1746 resultaten.
Oude visser
poëzie
3.0 met 5 stemmen 578 Waar avond-zon op 't koele blanke zand
Goudene gloed in plassen blinken laat,
Een oude visser onbeweeglijk staat,
Turend naar zee, op het verlaten strand.
Het stompje pijp geklemd in grove hand,
De helmhoed boven 't stoer, verweerd gelaat,
Dat half in rode halsdoek schuilen gaat
Staat hij daar groot in late zonnebrand.
D' oneindigheid…
De zang der zee.
poëzie
5.0 met 4 stemmen 427 Ik teken het leven
Inwendig gegeven
Inwendig gebleven
Vol vorstlijke trots.
't Onkenbaar gekende;
't Onweetbaar gewende
't Onschendbaar geschende
Der heerlijkheid Gods.
In paarlende randen
Langs fulpene stranden;
In kuivende branden
Op rotsige kust.
In zwijgende nachten
Van star'lende prachten
Vol donkre gedachten…
Rust
poëzie
4.0 met 3 stemmen 642 De lucht wordt ijler, de eindeloosheid schijnt
Door 't eindig huis, waarin wij, aardsen, wonen.
Uit een ver dorp rijzen de stille tonen
Van de avondklok, hoog in de lucht verreind.
Zie: voor mijn blijde blikken baadt nu heind'
En ver de wereld in de glans van 't schone,
Hier: bomen met de zilvren bloesem-kronen,
Aan d'einder 't scheem'rend…
Zonsopgang
poëzie
4.0 met 3 stemmen 774 De nacht is oud; door de stilte, de lamp die suist,
En de branding, die op de rotsen,
Ver, ver onder 't venster, bruist;
Vóór moeë ogen een hand;
Op gezichts verduisterde veld
Beelden uit jonkheids land; -
En 't vertederde hart ontwelt
Erinnerings dankbaar loon:
‘O leven,
Gij zijt zoet, gij zijt schoon!’
Door 't venster schemerings…
Eenzaamheid
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.129 En zal dit leven mij dan buitenwerpen,
En zal ik, met mijn eigen nood alleen,
Mij zelf verteren in de ijdle, scherpe
Knel van mijn trots, de smaad van mijn geween,
En heeft de lucht zich voor mijn ziel gesloten,
En heeft de stad zich voor mij toegedaan,
Draag ik de kneuzing van wie werd verstoten
Uit de gemeenschap der vertrouwde pâen…
Nocturne.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 413 Bij 't opene venster Pierrot, zo bleek
Alsof al het bloed uit zijn wezen week,
Staat te dromen in 't licht van de maan
En Colombine triest, ontdaan,
Zit te schreien.
Pierrot voelt de honger en kommer niet
Want nu van de maan het blank schijnsel vliet
Voelt die dichter zich koning te rijk,
Maar Colombine zorgelijk
Zit te schreien…
[In maanlicht zag ik]
netgedicht
1.0 met 6 stemmen 533 In maanlicht zag ik
opvaart van gedaanten
doorschijnend wit –
wentelend nu de wegen
tot in eeuwen der eeuwen?…
Nakende dood
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 84 Dit zwarte gat, mijn handicap, die
samen optrekkend met mijn
ziekte weet wat sterven is
Een nakende dood
vele jaren en zoveel eerder dan gepland
hoewel een eeuw lang is
Een
Eeuw ja
Een eeuw is lang, maar
niet met aftrek
van diverse decen-
nia, of wel...?…
Ik weet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 83 Ik ken de boeken van de wijsheid
en de regels hoe te leven
zonder afgoden en toch bescheiden
ik weet:
een koning doet er toe, hij maakt
trots en onderdanig, hij zit
op een troon van geweld
ik weet: mislukking verdeelt
nationalisten in fanaten
en fantasten, hun bitterheid
likken ze achter muren
van verstokte…
MEN MACH DEN NUWEN TIJT
poëzie
5.0 met 3 stemmen 3.121 Men mach den nuwen tijt
Wel bekinnen overal:
Die voghele hebben delijt,
Die bloemen ontspringhen in berch en dal;
Waer so si staen,
Si sijn ontgaen
Den wreden wintre diese qual.
Ic ben ontdaen,
Mij en troeste saen
Die minne jeghen mijn ongheval.
Nu hevet mijn ongheval
Sine heervaert ghesticht op mi,…
Prille eeuw
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 631 De eeuw is nog pril...…
Las de eeuwen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 110 de stenen
voelden warm aan
in hun teruggetrokken groeven
het metselwerk
was half vergaan
maar de muur is blijven staan
ik zag
woorden van de tijd
in overleven opgeschreven
raakte aan
emoties van het
vroegere in herbeleven
las de eeuwen
uit het boek dat
generatieslang is bijgehouden
ben een geworden met
getrouwen vanaf het…
Een halve eeuw
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 540 Een halve eeuw, bijna, is zij nu dood.
Zo lang leef ik, ten dele, buiten westen.
Een halve zoon, schrijvend in ademnood.
Mijn woorden zijn haar stoffelijke resten.…
Sneeuw voor een eeuw
snelsonnet
2.0 met 14 stemmen 635 Een sneeuwkerstkaart is zó 2010
Die wil ik deze eeuw echt niet meer zien…
ANDERHALVE EEUW
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 232 Het jaar achttienhonderdvijfenvijftig schenkt
de Papoease wildernis een lichtstraal;
daarin glanst Gods Woord vol onversaagde taal,
die het duister vorst, het verguisde wenkt.
De Blijde Boodschap wordt geweerd of gekrenkt...
