Alle inzendingen over edelstenen

geslagen op de grond Om haar hoofd een plas van bloed Gestorven in eenzaamheid Mijn geest herinnert mij zo goed Ze was net jarig In de tachtig Een feest waar niemand nog naar kwam Alleen de Dood die onbarmhartig Haar het leven daar ontnam Om zo te sterven Zonder naasten Zonder liefde om je heen Toont hoe grillig leven is Bitterhard als edelsteen…

verlangen Ze staren naar mij vol verwachting Zij dringt door tot mijn ziel Zij komt aan en begint een gesprek Zij weet wat wij willen Ze kijken naar mij, vol verwachting Ze kijken naar mij, verlangen slechts Doorgedrongen tot mijn ziel Spreken we tot in de kleine uurtjes Tot de nacht wordt opgeslokt Met de heldere kleur van grasgroene edelsteen…

staan die wolken er toch mooi bij het is een zeer bijzondere dag vandaag daarom flonkeren zij Omgeven door een zilveren gloed dansen zij de hemel rond hand in hand, roze linten in het haar de mooiste glimlach om hun mond zingen samen kinderliedjes springen ze over sterren heen donderjagend over de wolken schittert de zon gelijk 'n edelsteen…

En lager tegen de aard straalt 't gele gras Wijd uitgebloeid, hoog opgeschoten, fijn, Zijn zijden aartjes pluisdun in de lucht, Zo kostelijk fraai met edelsteen getooid, Als strooide een zak met parelgruisjes daar Een engel over 't uitgebloeid struweel. --------------------------------------- uit: Gedichten (1910)…

De morgen spreidde voor mij een schoon tapijt van stralende glinsterende edelstenen velden onbetreden in maagdelijkheid waarover muzen als in parelen wenen sprankelend in kleuren door zon beschenen gevlijd en gesorteerd op bed van smaragd tekenen waaraan deze dag mag ontlenen zonnige hoop na kille en donkere nacht klinkt boven aardse beslommering…

Ze zijn weer daar De laatste maanden van het jaar Tijd om dingen op te ruimen Tijd om zaken af te handelen Tijd om boeken dicht te doen Deuren dicht, andere open Tijd om verder te lopen Even terugkijken, niet te lang Vooruit Is het enige goede geluid Voetstappen op het gele pad Naar de stad met de edelstenen En de tovenaar Die ook gewoon…

Duizenden miljoenen onbewust van seizoenen hangen ze in de ruimte als snoeren edelsteen zonder zwaartekracht, allemaal ver vaneen De wondere kleuren die wij bespeuren zijn als een oneindige caleidoscoop en onmetelijk ver weg van onze telescoop Met wazige blikken vol fantasie aanschouwen wij dit mysterie Door te kijken raak je verloren…

Ik geniet de vroege maagdelijk ochtendschijn De frisse ochtenddauw over het vlakke veld De zon rijzend boven verre horizonlijn De glans van de laatste ster die wordt geteld Ik geniet parelende druppels dauw aan twijgen Die schitteren als diamant, smaragd of robijn Geen mens kan ooit een schoner ketting rijgen Van kralen of van edelsteen die…

bos rond paddenstoelenkringen  Hoorden bij de eik een zware, droeve tijding zingen  Van bladeren die fluisterden met 't ritme van de wind  Dat Adriaan de Tovenaar zich hier niet meer bevindt  De vogels in de bomen staakten voor die dag hun lied De egel droeg sonnetten voor die hij ons achterliet En in een pot gemaakt van goud en kleurig edelsteen…

Drie witte slangen licht aan weke lantaarns gehangen kronkelend door een zwart koud bed - waar klamme lakens kil en kammen breken vale stilte flakkerend weg als ’t morgenlicht de stroom afzet En aan drie glazen rode edelsteen hangen leergelooide handen - door strijd verleerd - met zich alleen opgevist in lange nachten struikelen zij in…

Het dichtsel zelf, weet zelf niet wat kunst moet zijn, duiven voegen hun abstractie aan het woordbeeld toe, verguld en belicht de zon een plekje op het hoofd, schieten edelstenen de gedachten naar de dromen van onvergankelijkheid en een wereld, die enkel bestaat uit bloeiende nachten.…

Uit het duister van de nacht draven kudde vermetele veulens, ze slaan helse vonken uit de met leer beslagen edelstenen, hoeven trekken strepen vuur over dat vermaledijde uur, drijven massa’s wolken terug achter de streep van mijn horizon.…

Toverheksen in het bos rond paddestoelenkringen Hoorden bij de eik een lang verwachte tijding zingen Bladeren die fluisterden met 't ritme van de wind Waar zich onze Adriaan de Tovenaar bevindt Ras gingen de heksen hem een toverdrankje brouwen Staken met veel vlijt de handen uit de heksenmouwen In een pot speciaal gemaakt van goud en edelsteen…

kapot maar toch voelt het goed jou haat maakt mij zelfs blij verlaat spinselstaat ga mee het is laat elf uur elf hoe lang moet het bloed rood vloeien maar laat me niet lopen in de nacht lopen en zoeken een rood groen smaragd jij hebt me in jou macht er is geen spinsel een fijn begin in een bitter eind verfijn de lach de pijn in edelsteen…

sterren weerkaatsen In het water van diezelfde zee Als begeleidend Licht voor ons twee Als doel de Hemelse horizon Ontzettend mooi als dat eens kon Daar aangespoeld op een strand Zijn we in het hemels Paradijs belandt Bedrijven in het zand ons Samen zijn De Liefde langs de kustlijn Onze lichamen versmelten in één Vasjra en Yoni samen als een edelsteen…

