42314 resultaten.
Geef mij een huis ( 22-07-2011 )
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 1.493 Een huis ... een waarlijk thuis:
van mijn leven!…
nagelaten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 in verstofte
dichtbundels
rust haar wezen
zij dragen haar
ziel op handen
van papier
zoveel eerste
malen opende
zij haar hart
de taal zong
haar ziel terug
naar huis…
Voor Cor van Schaik
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 435 Beeldschoon jouw afscheid
langzaam kleurde de lucht
rood in Zomerland…
De ontmoeting
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 164 alle kleuren heb
ik aangetrokken
op dat ik je
niet kan mislopen
de wereldkaart ken
ik van buiten
zodat ik onderweg
niet stranden zal
nu de mist haar
rokken laat zakken
slaat de schrik me om 't hart
daar de weg ineens verloren lijkt…
Bloemen voor Fairouz
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 649 Zij die zoveel leven bracht op Internet
is heengegaan zonder ons te verlaten
want wat zij achterlaat is blijvend
gedachten, emoties, verbondenheid
in de hemelse tuin
van mijn onderbewustzijn
bloeien de mooiste bloemen
eeuwig voor Fairouz.…
Verdwaald
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 232 hoe kon je zo verdwaald zijn
was het leven zo’n gevecht
de strijd in jouw hoofd
ondoorgrondelijk
hoe wij jou ook liefden
bleek dat niet genoeg
niet voldoende reden
om te blijven
daar waar wij zijn
wij die het leven anders ervaren
al is ’t nooit zonder slag of stoot
is het gemis al begonnen…
Abrupt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 196 het verschil tussen gisteren en vandaag
is een immense stilte
die je achterlaat
je stond aan het roer van een schip
met eindelijk verse wind in de zeilen
al ben je abrupt van koers veranderd
heb je het aardse verruild voor het hemelse
want zomaar tussen gisteren en vandaag
is het doek gevallen…
Afscheid
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 267 bij aankomst
vielen bevroren
tranen uit de lucht
het was een weerzien
van dwarsliggers uit alle hoeken
te midden van borden vol leuzen
stond de kist
erboven prijkte een mooie foto
van Ferry met poes op schoot
ik heb nog nooit zoveel
fotografen gezien Fer
op ’n crematie
zij kwamen allemaal om
Opa Water te groeten…
Plots
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 184 ben je uitgevlogen
ons voorgegaan
wellicht
van hier waar je
sinds ‘56 woonde
ging je over in ’t licht
nooit meer Maison Kelder
gebakjes eten, met jouw verjaardag
voor ’t Nieuwe Jaar
zal de stilte ooit gaan wennen
al voelt ’t voor nu
wel heel erg raar…
De tijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 151 tikt onverminderd
door
niet even
staat hij stil
nu jij
ons ontvallen
bent
veel te vroeg
in de bloei
van jouw
leven
omringt
door liefde
….
en de tijd
tikt onverminderd voort…
De hond is er ook
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 87 Het huis is leeg,
Iedereen is weg,
Alleen mijn lege ik
Woont hier nog,
De storm woedt
Om het huis
En in mijn hoofd,
En de angst kruipt
In vlammetjes
Langs mijn benen omhoog,
Dan hoor ik in de gang
Een zacht goedaardig gebrom
En ik realiseer me -
De hond is er ook
De rust keert terug in mij
En de angst slaat dood…
Zij droomt muziek
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 153 in haar wereld
is warm licht
wordt er gedanst
wijken de lachjes
niet van het gezicht
zij droomt
muziek bij hun
kleurrijk bewegen
dit zijn de poppen
waarmee zij kan leven
hun kamer
is boven in de
rust van het huis
daar hebben zij
ieder een eigen thuis
zij kent de trap
uit het moeizame gaan
weet boven de hemel
waar alle liefdes…
Oase van rust
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 91 langs wijkende bomen
in zachte glooiingen
van het landschap loopt
het eeuwenoude pad
een natuurlijke oase
van rust geflankeerd
door het groenende leven
van boom struik en blad
generaties zijn langs gegaan
met uitzicht op morgen
huis en haard achtergelaten
verdronken in zorgen
anderen zijn gekomen
hebben in het volgen
van vroegere…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
De seizoenen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 21 trage tijd
geen lange starre uren
in het zijlicht van de lage zon
We maken plannen in de herfst
we ruimen op in de lente
we rusten uit in de zomer
Complementair op het seizoen
voelen we dat we leven
Een gretig gevoel…
Nevel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 97 De nevel laat de vormen los
En losser, tot ze niet meer bestaan
Geesten van bomen reiken naar mij
Ze raken bijna mijn auto aan
Het pantser waarin ik me nog verschuil-
Ik houd het stuur vast en rijd rechtdoor
Geen plotse bocht nu, geen haas op de weg
In dit dodenrijk waar ik de rust verstoor
Ik moet naar huis, als mijn huis er nog staat…
Ik noem het geen depressie
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 710 In ruste zijn is een soort van dood
Zonder werkelijk te sterven
Houd je op te bestaan.
In ruste zijn heeft niets met rust te maken
Het is het opgeven van een stukje leven
Een zelfgekozen dood.
In ruste zijn gaat heus ooit over
Je lacht vanzelf wel weer
Het leven tegemoet.
