekkers, please
Uit oude dozen met houtvrij papier
Niet broeden…
wereldwonder
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 869 de bewijzen stapelen zich op:
in Gizeh een extra piramide
kleurige kartonnen blokken
pakketten van de wereldwinkel
vrijdag voor kerst bij de haltes
en in de Amsterdamse tram
dergelijke dozen onder armen
en op schoot, niet openen
voor je thuis bent!…
Stralen op kerstnacht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 685 ik ben de
kelder ingedoken
heb tussen alles wat
in onbruik is geraakt
de dozen kerstfeest
weer tevoorschijn gehaald
open in verwachtingsvolle
stilte de grote koffer
waarin de beeldengroep
en stal met zacht papier
in houtwol is verpakt
om te stralen op kerstnacht
de rollen groene mos
waarop ik mij een herder
waande tussen schapen…
De draad en de vliegende naald
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 158 Mijn leven
naast de stilte
van jouw lichaam
levenloos
vliegt in één nacht
over jouw antwoorden
in de vergeelde dozen.
Langzaam dringt
het tot me door
dat jij, mijn zoon
sinds lang niet
in de holte
van mijn vraagteken
meer past.
Geschreven n.a.v. het gelijknamige boek van Gerdien Verschoor.…
Angelina
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 31 Ik heb twee volle dozen post
en een la met oude spullen
een herfstblad uit 1989
de vleugels die mama me aandeed
om te zien wat ik moest zijn
en een paar restjes van haar stem
uit de verstolen momenten
dat ik mijn adem inhield
om de geheimen te horen
die ze onderaan de trap besprak
Ik ruik weer wat ik wilde
heel de dag haar liefde
en…
Zie! waarom mensen dichten
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 550 Het verpakken in dozen.
De reis naar de uitgever.
Het bevrijden uit de vliezen,
van karton en knellend plastic.
Dan pas mag het eerste boek,
het levenslicht aanschouwen.
Maar is het boekje wel gezond?
Is het leeslint wel rood,
zoals bindend werd afgesproken?
Is het schutblad wel oranjegeel,
zoals stellig werd beloofd?…
VERKEERDE PLAATS
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 68 Ratten hopen hier buit te ontdekken,
scheuren zakken stuk, bijten in dozen
om zich naar smulfestijn uit te strekken.
De ondernemende bollebozen
scheppen deze snel veroverde plekken
tot vindingrijk, koninklijk verpozen.…
verhuizen
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 4.268 mijn hele hebben en houden
in dozen stoppen
tafels versleuren
kasten waarschuwen dat
ze mee moeten werken.
Stoelen die maar niet willen wijken.
Het lijkt wel een ravage
na een hevige storm.
Overal ligt alles.
Mijn ogen zien niets meer tastbaars.
Oei, ik heb een lepel nodig
waar heeft hij zich nu weer verstopt.…
Ikea Esperanto
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 144 Jij kan, las ik - 't is volgens mij
jij kunt -
Mij vinden onder stapels blokken dozen
En omgekeerd, dus tussen dozen blokken
Een ordinaire Zweedse verkoopstunt
Maar goed, ik leg het uit, een Vallamosse
Klinkt als een schuimig klaterende handdouche
Een Bolmen is geschikt voor zware mannen
Zo'n kruk voor in de kamer met een bad
Een…
Sinterklaas
hartenkreet
2.0 met 100 stemmen 5.552 Pakken dozen snoepgoed en rijm
’t zal wel ergens goed voor zijn
sinterklaas is in het land
de goedheiligman strooit met gulle hand
glimlachend vanuit zijn baard
heeft ie het toch weer voor elkaar
dat de middenstand het beste vaart
beter dan zijn boot, zeg maar.…
Vertrouwen en rouwen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 93 Misschien kwam ik iets te dichtbij, sluit
tijd voorlopig dozen met oudere foto's
wist momenten, gesprekken vol heimwee.
Van enkel een kleine vogel die zong
daar had je nog van kunnen genieten
nu je passen kleiner zijn dan je ogen
huiver te groot als jas verkleumen geeft.…
Een blijvertje
gedicht
3.0 met 56 stemmen 14.451 Mijn leven is een aangenaam verpozen,
een ander krijgt de schillen en de dozen.
-------------------------------------------------------
uit: 'Hopper's Holland' 1973…
Voorzichtig woelt de advent
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 2.302 De kerstboom afgetakeld van de zijden rozen,
die we, lonkend naar de voorjaarsvelden,
weemoedig, nu al, opbergen in oude dozen
met de herinneringen die ons vergezelden.…
de heer Wiegel
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 371 steeds meer onnavolgbaar
Woutertje Bos is geen kerel
nee vroeger
toen had je Den Uyl
dat was een vent
die man stond
tenminste nog voor iets
in 's mans glorietijd
sprak het geachte lid
ome Joop stond
voor niets
hij leidde het land
naar de afgrond
aanwezig in de studio
Alexander van opvliegertjes
excuus en lege dozen
overzeese gebiedsdelen…
bezwaarlijk een gevoel
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 384 snel niet meer
je ligt alles op te vouwen
boeken, deuren, kleren
het genezen van de ander
en het spreken
dat er steeds minder toe doet
steeds gestager komt het opzetten
gebonden aan een geloof, kortaf
het kanten van de zijlijn op de tijd
het punt waar je het niet precies meer
kunt zeggen, hoe de weg bergaf loopt
waarom je alles in dozen…
Zo graag liet ik je lachen!
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 426 Zo graag nam ik je mee, naar een leuke plaats,
zo graag toverde ik een lach op je gerimpelde gelaat,
zo graag, liet ik je eten wat je wou,
chocolade of dozen koekjes je pikte ze gauw.
Zo graag mensen in de maling nemen,
lachen om de gekste dingen, zo graag.…
De Grote Verhuizer
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 301 We leven langs de kalender
waarop de jongste dag ontbreekt
we koesteren de graven waarin
dromen en innige liefdes rusten
marmeren platen scheiden ons
van de onbereikbare hereniging
we zoeken tevergeefs de hemel
op aarde en weigeren te sterven
wentelen ons tussen de dozen
van onbereikbaar omzien
eindeloos verkleumd verpozen
wachtend…
Zeven generaties...
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 126 Hier, mijmerend op mijn zolder,
waar foto's in oude dozen rusten.
zie ik mijn goede, bloedeigen opa,
en zijn grootvader terug.
In het holst van een winternacht,
in het jaar tweeduizend en zestien.
Ik ben nu veel ouder dan zij.
Nu pas kan ik hen begrijpen.
Drie eeuwen kan ik overzien.
De negentiende eeuw.
De twintigste eeuw.…
Bericht aan de bevolking
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 66 burgers
redt de planeet
bevrucht elkaar zoveel niet meer
eet minder van de koe
het zwijn
doe de kippen ook geen zeer
en laat de vissen zoveel mogelijk waar ze zijn
raapt papieren zakken en de blikken dozen van de straat
smijt ze bij de fabrikant terug over de draad
ga te voet waar ge te voet kunt gaan
laat de vlieg -en andere tuigen op…