Want wat jij mij als ruwe edelsteen aanbood, zou eenmaal bijgeslepen kleinood zijn geweest in een glanzend dek van nieuwe namen voor ons herbeginnen samen.…

Ikzelf heb een vriendin die me langer kent dan iedereen die als ik iets vraag, die helpt me meteen Die weet wanneer ik iets serieus meen die veel meer waard is dan een dure edelsteen…

wie is het die deze koers bepaalt je raakt maar al te snel verdwaald tussen profiteurs en criminelen hulp die standaard faalt ze zijn hier met zo velen vreemden komen en gaan in dit beroofde land met hoon en zij die bleven staan zijn veelal heel ver heen wanen zich van smetten schoon een koning zonder troon zien in kiezels edelsteen…

(voor Monique Methorst) Ik kan er niets aan doen, maar je drijft me terug naar de middeleeuwen waar ik in gevecht moet gaan met andere ridders om de trofee van het toernooi te winnen, jij die in volle glorie schittert op je met edelstenen versierde troon, die mijn ogen verblinden door het scherpe zonlicht.…

Hij glinstert als een edelsteen. Naar believen schuif ik daarmee op een helder vlak, zo her en der, hemelshoog of grottenlaag." OPEENS KLINKT OVERAL VANDAAN EEN SCHATERLACH! Verschijnt daar zijn spiegelbeeld, zijn tweelingziel, getooid met elfenvleugels van kraaienveren? Of met salamanders? het geheel is toch wel wat anders.…

Ik ben met mijn haat door het leven gegaan Een mantel van purper had zij aan En onder die mantel een kleed van rouw Als het slepend gewaad van een weduwvrouw En een kroon van robijn op haar lokken blond En een bittere lach om haar trotse mond En een levende slang om haar middel heen Als een goudgroene gordel van edelsteen Zij droeg in de rechter…

dit dicht Vijf glaasjes water vol aarde en vuur Een kommetje humor met kunst en cultuur Eén kilo lucht met de zang van sirenen Twee kilo appeltjes door zonlicht beschenen Ik pluk een paar sterren en stof ze voor je af Het magische poeder werkt als een toverstaf Het roert automatisch het brouwsel dooreen Met nectar en wijn uit een pot van edelsteen…

opgegeven was groeide haar een zweempje in het hart Hernieuwde hoop klom uit het moeras en in haar ziel ontdooide vlot de smart Een kindje groeide in haar baarmama een meisje, zoals ‘t na enige tijd bleek Mama kocht direct een meisjespyjama de hele wijk zag hoe gelukkig zij keek Nadat ‘t meisje eenmaal geboren was beschermde ma haar als een edelsteen…

. ------------------------------------------------ * beginselverklaring van Hubert Poot: de een wil dit, de ander dat, maar ík wil dichter zijn en daarmee voor altijd beroemd zijn * wit - oogmerk, doel * arduin - blauwe edelsteen * Daar is er - er zijn mensen * pistoletten - gouden munten * heiren - legers * Daar...zit: toespeling op het…

Mijn nieuw-gevonden-land, Mijn Rijk, 't best met één man slechts bemand, Mijn Mijn van Edelstenen, Keizerrijk, Oh, hoe gezegend dees' ontdekkingsreis! De vrijheid vind ik pas in deze banden; Zo zal mijn zegel zijn, waar nu m'n handen. Spiernaakt!…

Mijn nieuw-gevonden-land, Mijn Rijk, 't best met één man slechts bemand, Mijn Mijn van Edelstenen, Keizerrijk, Oh, hoe gezegend dees' ontdekkingsreis! De vrijheid vind ik pas in deze banden; Zo zal mijn zegel zijn, waar nu m'n handen. Spiernaakt!…

Hij is geen fish called wanda, maar een witgvlekte panda En helpt Felicia aan tien mannen in haar operatheater * Van regenwouden in Uganda kwam hij in de Kaukasus, Gaat later scheep met Argonauten, bamboekauwend in 't vooronder 't Schip raakt echter kant noch wal het deert hem niet, want hij staat pal aan 't roer op 't achterstevenvlonder…

De meester-zanger verliest zijn theater, gaat met zingende zeelui naar de kust, reist op een zeilschip, dat eeuwen heeft gerust, als kaper over het wijde water. De ruige binken begaan een flater: voor een grote stomer galmen ze vol lust, maar verzuimen beroving onbewust. Orkaan raast, duwt hen voort met woest geklater. Schipbreuk bij een…

Zij sliep op 't rustig strand; even gerust LAg ze als een der schelpen, er bewoog Niets dan het ondiep water, dat soms hoog Tot bij haar opliep, met een flikkering In een licht rimpeltje, alsof een ring Van geroest goud daar lag, en daarom heen Het water speelde met den edelsteen; Zij lag drinkend den slaap, zonder gerucht Blies zij haar adem…