Toverpriesters horen een nieuw verhaal,
willen strijd, sterken hun geheime zaal.
Zijn angst en liefde door elkaar gedrenkt…
EEN EEUW LANG
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 128 Op de strenge diepzeebodem
door beschermend duister omgeven
ligt al honderd jaren
het wrak van de Titanic
zijn boeg en wanden
slapen dof _ bruingekleurd
grillig en verweerd
door onoverwinnelijke vraatzucht
van ontelbare dwergplantjes
daarbinnen verblijft het gebeente
van zeelui en reizigers
die een verborgen graf kregen
dat sterke herinnering…
Twintigste eeuw
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.243 Wij zijn zo jong niet als wij doen geloven.
Ik ben: hoe oud wel? jij haast twintig jaar.
Achter dit lage voorhoofd, onder 't kroezig haar
dat al je kammen breekt, drijft wèlk bereeknen boven?
Je weet, men moet niet altijd geven na beloven,
't gevaar van geven is dat elk bezit weegt zwaar.
Je hoofdje waakt, waakt sedert lang, nietwaar?
De…
MIDDEL-EEUW
poëzie
2.0 met 2 stemmen 541 Op Mijner Wereld regel-rechte banen
Pronk-volkren trekken op ter Kathedrale
Kaproen, pij, toog; kazuifel, filigrane
Mijter; dorpers-rood, rood van kardinalen.
In val en dreun van canonieke schalen,
Man-basse', in wierook knapen als sopranen;
Naar 't donker dienen boven de missalen
Schreed heer en knecht, met kruis, reliek en vanen
Al boven…
Altijd al, in de eeuwen ( J. )
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 223 Voor de eeuwen, de vrede en gelukzaligheid
die nog zullen komen,
ik hoop ze door te brengen
in jouw warme nabijheid.…
Door de eeuwen ingehaald
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 75 Die ooit de
Kracht van leven
Had, groeide van
Oud hout naar nieuw,
Werd stilaan door
De eeuwen ingehaald,
Schoonheid die zich
Toont op ons pad,
Verrassing van leven
Gevat in steen
En wij die ons
Verbonden voelen
Met elkaar en met jou,
Liefde die doorgroeit
Door de eeuwen heen…
kijk door de eeuwen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 63 wiekende reiger
fluisteringen van het riet
de trage deining
van het water als
de borstkas van een slaper
gelukkige reus
we peddelen voort
op bootjes van berkenbast
een verre grutto…
Debacle van de eeuw
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 74 .* de stadionbouwers welbedeeld
In Qatar, met Van Gaal, komt ver De Leeuw
Mét rouwrand, in het debacle van de eeuw
*In tegenstelling tot…
De Gouden Eeuw
snelsonnet
3.0 met 2 stemmen 165 Er wordt geschrapt in de geschiedenis:
“De Gouden Eeuw” heet voortaan “17e”,
omdat men denkt, dat tijdperk overziende,
dat die benaming het rechtvaardigst is.
Zolang er sprake is van helse oorden,
is ook "de hemel" echt te gek voor woorden.…
EEN HALVE EEUW
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 263 Een halve eeuw , dat lijkt een hele tijd
Maar vijf keer tien lijkt niet zo veel
Bewaar alleen het allerbeste deel
En niet de uren van angst en spijt
Verman, de beste jaren komen nog
Ervaring is met geen geld te koop
Laat uw energie de vrije loop
Want rimpels zijn slechts gezichtsbedrog
Plan en doe vooral je eigen ding
De lat moet echt niet…
Het stof der eeuwen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 59 Het stof der eeuwen
neem ik af, zo blijft
alles bij het heden.…
Ik ben de minnaar
gedicht
2.0 met 188 stemmen 32.466 Ik ben de afgod die je wereld openvouwt
en neem je op sleeptouw in het holst van de nacht
samen bereizen we nieuwe continenten
ademen we de vlucht van onze liefde uit.
------------------------------------------------------
uit: 'Wij zijn de laatste geliefden in de wereld', 2009.…
Gestolen schat
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 79 De god van luxe macht en weelde
ver van het Heilig Woord de afgod die
de mensheid eigenmachtig beelden
die met de behoeftige niet deelden
De god van luxe macht en weelde
waaraan de dag van misdaad ontsteeg
het verdorven vlees dat de Waarheid haat
o, onnatuurlijke lust dat de kinderen schaadt
Met Waarheid verhullende vrome handen
en gestolen…
De barbaren zijn gekomen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 81 komen
eeuw na eeuw gehoorzaam
aan het recht en de belangen
die hen dreigen met de sterke arm
de harde hand en een uitgerukte tong…
Men moet in allen tide
poëzie
5.0 met 3 stemmen 1.025 Men moet in allen tide
Der minnen wesen blide
Ende hare volghen in elke side,
In allen weghen daer si gheleidt;
Men moet hare leven blide
Ende den rouwe dan also na ghereidt.
(Men moet ten allen tijde
blij zijn om de liefde
en haar overal volgen,
langs alle wegen waarop ze voorgaat;
men moet om haar blij zijn…
Bij 't venster
poëzie
5.0 met 3 stemmen 2.200 Het windje, zoel van bloemengeuren, streek
Mij langs de warme wangen, zwaar en loom,
De bijen gonsden om de lindeboom,
Vlak bij mijn open venster, en ik keek
Doelloos naar buiten, waar ik bij de heg
Aan de andere zijde van de eikenlaan,
Je moeder langzaam langs haar bloemen gaan,
En toeven zag en uitzien langs de weg.
En, toen je kwam, en…