In ruste zijn
Is onverdraaglijke pijn
Een plekje geven.…
Achter de heuvels
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 144 Achter de heuvels
van mijn dromen
staat een huis
vol zomerbloemen
en in de tuin
de beukenbomen
van mijn jeugd.
Gefilterd licht
zachte rust
als een moeder
in een leunstoel
voor het venster
ouder wordend.…
een gesprek
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 812 en de vele blaadjes
die ik heb gedragen
luister
er is licht
*
(rust zacht Otto)…
Het oog van God.
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 285 ik heb het oog van God gezien
en was niet bang, o nee
omdat ik heel misschien
zou blijven leven
heel lang
ik heb het oog
van God gezien
en knipoogde terug
het felle licht
was niet verblind
zodat ik altijd
de weg naar
huis terug
zou vinden
ik heb het oog van
God gezien
en rust kwam over mij
er waren eng’len om
mij heen
mijn stemming…
Wer jetzt kein Haus hat
gedicht
4.0 met 8 stemmen 7.235 Maar hoe te sterven eerst
hoe weten waar het oog graag rust
waar alles zo dat je besluiten kunt
om weg te gaan.
Is dat je leven fout geleefd werd
af te zien aan geen vertrouwde plaats
die voorbestemd lijkt voor vaarwel?
Als je een huis gebouwd had, dan wist je 't wel.
---------------------------
uit: 'Tirade' 419, 2007.…
de kracht van autisme (2)
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 41 ik hou mezelf
stil als een muis
rust doet mij goed
in het grote huis
dat toch de wereld
voor mij steeds is
mij hindert het leven
in een grote menigte
bij het winkelen ook
als het geluid daarvan
als nooit stoppend
altijd overal stormt
al zou ik het willen
ik weet gewoon niet
hoe haar te stoppen
ook begrijp ik niet
waar wat mij verschrikt…
Naar huis
hartenkreet
3.0 met 23 stemmen 2.041 morgen
In de ochtendstond
Daar ga je dan naar huis
Na een avond die weer een lach heeft gebracht
Na het mysterie van de nacht
Loop je weer naar huis
Waar hij op je wacht
Maar daar had je niet aan gedacht
Maar de waarheid die komt morgen
Na het mysterie van de nacht
Ja de waarheid
de waarheid die komt morgen
In de ochtendstond…
Het huis uit
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 1.041 Nu wil je weer naar huis
iets anders heb je niet te kiezen.
Het is je zo tegengevallen
alleen in de grote stad.
Je wilde het liefst weer naar huis,
met de stad heb je het weer gehad.
Totdat het weer gaat kriebelen
en je voelt je weer niet thuis.
dan ga je opnieuw weer zwerven en
verlaat voor de zoveelste keer het huis.…
Het huis
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 1.096 Het huis
waar ik als kind
zoveel beleefde,
mijn thuis,
heb ik vandaag
voor 't laatst bezocht
de kamer, waar
door het eentonig tikken
van de klok
de stilte stiller leek
en ik verscholen
onder het bureau
mijn droomverhalen speelde,
kent de rust niet meer
de zolder,
waar de diepe kast
mijn schuilplaats was,
laat ik mijn angsten na…
Eigen huis
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 1.071 Zij ontmantelen met geestdrift
en dromen hun paleis glorieus tot in de hemel
Hoe en wat en waar en wanneer zal alles klaar
Het groot geworden kind dat nimmer terugkeert
beukt in tomeloze razernij met beitel, hamer
en houweel al te oude ballast in elkaar
Dit is van ons, van mij,
Sneeuwklokjes en krokussen in de tuin
staan er weerloos bij…
glazen huis van zelfvertrouwen
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 1.381 wat vindt
Zou je mij dan misschien gaan vertrouwen
Kan er later een tuintje bijkomen
Waar je kan rusten en alles kan vergeten
Waar tijd is om even te dromen
En je even niks over onzekerheden hoef te weten
Zou ik ooit een kamer mogen huren
En je glazen huis onderhouden
Het wennen zal wel even duren
Misschien leer je er wel van te houden…
Dit huis
netgedicht
4.0 met 74 stemmen 880 Dit eenzame huis,
omringd door hoge eiken,
aangetast door de tand des tijds,
...ik sta nu al een uur te kijken...
Vervallen en leeg,
het verwilderde gras,
de gaten in het dak,
...het kapotte glas...
Met ogen dicht zie ik mijn ouders,
meen ze zelfs te horen,
dit emotioneel beladen huis,
...waar ik zo lang geleden,..ben geboren...…
(T)huis
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 854 In het huis
Was de kamer
Waar het wollige tapijt stemmen absorbeerde
Het prikte aan mijn voeten
Ik moest op blote voeten
Zo voelde ik dat ik leefde
In het huis
Was de kamer
Waar het bed kraakte als je ernaar keek
De dekens een huis
Een huis in een huis
Mijn geheime hutje
Buiten het huis
Was de straat
Waar stenen mij in verzoeking…
mijn nieuwe huis
netgedicht
3.0 met 43 stemmen 6.862 vanuit de vensterbanken
en geef het raam een stille kus
mijn heimwee mag niet langer duren
ik tel de treden van de trap
de stilte van de kale muren
de echo van alleen mijn stap
zo loop ik alle kamers binnen
het kraken van de houten vloer
hier mag ik dus opnieuw beginnen
ik slik een keer want ik ben stoer
hier sta ik in mijn nieuwe huis…